Barnablaðið - 01.05.1955, Blaðsíða 8

Móðir Kristínar litlu sagði henni,
að Jesú þætti svo vænt um okkur,
að við værum alltaf í huga hans.
Og vegna okkar yfirgaf hann dýrð
himinsins og lifði fátæku lífi hér á
jörð.
Já, og fyrir afbrot okkar leið
hann dauða á krossi. En hann, sem
var sonur hins lifandi Guðs, vann
sigur yfir dauða og gröf. Og hann
reis upp frá dauðum, til að taka
við sæti sínu á ný, í liiminsins
geisladýrð, þannig munum við
einnig rísa upp til eilífrar gleði,
ef við höldum boð hans og velj-
um hann fyrir Frelsara okkar.
Sjáðu, Kristín litla, sagði móðirin,
Guð er kærleikur, og hann elskar
líka þig. Það er um Guðs kærleika
til okkar, sem Biblían segir frá. Ég
skal svo af og t'il undirstrika nokk-
ur orð, sem ég vil útskýra fvrir þér,
og sem ég vona, að bú eisrir létt
með að læra utanbókar. Nokkr-
um dögum seinna undirstrikaði
mamma liennar orðin: „Óttastu
ekki, trúðu aðeins!“ Þessi orð átti
Kristín litla gott með að muna, og
mamma hennar saeði: Það er Tes-
ús, sem hefur sagt bessi orð. F.inn
dag, er Kristín hafði verið í bæn-
um fyrir mömmu sína, varð hún
svo sein fyrir, að það var farið að
dimma, þegar hún gat lagt af stað
heim. En nú var Kristín dálítið
myrkfælin, og litJa hjartað barðist
liratt, þegar henni fannst hún
heyra eða sjá eitthvað, sem mundi
gera Iienni illt. En svo kom henni
í hug orð Jesú: „Óttastu ekki,
trúðu aðeins! og þá varð hún strax
örugg. Eltm hafði Jesú með sér, sem
hún gat treyst á, og þegar hann
varðeitti hana, þá gat ekkert illt
hent hana. í staðinn fyrir að þjóta
af stað í angist, hélt hún áfram ró-
lega, því hún var viss um, að Jesús
var með henni.
Eftir þetta varð Biblían henni
kærari og kærari, og þess eldri sem
hún varð, því f'eiri dýrmæt orð
lærði hún utanbókar. Þó voru
orðin: „Óttastu ekki, trúðu að-
eins“ hennar uppáhalds ritningar-
grein, því í gesnum bau mætti hún
Frelsaranum með öllum hans kær-
leika og náð.
Hér endaði móðir Önnu frásög-
una, en þá sagði litla, veik'a
stúlkan:
— Ég vildi að ég gæti líka hugg-
að mig við jressi orð, eins og Krist-
ín litla, en hvernig get ég það, þeg-
ar ég er veik?
— Það get ég sagt þér, barnið
mitt. Þú átt ekki að óttast siúkdóm
þinn, en trúa að Jesús vilji þér það
bezta. Þegar |rú gerir það, verður
allt léttara fvrir þig, og þú munt
læra að þakka Frelsaranum fyrir
allan hans kærleika við þig.
Um jaað bil einum mánuði
seinna sat Anna í stól út í garðin-
um. Hún var nú á svo góðum bata-
vegi, að hún gat ekki aðeins setið
uppi, heldur líka gengið um. Hún
var svo glöð yfir góða veðrinu, ynd-
islegu blómunum og fuglasöngn-
um. En mest var gleði hennar yf-
ir Biblíunni, sem hún hélt á. For-
24 BARNABLAÐIÐ