Samtíðin - 01.09.1942, Qupperneq 32

28
SAMTÍDIN
uni borizt mjög alvarleg tíðindi frá
Evrópu.
Roosevelt hefur þann sið, að hann
lyftir höfðinu hvatlega og lætur um
leið fjúka leiftursnöggar umsagnir
um hitt og þclta, þannig að hanu
hittir í hvert sinn naglann beint á
höfuðið. Rödd lians er fögur og
sterk. Þegar hann hefur slöngvað
frá sér athugunum sinum, sem, eins
og áður er sagt, hitta beint í mark,
rennir hann augunum glettnislega
lil þeirra, sem viðstaddir eru, og
lcitar álits þeirra á málefnunum -
en að því fengnu myndar hann sér
skoðanir um gesti sína. Athuga-
semdir hans leiða ekki einvörðungu
i ljós þá yfirgripsmiklu mannþekk-
ingu, sem vænta má af slíkum
stjórnmálamanni, heldur djúpt inn-
sæi, sem kannar nákvæmlega sér-
hvert fylgsni mannlegs hugar.
Þar sem ég er skáldsagnahöfund-
ur, er það í mínum verkaliring að
kynna mér mannlegar ástríður og
hvatir. Ég veit því fullvel, livað ég
er að fara, þegar ég fullyrði, að
Roosevelt forseti skilur tilfinningar
og sjónarmið alþýðumannanna i
Randaríkjunum á hverri stundu.Les-
endur minir kunna að minnast þess-
ara ummæla hins merka frænda
míns, James Hansons, um vissan
stjórnmálamann: Skynsamur mað-
ur! Hann lnigsar eins og ég.
Athugasemdir Roosevelts um á-
sakanir Randarikjamanna í garð
Rreta fyrir framgöngu þeirra í
styrjöldinni, fall Frakklands, sam-
eiginlegar liervarnir gervallrar Am-
eriku, nauðsyn þess að vinna stríðið
o. s. frv. sannfærðu mig um það, að
Önnumst húsa- og skiparaflagn-
ir, seljum upp vindrafstöðvar
fyrir sveitabæi og útvegum allt
efni til þeirra.
Sjáum um teikningar af stærri og
smærri rafveitum.

«<> MÍHI M*f.»