Samtíðin - 01.06.1964, Page 18

Samtíðin - 01.06.1964, Page 18
14 SAMTÍÐIN verk án undangenginna æfinga, eins og venja er til. Þetta gerði hún með því skil- yrði, að leikstjórinn tæki fullt tillit til skilnings hennar á aðallilutverkinu. Sjálf var hún þjáð af næstversta sjúkleik sin- um, langvarandi ennis- og kinnarholu- bólgu. Hljómsveitarstjórinn stjórnaði með allt öðrum liraða en sönglconan vildi vera láta. Loks þoldi hún ekki mátið, heldur skundaði af sviðinu og neilaði að syngja meira. Á eftir sagði hún: „Þetla er fegursta leikhús í heimin- um. Ég ann Itölum og vil mjög gjarnan halda áfram að syngja í yndislega land- inu þeirra!“ 'A' Stórkostleg' viðurkenning ÞAÐ VAR í febrúar 1959, að Maria Callas kom óvæní fljúgandi til London til þess eins að hlusta á Joan syngja að- alhlutverkið í óperunni „Lucia di Lam- mermoor“. Hún rétt náði í lokaæfingu óperunnar og laumaðist til sætis í Covent Garden. Þar sat hún eins og dæmd, með- an á flutningi söngleiksins stóð og hlusl- aði án minnstu svipbrigða á meðferð Joans á því hlutverki, sem liún hafði sjálf lilotið hvað. mesta viðurkenningu fyrir. Að leikslokum skundaði María inn i búningsherbergi Joans, vottaði hinum nýja kepi)inaut sínum innilegustu ham- ingjuóskir sínar fyrir frábæran flutning á hlutverkinu og hvarf síðan brott, jafn hávaðalaust og hún hafði komið. En eftir örvinglunaratriði Luciu þetta kvöld risu áheyrendurnir í Covent Gard- en úr sælum sínum og Iiylltu nýja óperu- söngkonu, sem um leið varð heimsfræg. Daginn eftir bárust blaðadómar og úl- varpsfregnir út um lieimsbyggðina, þar sem ekki einungis var fullyrt, að Joan væri snillingur, heldur einnig sagt, að sérhver tónn i söng hennar væri hnit- miðaður og hlýr og þrunginn frábærum söngtöfrum. Og áður en árið var liðið, kölluðu blaðagagnrýnendur i Wien hana: Callas Englands! ★ Við þörfnumst yðar ALLIR HELZTU tónlistargagnrýnend- ur lieimsins telja liana jafnoka Mariu Callas, og sumir þeirra meta hana meira. Þeir segja, að hinn ójarðneski hljómur í liæstu tónum raddar hennar sé alveg einsdæmi og hafi ekki hevrzt síðan Melbu leið. Mikils metinn enskur gagnrýnandi hefur jafnað söng Maríu Callas við stjörnuhröp á óveðurshimni og glitrandi flugelda, er rignir yfir jörðina, en söng Joans Sutherlands við skin sólarinnar, bæði milt og hlýlegt, en einnig skært og kalt. Einna skemmtilegastur var dómur Gallicursi. Hún sendi Joan svolátandi símskeyti eftir að hafa hlustað á hana í Metropolitan-óperunni: Við þörfnumst yðar. Síðan ég hætti að syngja, hefur heimurinn aldrei heyi’t jafn dásamlegan söng. En nú hafa menn einna mestar áhvggj' ur af, að þessi frábæra söngkona verði. þrátt fyrir fjögra mánaða árlega hvíld í Sviss, ófær til að gegna störfum vegna heilsubilunar. Tötralegur eiginmaður (við prúðbúna konu sína): „Veiztu, að fólk er bara farið að tala liáslöfum um, að ég eyði mínum síðasta eyri í föt — á þig?“ FRAMKÖLLUN — KÓPÍERlNG A.matörverzlunin Laugavegi 55, Reykjavík. Sími 22718.

x

Samtíðin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Samtíðin
https://timarit.is/publication/647

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.