Samtíðin - 01.06.1964, Qupperneq 15

SAMTÍÐIN
11
°g mig langi einhver ósköp til aö vita,
hvaða duft er i honum. Svo þykist þú
vera eiturlyfjaneytandi. En þú gætir allt
eins vel verið lögregla. En ef þú ert eit-
Ul’lyfjaneytandi, þá taktu i nefið af þessu
°g segðu mér síðan, hvað það er. Taktu
duglega í nefið af því!“ bætti hann við,
°g það var dauðaboði í röddinni.
Konan hikaði. Enginn nema forhertur
eiturlyfjanej’tandi gæti tekið annan eins
'Skanimt án þess að finna til óskaplegrar
°gleði eða falla jafnvel undir eins i dá.
Svo mikið vissi hún af eigin reynd. Ux-
inn vissi það líka, og i sama bili hevrðist
hvellt hljóð, eins og þegar fótur á vín-
glasi brotnar. Bófinn hafði opinn fjaðra-
hníf í hendinni.
«Taktu þetta,“ sagði hann, „eða ég
keyri hnífinn i þig!“
Engan asa,“ svaraði hún og átti erfitt
^eð að hafa stjórn á röddinni. „Auðvit-
að tek ég það, því ég þarf á því að halda.
Kn ég get ekki tekið það svona. Helming-
Ut'inn mundi fara niður. Hana, láttu það
aftur i pokann, og bíddu, meðan ég hý
mér til pípu.“
Hún tók einn af dollaraseðlunum, sem
hún hafði verið að vöðlast með í lófan-
Um °g vatt hann upp í hólk. Svo stakk
. Un öðrum endanum á grænum hólk-
mum inn í pokann, en tróð hinum upp
1 nösina á sér og liéll utan um hólkinn.
hví næst andaði htin liægt og djúpt að
Scr- Uxi sá ekki, að fingur hennar ldipu
'saman þann endann á hréfhólkinum,
s°m að nefinu vissi, svo að ekkert korn
fór upp í það.
»Maður,“ dæsti hún og lokaði augun-
Ulu> »ó, maður minn — hvað það er gott.“
f*á rann allt í einu af honum móður-
lun, og liann lokaði linifnum.
»Allt í lagi,“ sagði liann. „Allt i lagi,
'eJPa min. Það er ekkert athugavert við
Pfg- ‘ Hann dró út öskubakkann í mæla-
mrðinu, tók Ivo sígarettustubha af öll-
um þeim fjölda, sem þar voru, og muldi
úr þeim tóhakið með fingrunum. Þegar
því var lokið, lágu fjögur hlá hylki i lófa
hans. Teresa tók þau og rétti honum 20
dollarana. Viðskiptum þeirra var lokið.
„Ég ek þér til haka,“ sagði hann. „Þú
finnur mig á Keefmans-har flest kvöld.
Ég skal hirgja þig upp.“
RÉTT FYRIR framan þau lá annar
híll í skugga af trjám. Hann hlikkaði í sí-
fellu með ljósunum. Þegar þau komu
móts við hann, slökkti Teresa leiftur-
snöggt á bílnum hjá Uxa og kippti í hand-
bremsuna. Bíllinn hóstaði og snarstöðv-
aðist. Og í sama vetfangi sá Uxi byssu-
hlaup Kellys lögreglumanns við fram-
rúðuna hjá sér.
„Mikið ertu komin í fallegan pels,
manneskja! Kostaði hann ekki agalega
mikið?“
„Það er nú álitamál. Ég fékk lxann
fyrir einn koss.“
„Sem þú kysstir manninn þinn?“
„Nei, sem h a n n kyssti einkaritar-
ann sinn!“
Adam var fyrsti karlmaðurinn, sem
lét freistast af kvenmanni. Og síðan hafa
niðjar hans alttaf verið að hefna hans
á kvenþjóðinni!
ORÐSEIVDIIXIG
Þeir örfáu áskrifendur SAMTÍÐARINN-
AR, sem enn eiga ógreiddar póstkröfur
sínar fyrir árgjaldinu 1964 (102 kr.) eða
hafa af vangá látið endursenda þær, eru
vinsamlega beðnir að greiða þær nú þegar
eða senda okkur andvirðið í póstávísun.
Með fyrirfram þökkum.
S a m t í ð i n.