Sameiningin - 01.11.1888, Blaðsíða 3

—139—
„Ljósið, sem tindrar á tárum“ — segir Mattías Joklcums-
son. Eg telc þetta stef út úr því raunalega sambandi,
sem það stendr í hjá skáldinu, og set það í samband við
það, sem eg er hér um að tala. því þegar ljós endrlausn-
arinnar, upprisunnar og eilífs lífs, með öðrum orðum ljós
hins kristilega evangelíums, sldn á tár Jesú lærisveina, þá
tindra þau eins og blikandi stjörnur á nætrhimninum, og
þá skín brosið guðs barnanna út úr þeim. En —
„það er svo oft í dauðans skuggadölum,
að dregr rnyrkva fyrir lífsins sól;
mér sýnist lokað Ijóssins gleðisölum,
öll. lolcuð sund og fokið hvert í skjól.“
Hvers vegna er þetta svo sorglega oft eins og vér greini-
vitum að er fyrir þeim, sem þó í rauninni trúa gleðiboð-
skap kristindómsins ? Hvers vegna ber svo hörmulega lít-
ið á sigri hrósandi gleði hjá þeim, sem þó hafa dregið sig
inn í hóp Jesú lærisveina, í lífsraunum þeirra ? Hví sést
það svo átakanlega sjaldan, uð brosið skíni í gegn um tár
vor? „Svo lýsi og yövart Ijós öðrum mönnum“, segir Jes-
ús í síðasta versi texta vors. En vort ljós, kristindóms-
ljósið, sem vér eigum í eigu vorri, það tórir svo veikt
og daprt hjá oss, að það lýsir marg-oft jafnvel eigi sjálf-
um oss, þegar út í einhver sorgamyrkr verðr að ganga,
hvaö þá, að aðrir menn sjái nokkra birtu út frá oss ganga
til sín. Og þó kemr mér ekki til hugar, að trú hinna
mörgu játanda Jesú Krists, sem svo er ástatt fyrir, sé tóm
uppgjörð eða hrœsni. Og enn þá síðr dettr mér í liug, að
það sé nokkuð of-sagt af Jesú, þegar hann ætlast til þess
og áminnir um það, að ljós lærisveina hans skuli lýsa öðr-
um mönnum, eða þegar hann rétt á undan texta vorum
skorar á lærisveina sína að fagna og vera glaðir, um leið
og hann segir þeim fyrir krossferilinn, er lá fyrir framan
þá, hinar voðalegu ofsóknir, sem biðu þeirra út af því að
halda hans málefni uppi í heiminum. Hann gengr út frá
því sem sjálfsögðu, og eg trúi því sem alveg óyggjanda
guðlegum sannleika, að hinn lcristni maðr getr fagnað og
verið glaðr í hinu harðasta stríði lífs og dauða, getr látið
bros skína í gegn um öll sín tár, getr látið himneska birtu