Sameiningin - 01.03.1888, Blaðsíða 10
—6—
kross á Gölgata ? Nei, engin huggan nema þessi gleðilausa:
Hanrx er negldr á krossinn og getr nú engum gjört illt lengr.
Hver vill nú vera bundinn við sinn mútlætiskross með sarna
Huga og þessi ? Hver vill, að þeir, sem frarn bjá sínum krossi
ganga, geti ekki séð neina aðra huggun í þeirri sjón en þessa:
það er þó betra að vita slíkan mann bundinn en lausan, því
bver veit, hve mikið illt bann hefði gjört, hefði hann gengið
laus ?
Svo kjósi menn þá um krossa fyrir sig. Krossarnir breyt-
ast eftir því, hver á þá er negldr. Eg kýs mér Krists kross.
Einhver frægasti og mest lesni rithöfundr Svía er
Victor Rydberg. Hann fœddist 1829. Snemmagjörðist hann blaða-
maðr og hetir lengi staðið í sambandi við og ritað fyrir „Göteborg
Handels och Sjöfarts Tidning“, sem er eitthvert merkasta blaðið
á norðrlöndum. Skáldsöguna „Den siste Athenaren“ gaf hann
út árið 1859, og fyrir hana vann hann fyrst almenna frægð,
með fram fyrir þá sök, að hann réðst þar á kirkjuna og trúar-
lærdóma hennar. Mörg fleiri rit í vantrúarstefnu hefir hann
ritað, þar á meðal „Biblens l'ára orn Kristus1. Beitir hann í
þessum ritura vopnum hins vantrúaða Tubingen-skö\n. gegn
kirkjutrúnni og heldr því fram, að Kristr hafi að eins verið
maðr. Svo mikið hefir fjölda menntamanna í Svíþjóð og um
öll norðrlönd þótt til rita Rydbergs koma, að þeir hafa nærri
skoðað hann eins og hann væri nýr Messías. Ahangendr hans
rrieðal Svia, er nefna sig „Prótestanta“ (þ. e. þá, sem rnæla á móti
kirkjutrúnni), hafa meðal annars lýst því ytír sem ósk sinni, að
hann fremr öllu öðru mætti ofira lífi sínu til þess að endrbœta
trúarlærdómana, með því þeir telji hann til þess kjörinn af for-
sjóninni að gjöra þá endrbót fullkomna. Síðan skáldið Björn-
stjerne Björnson tók til að berjast á móti hinni kristnu trú, hefir
hann í rreðurn sínunx og ritum vitnað til Rydbergs og ávallt
talið það, er hann hefði að segja kristnum trúarrnálum viðvíkj-
andi, alveg óyggjanda; og viðlíka lotning fyrir Rydberg hefir
Kristofer Janson haft síðan hann sneri bakinu að kirkju vorri.
En nú hefir það óvænta atvik komið fyrir, að Rydberg hefir
rétt nýlega til munabreytt skoðan sinni með tilliti til hinna kirkju-