Morgunn - 01.06.1970, Qupperneq 34

28
MORGUNN
næm, að brunablöðrur hlupu upp víðs vegar á líkama hennar
á örfáum mínútum, þegar dávaldurinn skipaði henni svo fyrir.
Öllu einkennilegra má þó ef til vili telja það fyrirbæri, sem
nefnt er dermographia eða húðskrift. Er þetta fólgið í þvi,
að á húð sjúklingsins koma fram myndir af því, sem hann
hugsar um eða jafnvel riluð orð og setningar. Allmiklar rann-
sóknir hafa farið fram á konu einni í París, frú Kahl, en á
húð hennar geta skrifazt orð og myndir, að því er virðist vegna
hugsanaflutnings eða fjarhrifa. Skýrt er frá því, að á hand-
leggjum hennar eða á brjósti komi fram myndir eða bók-
slafir, sem sá, er tilraunirnar gerir, iiugsar um, enda þótt
hann sé staddur langt i burtu. Þeir, sem að þessum tilraunum
störfuðu, halda því fram, að um enga aðra skynsamlega skýr-
ingu geti verið að ræða en dermographiu vegna fjarhrifa.
Enn er þó eins ógetið í sambandi við þessi sálorkufyrir-
ba^ri, sem er einna furðulegast alls og jafnframt merkilegt
mjög frá visindalegu sjónarmiði séð. Hér er átt við það, sem
víða tíðkast og ekki þykir tiltökumáf, að ná vörtum og öðrum
liúða;xlismyndunum af búpeningi með einhvers konar hug-
töfrum. I gömlum skýrslum Brezka sálarrannsóknafélagsins
er sagt frá dæmum þess, að vörtum á nautgripum bæði á Eng-
landi og írlandi hafi verið eytt á þennan hátt. Frumrann-
sóknir framkvæmdar á þessum slóðum hafa leitt í ljós, að á
kreiki eru frásagnir um það, að slíkar lækningar hafi einnig
verið framkvæmdar með sendiáhrifum um langan veg, þ. e.
fjarhrifum. Erfitt er að láta sér koma til hugar, að dáleiðslu-
áhrif geti orðið lil þess að fjarlægja vörtur af skynlausum
skepnum, þótt það kunni að vera unnt þar sem mennirnir
eiga í hlut. Að því er skepnurnar snertir, virðist því hljóta að
vera um bein sálræn áhrif að ræða á vörtuna sjálfa. Ef draga
mætti í raun og veru þá vísindalegu ályktun af þessum frá-
sögnum, að þessir sálrænu töfrar, eða hvað maður á að kalla
það, hafi raunverulegan lækningamátt í sér fólginn, þá a'tti
það að sýna, að sálarorkuna sé unnt að nota þannig, að hún
geti haft raunhæfa þýðingu fyrir okkur.
Þannig stóðu þessu mál, þegar tilraunirnar í Duke sáskól-