Samtíðin - 01.09.1942, Side 30

26
SAMTÍÐIN
aði mig, en þó kenndi ég lítils Iiált-
ar óstyrks, er ritarinn tjáði mér, að
ég ætti að sitja næst til liægri hand-
ar forsetanum við horðið.
Brosandi sverlingi tók nú af mér
yfirhöfnina og hengdi liana á langt
fatahengi við dyrnar, en því næst
var mér fylgt gegnum stórt marm-
ara-anddyri inn i forsal einn með
rauðri gólfáhreiðu, og voru þar
nokkrir gestir fyrir. Ritarinn nefndi
nú nafn mitt, og samkvæmt amer-
iskri venju heilsaði ég öllum gest-
unitm með handahandi. Þegar um
það hil 20 gestir höfðu safnazt þarna
saman, standandi í hálfhring, kom
forsetafrúin inn og bauð okkur
velkomin.
Frú Roosevell er.hávaxin kona.
Hún er miklu unglegri og fjörlegri
á svip og alúðlegri í viðmóti en
ætla mætti eftir hlaðamyndum að
dæma. Rödd frúarinnar er glaðleg
og sterk, og hún her fram spurning-
ar, sem hún ætlast til, að gestirnir
svari. Grábláu augun liennar eru
glöggskyggn á allt, sem við her í
návist hennar. Frúin var klædd
mjög fögrum kjól með löngum og
víðum ermum, en um hálsinn hafði
hún þrísetta perlufesti.
Eftir stutt samtal og eftir að
mönnum hafði verið horinn „cock-
tail“, ávar])aði frú Roosevelt gesti
sina sérstaklega og hað þá að ganga
lil miðdcgisverðar, með því að for-
setinn hiði þeirra. Gengum við nú
gegnum horn á anddyrinu og rak-
leitt inn í horðsal, og var Roosevelt
forseti þá þegar setztur að miðdegis-
verði, en sakir lömunar, sem hann
hefur orðið fyrir, kýs hann að halda
Smjörlíkið
viðurkennda
Bónið fína
er bæjarins
bezta bón.
'Pét&hsen
Reykjavík
Símn.: Bernhardo
Símar 1570 (tvær línur)
KAUPIR:
Allar tegundir af lýsi.
SELUR:
Kol og salt. Eikarföt
Stáltunnur og síldar-
tunnur. —