Skutull - 24.12.1960, Blaðsíða 10

10
SKUTULL
Þennan dag heimsóttum við t.d.
hermannagrafreit þann, sem áður
er nefndur, og lögðu gestirnir
blómsveig að minnismerkinu í
garðinum. Carl Hilmer Johansson
frá Linköping flutti stutta, en
snjalla ræðu við það tækifæri.
Eftirmiðdegiskaffi var drukkið
í nýju og framúrskarandi myndar-
legu elliheimili, þar sem gamla
fólkið virðist njóta ellidaganna á
þann hátt, sem hezt verður á kosið.
Þá heimsóttum við einnig Kar-
elska Garð, sem áður er sagt frá,
og um kvöldið sátum við þar í boði
Norræna félagsins á staðnum.
Þama voru finnskir réttir ríku-
lega á borð bornir, en á leiksvið-
inu mátti sjá þjóðleg og margþætt
skemmtiatriði.
landamærin úti við sjóndeildar-
hring.
Þykkur reykjarmökkur liggur
þarna yfir rússnesku skógunum,
sem einu sinni voru finnskir.
„Það er skógareldur uppi hjá
nábúanum,“ segja Finnamir okk-
ur.
Frá Koli var haldið heim á mið-
nætti eftir ógleymanlegan dag.
Þriðja og síðasta daginn var
ekið til Kontioniemi, landssvæðis
fyrir norðan Joensuu.
Þar hefir nýlega verið reist sér-
kennilega fagurt minnismerki um
þá blóðugu bardaga, sem geisuðu
við Kollaa veturinn 1939—40.
Á þessum stað stöðvuðu Finn-
ar rússnesku árásarherina í 3 mán-
uði, þrátt fyrir margfalt minni
tltsýii af hæðunum við Koli austur yfir Pielisvatnið. Bússnesku landa-
mærin í baksýn.
Á öðmm degi mótsins var hald-
ið á burt úr borginni.
Hádegisverður var snæddur í
stórum iðnskóla á stað, sem heitir
Liperi. Skóli þessi var stofnsett-
ur og byggður eftir striðið handa
ungum mönnum, sem hlotið höfðu
meiri og minni örkuml á vígstöðv-
unum.
Þetta er einskonar Reykjalund-
ur, þar sem vanheilum er hjálpað
til sjálfsbjargar. Svíar gáfu á sín-
um tíma allar vinnuvélar í jám-
smíðadeild skólans.
Þaðan var svo haldið til Koli,
sem er einhver fegursti og fjöl-
sóttasti ferðamannastaður í Finn-
landi, 120 km. fyrir norðan
Joensuu.
Þar er stórt og glæsilegt ferða-
mannahótel rétt fyrir neðan brún-
ina á hæstu hæðinni þar um slóð-
ir.
Þegar komið er upp á hæðina,
blasir við auganu ógleymanleg út-
sýn í allar áttir yfir víðáttumikil
vötn og skógivafin hæðadrög.
Sumir telja þetta einhvem feg-
ursta stað á Norðurlöndum.
1 austurátt, hinum megin við
Pielisvatnið, sjáum við rússnesku
liðsafla og fátæklegri vopnabúnað.
En enginn veit í raun og vem
nema Finnamir sjálfir um þær
ægilegu fórnir, sem þama voru
færðar.
Á þessum slóðum féllu 8000
ungir menn frá Joensuu og kar-
elska héraðinu umhverfis borgina,
fyrir utan alla þá, sem em ör-
kumla menn enn þann dag í dag.
Þetta var þó aðeins brot af öllu
mannfallinu á þessum vígstöðvum.
Staðurinn er heilög jörð fólks-
ins, sem þarna býr, og ennþá man
þessa blóðugu sögu, eins og hún
hefði gerzt í gær.
Við minnismerkið flutti borgar-
stjórinn í Hróarskeldu fallega
ræðu, sem snerti okkur djúpt,
þarna á þessum sögulega leikvangi
grimmilegustu örlaga.
Síðar þennan sama dag heim-
sóttum við geysistórt hæli fyrir
berklasjúklinga í Norður-Karelíu.
Sjúkrahúsið er nýtt, mjög glæsi-
legt og eitt hið stærsta í landinu
sinnar tegundar.
Undir borðum, meðan dmkkið
var kaffi, sagði yfirlæknirinn okk-
ur sögu byggingarinnar og lýsti
henni í stómm dráttum.
Berklaveiki hefur herjað í Finn-
landi, eins og víðar, en er nú stór-
lega í rénum.
Einn af læknunum sat þama til
borðs með okkur Isfirðingimum.
Allt í einu heyrðist einskonar
hringing úr brjóstvasa læknisins.
Hann brosti til okkar og hvarf
í skyndi frá borðinu. Þegar hann
kom aftur, sýndi hann okkur lítið
móttökutæki, sem hann bar í vas-
ianum. Með sérstakri sendistöð er
þannig hægt að kalla á læknana,
hvar sem þeir em staddir í bygg-
ingunni.
Um kvöldið var svo að lokum
kveðjuhóf á Norður-Karelíu hóteli,
þar sem við bjuggum.
Þar kvöddum við Norðurlanda-
gestina og svo auðvitað hina
finnsku gestgjafa, sem höfðu al-
veg sérstaklega sýnt okkur ísfirð-
ingunum óviðjafnanlega gestrisni
og vináttu.
Forseti bæjarstjórnarinnar í
Joensuu, öldungurinn Kosonen,
sem kom á vinabæjamótið á ísa-
firði, var nýkominn af sjúkrahúsi,
þegar mótið hófst. Hann gat því
ekki tekið þátt í því, nema að litlu
leyti.
En síðasta kvöldið beit hann á
jaxlinn og þraukaði til síðustu
stundar, þessi vinnulúni finnski
járnkarl, til þess að geta kvatt
gesti sína með ínnilegu og barns-
legu þakklæti fyrir komuna.
Gamli maðurinn bað okkur fyrir
kærar kveðjur til Isfirðinga svo og
allir aðrir, sem heimsóttu ísafjörð
á vinabæjamótið og þarna vom
staddir. Kveðjum þessum er hér
með komið á framfæri, þó að seint
sé.
f vesturátt.
Næsta morgun kl. 6, risum við
ísfirðingar úr rekkju og bjugg-
umst til brottferðar með flugvél
vestur á bóginn.
Bæjarstjórahjónin, Juntunen og
kona hans, töldu það ekki á sig að
koma svo árla morguns og kveðja
okkur við flugafgreiðsluna, þrátt
fyrir allt þeirra mikla erfiði und-
anfarna daga.
Og síðan fljúgum við í vestur-
átt yfir „þúsund vötn“ og leynd-
ardómsfulla skóga Finnlands.
Vinabærinn okkar, hinn glæsi-
legi austurlandamæravörður nor-
rænnar samvinnu og menningar,
hverfur brátt að baki í bláa móðu
fjarlægðarinnar.
En minningarnar um finnska
gestrisni og finnskar hetjudáðir í
starfi og stríði hverfa aldrei úr
hugum okkar, ferðalanganna frá
vesturlandamærunum við yzta haf.
Jón H. Guðmundsson.
JóllD nálgast
Hjá okkur fáið þér:
1 KJÖRBÚÐINNI:
Nýtt kjöt: læri, hryggir, kódilett-
ur, súpukjöt, reyktir
hryggir, beinlaus læri.
Nautakjöt: Gullach, barið buff,
beinlausir fuglar.
Svínakjöt: Læri, kódilettur, bacon.
Hangikjöt: Læri, frampartar.
Dilkasvið.
Allt í jólabaksturinn.
Álegg: Spegipylsa, malakoffpylsa,
rúllupylsa, reykt og söltuð,
hangikjöt, skinke, ostar,
ýmsar tegundir.
Ö1 og gosdrykki.
Tóbak og sælgæti,
Konfekt í úrvali.
Niðursoðna ávexti, margar teg-
undir, Þurrkaða ávexti, margar
tegundir. Súpur í pökkum.
Epli
Appelsínur.
I VEFNAÐABVÖBUBÚÐINNI:
Herraskyrtur
Herrabindi
Herranærföt
Herrapeysur og vesti
Undirfatnað kvenna
Nælonsokkar kvenna
Slæður
Treflar
Kvenveski
Innkaupatöskur.
I BÚSÁHALDABÚÐINNI:
Saumavélar í tösku
Saumavélar í skáp
Viðtæki
Kaffi- og matarstell
Stál borðbúnaður
Strauborð
KristaU
Vínsett
Vínglös
Baðvogir.
Á JÓLABAZARNUM:
Leikföng, mikið úrval, innlend og
erlend.
Greni.