Sameiningin - 01.03.1958, Síða 9

Sameiningin
7
ins og lagði í hvívetna mikinn skerf til kristilegra og' menn-
ingarlegra velferðarmála. Enginn kunni betur að meta yfir-
burði hennar og ágæti en lífsförunautur hennar-
Þau Jón og Kirstín eignuðust þrjá mannvænlega syni:
Jón Hermann (f. 4. nóv. 1916), efnafræðingur í þjónustu
Bandaríkjastjórnar við háskólann í Suður-California;
Brandur Theódór (f. 20. janúar, 1918)’ sem lézt í flugslysi
(20. des. 1942) við nám á ríkisháskólanum í Norður-Dakota,
glæsilegur efnismaður; og' Marinó Magnús, vel menntaður
og í miklum metum, og stundar bú á föðurleifð sinni.
Jón tók mikinn þátt í opinberum málum. Árið 1908
var hann kosinn í sveitarstjórn (County Commissioner). Var
endurkosinn og skipaði þá stöðu í átta ár samfleytt. Á þeim
árum varð sú breyting að stjórnarsetur sveitarinnar (County
Seat) var flutt frá Pembina til Cavalier og nýtt ráðhús byggt
á síðari staðnum- Þessu fylgdi mikið verk og vandasamt,
sem fékk almenna viðurkenningu að vera leyst af hendi
af mikilli prýði. Að þessu loknu hlóðust á hann margbreytt
störf í sambandi við heimsstyrjöldina fyrri, er þá stóð yfir.
Hann var umsjónarmaður yfir sölu stríðsskuldabréfa lands-
stjórnarinnar í Garðarbyggð, veitti forstöðu deild Rauða
Krossins þar, annaðist fjársöfnun til líknarstarfs o. fl. Hann
gat aldrei hafnað þeirri kvöð að sinna almennum velferðar-
málum.
Um þetta leyti var mikið umrót í stjórnmálum í Norður-
Dakota og mikið kapp í kosningum. Var þá leitað til Jóns
að sækja um þingmennsku í Pembina héraði fyrir hönd
þeirra, er stóðu á öndverðum meið við hið svokallaða
“Nonpartisan League,” sem þá var í miklum uppgangi.
íhaldssamir og gætnir menn stóðu þar að málum, og náði
Jón kosningu hvað eftir annað. Átti hann sæti á ríkisþing-
inu í tólf ár, eða lengur en nokkur annar íslendingur fram
að þeim tíma. Hann hlaut viðurkenningu bæði flokksbræðra
sinna og andstæðinga fyrir framkomu sína á þingi- Tvívegis
var hann kosinn formaður þingflokks síns, er á þing kom,
og var það í fyrsta sinn að nokkur naut endurkosningar í
þann sess. Það var viðurkennt að hann bæri hreinan skjöld
í ailri viðureign mála, væri ötull og ráðagóður starfsmaður
í nefndum og á þingi, án óþarfa málæðis. — í tveimur mál-
um er snertu ísland átti hann þarfa hlutdeild. Þegar ákveðið
var með lögum 1927 að 12. október skyldi haldinn sem