Fréttablaðið - 21.02.2011, Síða 36

Fréttablaðið - 21.02.2011, Síða 36
20 21. febrúar 2011 MÁNUDAGUR20 menning@frettabladid.is Suðurlandsbraut 20, Reykjavík | Sími 588 0200 | www.eirvik.is Care Collection þvottaefni, sérstaklega framleitt fyrir Miele þvottavélar Íslenskt stjórnborð Stórt hurðarop Íslenskar leiðbeiningar  ára ending Farðu alla leið og sparaðu með Miele Miele þvottavélar hafa verið framleiddar Þýskalandi í  ár. Miele þvottavélar og þurrkarar eru framleidd til að endast. Sparaðu með Miele Ritlistarnámi hefur vaxið fiskur um hrygg á þeim skamma tíma sem liðinn er síðan byrjað var að bjóða upp á það sem aðalgrein við Háskóla Íslands. Nú hefur verið ákveðið að færa námið yfir á meistarastig og tak- marka fjölda nemenda. „Markmiðið er að búa til alvöru rithöfundasmiðju,“ segir Rúnar Helgi Vignisson, rithöfundur og þýðandi. Hann hefur yfirumsjón með ritlistarnáminu við Háskóla Íslands, sem nú hefur verið ákveð- ið að færa upp á meistarastig í haust. Um er að ræða tveggja ára nám sem lýkur með MA-gráðu. Öllum sem hafa lokið einhvers konar grunnnámi frá háskóla gefst kostur á að sækja um inngöngu. Valið verður inn í námið á grund- velli innsendra ritsmíða og verða teknir inn allt að 25 nemendur á hverju hausti. „Víða erlendis,“ segir Rúnar Helgi, „þar sem þetta er gert af mestri alvöru, er ritlistarnámið á meistarastigi og víða er mjög erf- itt að fá inngöngu. Þetta er nám sem – ef vel á að vera – er mjög mannaflsfrekt og hver nemandi þarf að hafa sinn ritstjóra sem fylgir honum eftir.“ Ritlist hefur verið í boði sem aukagrein við Háskóla Íslands frá 2002 og sem aðalgrein til BA- prófs frá 2008. Mikil aðsókn hefur verið að náminu undanfarin ár og síðastliðið haust var ekki unnt að taka inn nýnema af þeim sökum. „Það bara sprakk allt, aðsóknin var svo mikil,“ segir Rúnar Helgi. „Og þessi breyting er að hluta til svar við því. „Við viljum gera þetta almennilega og sjá til þess að hver nemandi fái góða þjónustu.“ Rúnar Helgi tekur undir að það sæti ákveðinni furðu að skipulagt nám í ritlist hafi ekki staðið til boða fyrr, sérstaklega í ljósi mik- illa vinsælda þess og ríkrar bók- menntahefðar hér á landi. „Að vísu hafa verið stök nám- skeið í boði frá því á 9. áratugn- um sem Njörður P. Njarðvík stóð fyrir. Glettilega margir af starf- andi rithöfundum í dag komu þar við á sínum tíma en þetta verður ekki að aukagrein fyrr en 2002 og aðalgrein 2008. Hvers vegna veit ég ekki. Kannski vegna róm- antískra hugmynda um rithöf- undinn sem fæddan snilling, um að annaðhvort hefði maður þetta eða ekki. En menn hafa auðvitað alltaf þurft að læra þetta á einn eða annan hátt. Áður en ritlistar- námið fór inn í háskólann fór það að miklu leyti fram á skrifstofum forlaganna, þar sem menn lærðu af athugasemdum ritstjóranna.“ Hugmyndin um fædda snill- inginn sé hins vegar á undan- haldi og samfara því hafi ritlist- arnám breiðst út. „Það er varla til sá háskóli þar sem ritlist er ekki á boðstólum og víðast hvar er þetta mjög vinsælt nám, enda líta menn á þetta sem tækifæri til að brýna hæfileika sína og æfa sig. Við stefnum á að laða til okkar fólk sem hefur hæfileika og áhuga og vill verja þessum tíma með okkur til að þroska hæfileika sína enn frekar.“ Ritlistarnemar við Háskóla Íslands hafa þegar látið til sín taka í bókmenntalífi landsmanna. „Við höfum fengið til okkar gríðarlega hæfileikaríka nem- endur sem eru þegar byrjaðir að láta að sér kveða. Ritlistarnem- ar hafa gefið út tvö safnrit á und- anförnum árum, stofnað tímarit, sent frá sér ljóðabækur og hreppt Nýræktarstyrki Bókmenntasjóðs, svo dæmi séu tekin. Það var okkur ekki síður hvatning til að reyna að efla námið enn frekar með þessari breytingu.“ bergsteinn@frettabladid.is Alvöru rithöfundasmiðja YFIRUMSJÓN Rúnar Helgi Vignisson, rithöfundur og þýðandi, hefur yfirumsjón með ritlistarnáminu við Háskóla Íslands. Hann segir markmiðið vera að búa til alvöru rithöfundasmiðju. FRÉTTABLAÐIÐ/PJETUR Tónlist ★★★★★ Sinfóníuhljómsveit Íslands í Háskólabíói á fimmtudagskvöld Einleikari: Kirill Gerstein. Stjórnandi: Louis Langrée Ógleymanlegur Brahms og Schubert Ég hef heyrt af langt komnum píanónemendum sem hafa sparkað í píanóið eftir að hafa æft annan píanókonsertinn eftir Brahms. Konsertinn var á dagskránni á tónleikum Sinfóníunnar á fimmtudags- kvöldið. Hann er ekkert venjulega erfiður. Sumt er nánast óspilandi. Fæstir ráða nokkuð við hann; ég get vel skilið þá sem taka geðvonskukast eftir að hafa glímt við hann án árangurs. Kirill Gerstein var einleikarinn að þessu sinni. Hann hóf leik sinn af nokk- urri formfestu og maður óttaðist að hann myndi framreiða verkið eins og það væri eftir Haydn, kórrétt en leiðinlegt. En píanóleikarinn var fljótur að komast í gang. Allar djúpu tilfinningarn- ar, ofsinn – og líka seiðmögnuð nostalgían – skilaði sér í túlkuninni. Og tæknileg atriði voru glæsilega af hendi leyst. Svakaleg heljarstökk og hraðar tónarunur voru skýrar og flottar. Og samspilið við hljómsveitina var pottþétt. Louis Langrée stjórnaði hljómsveitinni af öryggi. Heildarhljómurinn var þykkur og munúðarfullur, alveg eins og Brahms á að hljóma. Vandasamur hornablásturinn var fínn og ég dáðist af himnesku sólói Bryndísar Höllu Gylfadóttur sellóleikara í hæga kaflanum. Það var unaðslega fallega mótað. Brahms samdi tvo píanókonserta, sá fyrri er mun hefðbundnari í formi og að mörgu leyti aðgengilegri og skemmtilegri. En flutningurinn á seinni konsertinum nú var svo sannfærandi, svo heildstæður og einbeittur, að ég held að hann hljóti að hafa virkað alveg jafn aðgengilegur og sá fyrri. Persónulega upplifði ég hann á nýjan hátt. Eftir svona átök hefði maður haldið að píanóleikarinn væri búinn á því. En ekki aldeilis. Gerstein hristi Álfakónginn eftir Schubert í útsetningu Franz Liszt fram úr hendinni eins og ekkert væri. Brjálæðisleg byrjunin var einmitt það, svo brjálæðisleg að kliður fór um áheyrendur. Ég verð að viðurkenna að ég vissi ekki að þetta væri hægt! Svona ótrúlega hraðar, endurteknar nótur án þess að píanóleikarinn virtist nokkru sinni þreytast. Þetta var frábær spilamennska. Það var hálfgerður antiklímax að hlusta á 4. Sinfóníu Schumanns eftir hlé. Sinfónían er auðvitað falleg eins og allt eftir Schumann. En hún kemst ekki með tærnar þar sem Brahms-konsertinn hefur hælana. Hljómsveitin spilaði hana þó vel og mismunandi hljóðfærahópar voru með sitt á hreinu. Þeir léku af aga og nákvæmni, en líka af viðeigandi fjöri. Útkoman rann ljúflega niður, hún var gómsæt en ekki eftirminnileg. Ég mun hins vegar aldrei gleyma þessari túlkun á Brahms, og enn síður Álfakónginum. Jónas Sen Niðurstaða: Mögnuð túlkun á píanókonsert nr. 2 eftir Brahms og Álfakóng- urinn eftir Schubert var lyginni líkastur. UM ÆVI ÞÓRU OG KRISTINS Rósa Magnúsdóttir sagnfræðingur flytur á morgun fyrirlestur á hádegisfundi Sagnfræð- ingafélags Íslands, Hvað er kynjasaga? Í fyrirlestrinum verður ævi hjónanna Þóru Vigfúsdóttur og Kristins E. Andréssonar rædd út frá mögulegum aðferðafræðilegum nálgunum á efnið. Fyrirlesturinn fer fram í Þjóðminjasafninu á morgun og hefst klukkan 12.

x

Fréttablaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.