Sameiningin - 01.09.1890, Blaðsíða 8

-104—
an kristindómsins yiðvíkjandi þá verðr liann allt af a-
g n o s t í k, — maðr, sem ekkert veit inn í þann heirn, — svo
lengi sem hjartað og viljinn hans ekki t r ú i r.
S Á L M E
eftir séra Mattías Jokkumsson,
orktr í sumar um það leyti, cr Eyfirðingar héldu sína þíisund ára þjóðhátíð.
Ó, drottinn, drottinn, öld af öld
þú ert vor guð og herra;
þú léðir oss þinn líknarskjöld
og lézt ei miskunn þverra ;
þ(í æíileið vor yrði köld,
vér áttum skilið verra.
II ve lítið sýnist lífíð manns,
þá litið er til baka,
án dvalar hverfa dagar hans,
sem draumr enda taka.
Sjá, þúsund ár vor lýðs og lands
eru liðin sem nætrvaka.
Sem bóla, grasið, blómsins tár
eins breytist mannsins hagr,
en þú varst áðr, herra hár,
en himingeimr. fagr.
Hjá þér eru, drottinn, þúsund ár
sem þessi stutti dagr.
Ef sjötíu’ ár í dauðans dal
vér dveljum, vel má haga;
úr blóði skráð um víg og val,
ó, veröld. er þín saga;
þú lærir seint þaö tímatal,
að telja þína daga.
Um framför heims og frelsis-stríð
er fjölmargt sagt og klifað,
og margt til bóta breyzkum lýð