Sameiningin - 01.01.1940, Page 13

11
vaknar með honum upp á nýtt. Þá hálf-fertugur og þrosk-
aður maður, var þetta honum ekkert flysjungsmál. En
vegna aldurs og annara ástæðna, fanst honum þetta lítt
fært og reyndi að varpa því frá sér. En því meir sem hann
færðist undan, því meir sótti á hann að þetta einmitt bæri
honum að gera, þar til hann fyllilega áttaði sig á að hann
yrði að gera tilraun í þessa átt. Ef að Drottinn ekki opnaði
leið, tæki hann það sem vott þess að þetta væri einungis
hans eigin hugarburður. En leiðin opnaðist. Hann inn-
ritaðist í prestaskólann lúterska í Chicago haustið 1904.
Stundaði þar nám í fjögur ár, og las auk guðfræðinnar
ýmsar almennar greinar. útskrifaðist 1908, og var vígður
af séra Jóni Bjarnasyni sunnudaginn 17. maí í kirkju
Bræðrasafnaðar við islendingafljót, til þjónustu þar í norður
hluta N’ja íslands. Þjónaði hann því prestakalli í tuttugu
ár. Sagði þá upp brauðinu ótilkvaddur og þrátt fyrir al-
mennar vinsældir. Hann hafði sannfærst um að það væri
rétt spor. Var svo heimatrúboði kirkjufélagsins í tvö ár,
síðan þjónandi í Gimli prestakalli þar til 1935 að séra
Bjarni sonur lians tók við af honum. Síðan þjónaði hann
með millibili í Winnipeg og víðar. Nú síðast rúmt ár hjá
Selkirk söfnuði. Síðan 1925 hefir hann verið skrifari kirkju-
félags vors og enn lengur í framkvæmdarnefnd þess. Verk
sitt alt leysti hann af hendi með frábærri vandvirkni og
ástundun.
Séra Jóhann var kvæntur Helgu Jósefsdóttur Stefáns-
sonar og konu hans Jóhönnu Bjarnadóttur úr Laxárdal i
Dalasýslu. Börn þeirra eru: Bjarni Archibald, prestur að
Gimli; Jóhann Franklin, einnig að Gimli; Eggert í Winni-
peg; Stefanía í Winnipeg og Sylvia í Vancouver. Systkini
hans á lífi eru: ósk, ekkja Thorðar Johnson, nú að Linton,
N. Dak.; Sigríður ekkja Guðmundar Johnson, nú að Lang-
don, N. Dak.; Björn, hóndi að Víðir, Man.; Thorbjörg ekkja
Páls Evjólfssonar, nú að Mountain, N. Dak. og Sigurður i
San Diego, Cal. Tveir hræður eru látnir fyrir nokkrum
árum: Helgi í Manitoba og Tryggvi alþingismaður á fslandi.
Það er þess vert að vera minnugur leiðtoga, sem Guðs
orð hefir til yðar talað, og átt hefir slíkan starfsferil sem
séra Jóhann. Hann tók upp starfið af innri hvöt og þeirri
fullvissu að mannanna brýnasta þörf væri þörfin á Jesú
Kristi og fagnaðarerindi hans. f þeirri fullvissu veiklaðist
hann aldrei. Hún har hann uppi í starfinu. Engum, sem
með samúð þekti hann, gat dulist að trúmenskan var sú