Búnaðarrit - 01.01.1978, Side 286

270
I5UNAÐARR1T
fer marga hauka í horni í hópi alþingismanna og ráð
herra.
Athyglisvert er og líklega ekki tilviljun, að seint á
árinu 1977 ákvað ríkisútvarpið að hætta þeirri vinsælu
þjónustu við bændastéttina, að halda sjálft uppi viku-
iegum þætti um leiðbeiningar um landbúnað, sem Gísli
Kristjánsson, fyrrv. ritstjóri, hefur séð um á vegum
útvarpsins um áratuga skcið. Einnig ákvað það að
hætta þættinum „Spjallað við bændur“, sem tólc 5
mínútur á eftir 10 fréttum á íöstudögum, og var i
umsjón Búnaðarfélags íslands og Stéttarsambands
bænda. Bændum þykir þetta leilt og vita ekki hvers
þeir eiga að gjalda, því meðal grannþjóða vorra eru
veittar miklar leiðbeiningar og fréttir um landbúnað
bæði í hljóðvarpi og sjónvarpi. Hvað veldur þessu? Er
það óttinn við óvinsældir landbúnaðarins hjá nolend-
um þessara fjölmiðla?
Staða landbúnaðarins. Nú er staða landbúnaðarins
bæði á Alþingi og í héraði erl'ið. Sjáll'sagt er að reyna
að leggja á hana raunhæft mat, en hvorki ofmikla
fyrir sér vandann né stinga höfðinu í sandinn og láta
sem ekkert sé.
Staðreynd er, en ekki ný staðreynd, að bændur eru
tekjulægsta starfsstétt þjóðarinnar, og hefur í því efni
hallað á ógæfuhlið síðustu árin eins og útreikningar
Hagstofu íslands og búreikningarnir sýna liezt. Sé að-
eins litið á árin frá 1972—1976 sýna útreikningar sam-
kvæmt Hagtíðindum um brúttótekj ur kvæntra karla
25—66 ára, að bændur höfðu í hlutfalli við viðmiðun-
arstéttirnar tekjur sem hér segir:
1972 .......... 78,8%
1973 .......... 79,5%
1974 .......... 75,9%
1975 .......... 72,4%
1976 .......... 67,0%.