19. júní - 19.06.1961, Blaðsíða 31

inni yfirleitt eða aðeins óþekkt hér, af því að við
höfum verið á eftir tímanum í þessum efnum?“
„Það má rekja langt aftur í fornbókmenntir,
að menn gerðu sér grein fyrir sjúkdómum í um-
hverfi tanna og þörf fyrir lækningu þeirra, en
ekki bar á verulega skipulögðum aðgerðum fyrr
en á 19. og 20. öldinni, og ekki var hafin kennsla
í háskólum fyrr en fyrir 15 árum.“
„Þér stunduðuð námið í Bandaríkjunum, er
ekki svo?“
„Jú, við Tufts University í Boston, sem nýtur
álits sem einn bezti skólinn i þessum fræðum og
stendur fyrir sitt leyti jafnfætis Harward.11
„1 hvaða landi álítið þér fullkomnastan skóla
í þessari grein?“
„1 Ameríku eru þeir komnir lengst. Þar er hægt
vegna ágætrar skipulagningar og nýtingar skóla-
timans að taka sérnámið á námskeiðum. Náms-
tíminn er eitt ár fyrir venjulegar lækningar og 2
ár, ef viðkomandi ætlar að kenna við háskóla.
Norðmenn eru komnir vel á veg í þessari grein,
en ég hef grun um, að námstilhögun þar sé mun
óhagkvæmari og taki lengri tima. Um Sviþjóð er
mér ekki kunnugt. t Danmörku er sem stendur
aðeins einn læknir í þessu fagi, sem ég veit um.“
„Álítið þér, að þetta starf henti konum jafnt
sem körlum?"
„Já, það er ég sannfærð um. Sem dæmi um það
má nefna, að færustu sérfræðingar í þessari grein
i Bandarikjunum eru konur. Starfið krefst svo
mikillar nákvæmni og natni og reynir auk þess
ótrúlega mikið á þolinmæði og þrautseigju, og
þessa eiginleika hafa konur engu síður en karl-
menn. Ef ekki er unnið af ítrustu samvizkusemi,
grær tannholdið ekki eftir aðgerðina.“
„Mundi ekki vera þörf fleiri lækna í þessu fagi
hér á landi?“
„Ég hlýt eindregið að líta svo á, þar sem ég
get engan veginn annað þeim beiðnum, sem mér
berast nema með löngum biðtima. Við þyrftum
að fá fleiri lækna í þetta starf sem allra fyrst.
Þörfin er miklu meiri en almenningur gerir sér
grein fyrir. Það þarf engu síður að viðhalda heil-
brigði munnsins í heild, eins og að láta sér annt
um viðhald tannanna, sem koma aðeins að gagni,
ef festing þeirra og næring er viðunandi.“
K. S.
Viðskiptafræðingur.
Frú María Sigurðardóttir er fyrsti kvenviðskipta-
fræðingur, sem lýkur prófi við Háskóla Islands.
Það var 1953. Eftir það fékk hún styrk frá Rotary
Foundation og stundaði framhaldsnám um eins
árs skeið í Heidelberg í Þýzkalandi.
„Hvað var það helzt, sem olli því, að þér völd-
uð þessa námsgrein öðrum fremur?“
„Líklega fyrst og fremst, hve námið er stutt,
aðeins 4 ár, og þess vegna hentugt með það fyrir
augum að geta sem fyrst komizt út í atvinnulifið
og farið að sjá árangur margra ára náms. Auk
þess hafði ég kynnt mér, að atvinnuhorfur væru
góðar að loknu námi.“
„Teljið þér, að fleiri stúlkum, sem á annað borð
stunda háskólanám, væri ráðlegt að leggja fyrir
sig viðskiptafræði í þeirri von að njóta góðra launa-
kjara?“
„Já, hiklaust. I3að er mikil og vaxandi eftir-
spum eftir viðskiptafræðingum við hinar ýmsu
atvinnugreinar, og þeir hafa sömu laun við sam-
bærileg störf, hvort sem um karl eða konu er að
ræða. Einnig er það mikill kostur, að hægt er að
ljúka náminu hér á landi.“
„Munduð þér segja, að þetta væri nám og starf
við hæfi kvenna?“
„Ég álít þetta nám vera allt eins vel við hæfi
kvenna sem karla. Það er 2 ámm styttra en lög-
fræðinám, sem virðist einnig samrýmast mætavel
kvenlegum eiginleikum.
Að námið er stutt, er vitaskuld mikið fjárhags-
atriði fyrir stúlkur. Meðan ekki er komið á full-
komið launajafnrétti, má segja, að á brattann sé
19. JtJNf
29