Skutull - 24.12.1960, Blaðsíða 6

6
SKUTULL
lítið, — og dag einn kom maður
kafandi í ófærðinni.
Erindi hans hafði verið að segja
mömmu, að hún skyldi ekki búast
við pabba heim, — hann hafði
drukknað, skiljið þér.
Þegar honum var Ijóst, hvemig
það synd, að mamma skyldi ekki
geta séð það líka.
Hanna þagnaði og andvarpaði:
— Ég vildi hún hefði getað séð
skóna!
— Talaði enginn um, hvað þú
varst dugleg og myndarleg, svona
allt var með mömmu og mig og
litlu systkinin, þá komu tár í
augun á þessum stóra og sterka
manni. Og hann lagði af stað aft-
ur, þótt hann sykki upp fyrir hné
í snjóinn. Hann fór til herragarðs-
ins, sem var nokkra kílómetna
þarna frá ströndinni. Þar bjó fína
ungfrúin, sem átti allt þetta land,
og hún kom akandi í sleða með
klingjandi bjöllum og í bjamar-
skinnsfeldi.
Hennar náð fór inn og leit á
mörnmu, og síðan ók hún til baka.
En hún kom fljótlega aftur og
klæddi mömmu í hvítan, síðan
kjól. Ó, — hann var svo fallegur,
— blúnda við blúndu! Svo komu
hvítir silkisokkar og perlusaum-
aðir inniskór.
Hárið á mömmu, það lét hún
vera eins og ég hafði greitt það,
— í tveimur þykkum fléttum —,
en hún lét í það ofurlítinn blóma-
krans, hvítan og grænan. Það var
alveg eins og hann væri gerður úr
lifandi blómum, en þau var nú
varla að fá í Noregi í þá daga.
Samt voru þessi blóm svo lifandi
að sjá, — alveg eins og þau, sem
stúlkurnar hafa í hárinu á brúð-
kaupsdaginn sinn.
Þegar þessu var lokið, sendi
hennar náð sleðann eftir öllu fólk-
inu á herragarðinum, svo að það
gæti dáðst að hugrekki konunnar,
sem ekki vildi gera litlu börnin
sín hrædd. Og það kom margt
fólk og leit inn til mömmu, og
það sagði, að það hefði aldrei séð
neitt svona fallegt. Og því fannst
lítil stúlka? spurði é£.
— Ójú, — en ég var nú orðin
átta ára.
— En hvað varð svo af ykkur,
bömunum?
— Hennar náð tók okkur heim
með sér í sleðanum. — Ég vildi
verða eftir hjá mömmu, en hennar
náð sagði, iað ég yrði að koma með
og annast litlu systkinin, svo að
þau færu ekki að gráta. Og þau
grétu ekki heldur, — þau hlógu
af hrifningu, þegar þau heyrðu í
sleðabjöllunum. Ég barðist við
grátinn, en ég grét ekki svo að
hennar náð sæi. Hún var aðals-
mær, sem sat til borðs með drottn-
ingunni við hirðina.
Daginn eftir lét hún leggja
mömmu í fína kistu, sem borin var
í litlu kapellima á kirkjustaðnum.
Um vorið, þegar klaki var far-
inn úr jörðu, þá var mamma jörð-
uð. Og hennar náð setti hvítan
stein á gröfina. Nafn mömmu var
letrað á steininn ,og líka voru þar
einhver orð, sem ég skildi ekki,
— þau voru útlend. En þau þýddu,
að hetjuskapur og skyldurækni í
hjarta hinna fátæku væri dýrmæt
eign föðurlandsins.
— Kom frænka ykkar síðan?
— Já. Hennar náð skrifaði föð-
urbróður okkar í Ameríku. Hún
sagði, að við gætum verið áfram
hjá sér, en frændi sendi frænku til
okkar, og við fórum með henni.
Þannig atvikaðist það, að ég kom
til Ameríku.
(Þýtt).
GLEÐILEG JÓL! FARSÆLT NÝTT ÁR!
Þökkum viðskiptin á líðandi ári.
Prentstofan ÍSRÚN hf.
GLEÐILEG JÓL! FARSÆLT NÝTT ÁR!
Þökkum viðskiptin á líðandi ári.
BJÖRNSBÚÐ.
GLEÐILEG JÓLI FARSÆLT NÝTT ÁR!
Þökkum viðskiptin á líðandi ári.
Vélsmiðjan Þór h.f.
GLEÐILEG JÓL! FÁRSÆLT NÝTT ÁR!
Þökkum viðskiptin á líðandi ári.
Verzlun Helgu Ebenezersdóttur.
GLEÐILEG JÓLI FARSÆLT NÝTT ÁR!
Þökkum viðskiptin á líðandi ári.
ÓLAFSBAKARf.
GLEÐILEG JÓL! FARSÆLT NÝTT ÁR!
Þökkum viðskiptin á líðandi ári.
Verzlun Böðvars Sveinbjamarsonar.
GLEÐILEG JÓL! FARSÆLT NÝTT ÁR!
Þökkum viðskiptin á líðandi ári.
Hressingarskálinn.
Sími hlJ
GLEÐILEG JÓL!
FARSÆLT NÝTT ÁR!
Þökkum viðskiptin
á líðandi ári.
GLEÐILEG JÖL! FARSÆLT NÝTT ÁR!
Þökkum viðskiptin á líðandi ári.
Sjóvátryggingarfélag fslands h.f. - Verzlun Jónasar Magnússonar.
GLEÐILEG JÓLl FARSÆLT NÝTT ÁR!
Þökkum viðskiptin á líðandi ári.
Neisti h.f. — Skóverzlun Leós h.f.
r*
óskar öllum Isfirðingum, viðskiptavinum
og starfsfólki til lands og sjávar,
gieðilegra jóla
og hamingjuríks komandi árs.