Heilbrigðismál - 01.05.1950, Blaðsíða 4

4
FRÉTTABRÉF UM HEILBRIGÐISMÁL
skoðar sjúklinginn á þessum tíma, getur oft sagt um hvort mislingar
sé að byrja, með því að skoða upp í munninn á sjúklingnum.
Sjúkdómurinn stafar ekki af neinni sýnilegri bakteríu, heldur af
ósýnilegu virus. Að afstaðinni veiki myndast mikil mótefni í blóði
sjúklingsins, sem endast sjúklingnum ævilangt, svo að menn fá sjúk-
dóminn ekki nema einu sinni á ævinni.
Með því að' taka blóð frá mislingasjúklingum 7—14 dögum eftir
að þeir eru orðnir hitalausir og vinna úr því blóðvatn (serum) er hægt
að fá það sem til þarf til þess að vernda þá sem einhverra hluta vegna
mega ekki fá mislinga. Þegar mislingar hafa gengið hér á sumrin hefur
ávallt verið margt fólk, sem hefur viljað forðast sjúkdóminn, einkum
á fámennum sveitabæjum, þar sem hver dagur er dýr um hábjargræðis-
tímann. Þessu fólki, svo og veikluðum börnum og sjúklingum, sem
læknar telja miður æskilegt að taki veikina, þarf að vera hægt að
gefa serum, og þess vegna hefur ávallt verið framleitt mislingaserum
hér í undangengnum faröldrum. Til þess að unnt sé að framleiða
mislingaserum er þess vænst, að þeir sem í Reykjavík og nágrenni nú
sýkjast af mislingum og eru 18 ára og eldri, gefi sig fram í Rannsókna-
stofu Iíáskólans við Barónsstíg 7—14 dögum eftir að þeir eru orðnir
hitalausir, til þess að láta taka sér blóð. Svo lítið er tekið úr hverjum,
að menn vita ekkert af því. Hverjum manni eru greiddar 75 kr. fyrir
blóðið. En menn verða að geta fært sönnur á að þeir hafi fengið
mislinga nú, með því að koma með vottorð frá lækni um það, og ættu
menn að hugsa út í það þegar læknir kemur til þeirra í veikindunum,
að biðja hann um vottorð þess efnis.
Vömin af serumdælingunni endist ekki nema mánaðartíma, svo
að ef nauðsynlegt er að verjast lengur, en faraldurinn ekki um garð
genginn, þarf að endurtaka serumdælinguna á fjögra til fimm vikna
fresti. Ef vitað er upp á dag hvenær smitun fór fram er í mörgum til-
fellum heppilegast að láta líða 4—5 daga frá þeim degi og gefa þá
serum, því að þá má búast við að veikin komi fram, en mjög vægt,
og þó nægilega mikið til þess að ævilangt ónæmi hljótist af.
Varnir gegn mýbiti
Mýflugur eru allvíða hér á landi hin mesta plága á sumrin, og þótt
þær spýti ekki inn í blóð manna hættulegum sýklum, eins og þær
gera víða í heitari löndum, þá geta stungur þessara litlu kvikinda
orðið svo margar á skömmum tíma, að lítið verður úr sumarfegurðinni
hjá þeim sem fyrir slíkri árás verður.
Prófessor J. P. Todd og A. B. Gilmour hafa tekizt á hendur fyrir
skozku heilbrigðisstjórnina að gera tilraunir með smyrzl til varnar
mýbiti. Þeir prófuðu fjölda smyrzla og settu mörg ný saman og völdu