Sameiningin - 01.12.1957, Page 14

12
Sameiningin
fallnir í val og hvíla í hinum fagra grafreit byggðarinnar.
Tveir piltarnir úr fyrsta fermingarhópi, einnig ein stúlkn-
anna, dóu á unga aldri. Einn piltur flutti í burtu, en þrjú
af Thorsteinssons-systkinunum: Mrs. Rúna Thordarson, og
bræðurnir, Gunnlaugur og Jónas, hafa öll, ásamt ástvinum
sínum verið leiðandi í söfnuðinum og á allan hátt stutt að
vexti og viðgangi hans, ásamt öðru íslenzku fólki, og fólki
af öðrum en íslenzkum ættstofni, er gerzt hafa meðlimir og
unnendur Þrenningar-safnaðar; en byggðin er afskekkt, um-
kringd af Canada (British Columbia), en er í Whatcom
County í Washington-ríki.
Endurminningin um fyrsta fermingar-ungmennahópinn
á Pt. Roberts minnir mig á samstarf mitt með frú Gróu,
sem fyrr er að vikið, og Kolbeini manni hennar, sem urðu
mér ógleymanlegt samverkafólk í Sunnudagaskólastarfi, og
öllu safnaðarstarfi í Þrenningar-söfnuði þau rúm 6 ár, sem
ég starfaði þar. Bæði voru þau full af áhuga fyrir andlegu
starfi, prýðilegum gáfum gædd, praktísk og affarasæl. Varð
kynning mín við þau mér til mikillar blessunar. Það mun
hafa verið árið 1923 að Mr. Sæmundsson hóf nám á lúterska
prestaskólanum, er fluttur hafði verið frá Portland, Oregon,
til Seattle. Hann stundaði nám sitt af mikilli prýði, og lauk
prófi 1927, og var þá vígður um vorið á kirkjuþingi voru í
Winnipeg. Um eins árs bil þjónaði hann íslenzka söfnuðinum
í Seattle, en næsta ár hóf hann þjónustu í U.L.C.A. Mission í
suðvesturhluta Seattle-borgar, sem nú er voldugur söfnuður,
og séra Kolbeinn enn þjónar. Stóra og fagra kirkju hefir
söfnuðurinn byggt í starfstíð hans. Við hlið manns síns stóð
frú Gróa með mikilli prýði, jafnt á erfiðum námsárum sem í
hans affarasæla og sigrandi prestsstarfi. Hennar fjölþættu
hæfileikar nutu sín vel í umfangsmiklu prestskonustarfi.
Börn þeirra eru öll vel gefið merkisfólk og einn sona þeirra
afburða námsmaður- Stór harmur var að öllum ástvinum
frú Gróu kveðinn við fráfall hennar, á bezta aldri; fagurt
ævistarf hafði hún af hendi leyst. Ágætt ævistarf hefir séra
Kolbeinn af hendi leyst, og með afbrigðum affarasælt,
studdur nú af hugljúfri konu, er hann kvæntist fyrir nokkr-
um árum síðan. —S. ÓLAFSSON