Sameiningin - 01.03.1903, Blaðsíða 9

5
þó, ef þú veizt, að sá, sem syrgir og kvelst, er góSr maör.
En þegar þú horfir á Jesúm eiga bágt, eins hryggan, eins
hræddan, eins angistarfullan, eins kvalinn og kraroinn og hann
birtist, þegar hann er kominn til Getsemane, og hugsar um
það, hvað hann er í sínu innsta eðli og hvernig á þeim skelf-
ingum stendr, þá verðr þér Ijóst, að það er hið allra helgasta
í helgidóminum, sem við þér blasir. Um fram allt þá sjálf-
sagt, að allir dragi skóna af fótum sér.
,,Hver má hugsa’ um þjáning þessa,
þeim hún ei sé tárapressa,
þó að sekr þyldi neyð?
En hér leið hinn allra bezti.
Augu mín og hjarta bresti.
Sjálfr heilagleikinn leið!“
Þarna sér þú hinn loganda þyrnirunn í enn þá miklu œðra
skilningi en Móses forðum. Ut í sannkallaðan eld, sárar,
langvinnar andlegar eldraunir, var Móses kallaðr af guði;
hann átti að berjast fyrir þjóð sína upp á líf og dauða það-
an í frá æfi-langt. Hennar málefni skyldi hann taka að sér;
hennar fyrirliði átti hann að verða, þegar hún var að slíta af
sér þrældómshlekkina og brjótast burt áleiðis til fyrirheitna
landsins og guðs barna frelsisins. Og mannlega talað átti hann
að bera þjóðarsyndirnar allar á sjálfum sér. Hann sá þær eld-
raunir allar fyrirfram. Guð sýnir honum þær sjálfr með undri
hins loganda þurnirunns. Píslarsaga hans hin ókomna blasti
þarna við honum í og meö því hátíðlega tákni. En hann sér
þar líka huggunina, líknina drottinlegu, er lögð var fyrirfram með
þrautinni. Hann skal fyrir guðlega náð, hina verndandi hönd
drottins, komast heilu og höldnu út úr eldraununum öllum.
Fyrirtœki hans skal heppnast, blessast. Því þyrnirunnrinn
eyddist ekki, þótt hann stœði í björtu báli. En þá fyrst, þeg-
ar sagan um kvöl Jesú í Getsemane er að gjörast, sést þaö,
sem allra stórkostlegast og dásamlegast, hræðilegast og gleði-
legast er af því, er hinn logandi þyrnirunnr táknar, —dýpsta
sorgin í mannkynnssögunni, sárasta kærleikskvölin, sem til
getr verið, — hin heilaga sorg og kvöl friðþægingarinnar í
persónu guðmannsins Jesú, sem í hinni djúpu niðrlæging hefir
tekið það að sér að bera á sjálfum sér gjörvalla mannkyns-