Sameiningin - 01.09.1890, Blaðsíða 12
—108—
ungmenni, pilta og stúlkur, sem um það er hugað að mennt-
ast og auðga anda sinn, að f'œra sér þetta tilboð í nyt
og sýna með því áhuga sinn og viðleitni til að afla sér
nauðsynlegrar þekkingar, — þess auðs, sem enginn má án
yera í líflnu.
Námfýsi íslenzkra unglinga hefir verið við brugðið. það
er von vor, að luín hafi ekki minnkað meðal fólks vors
í þessu landi. Vér vonum, að það sjáist á undirtektum þeim,
seui þetta tilboð um kennslu fær, að eins og efni fólks
vors hafa aukizt hér í landinu, eins haíi menntunarþráin
aukizt að sama skapi.
Vér leyfum oss að skora á alla foreidra, sem efni hafa
á að mennta börnin sín, að fœra sér þetta tœlcifœri í nyt.
Ótal foreldrar fóru af íslandi vegna barnanna sinna. þeim
hefir enn ekki gefizt kostr á að efna heit sín við þau
nema að litlu ieyti. þessi heit sín við börnin geta nú marg-
ir íslenzkir foreidrar efnt.
þar næst leyfum vér oss að skora á söfnuði kirkju-
félags vors, sem bnði heirna í héraði og eins á kirkjuþing-
um gegn um sína kjörnu fulltrua bafa þegar frá byrjun
veitt ináli þessu svo hjartanlegar undirtektir, að skjóta sam-
an nú í haust svo miklu fé, að unnt verði að hafa frek-
ari framkvæmdir í jtessu voru lang-stœrsta velferðarntáli.
Eins og áætlan síðasta kirkjujfings ber með sér, er það ekk-
ert stórfé, sem urn er beðið. það eru aðeins 400 dollarar,
og það er sannarlega ekki mikið meðal svo nmrgra. þess-
ari litlu upphæð þurfum vér endilega að geta safnað í
haust ög getum ];að hœglega, ef vér aðeins viljum. það er
hugsun vor, að í vetr yrði sem allra minnst af því fé eytt,
sem þannig yrði safnað í siifnuðunr vorum, heldr yrði það
lagt við þanri litla sjóð, sem jregar er til. Ef þessi satn-
skot takast, eru miklar líkur til, að vort fyrirhugaða aka-
dernt geti byrjað haustið 1891, svo framarlega sem vér þá
höfum nœga kennslukrafta.
Vér aflrendum þá söfnuðum vorum mál þetta til frain-
lcvæinda. Fulltrúarnir, sem á þinginu í siimar sýndu því
svo brennanda áhuga, ljá því nú að sjálfsögðu allt sitt
fylgi, hver í sínum söfnuði. Og allir þcir, sem unna þjóð-