Sameiningin - 01.07.1925, Síða 14

204
allan ókominn aldur, eitthvað í hendur, helgidóm, sem mikils er um
vert. Þessi helgidómur er kirkjan sjálf. HjartaS í henni er guö-
dómur Jesú Krists og friöþæging hans. Glatist hjartaö, má vel
vera, aö ýmislegt gott megi um oss segja, en vér erum þá ekki
lengur kirkja, ekki þaö ríki, sem Jesús kristur stofnaði.
Mér skilst, að alt lífið sé einhverju skilyrði háð. Baldursbrá
er fagurt blóm, en það er ekki lilja. Hesturinn er sterkt dýr, en
hann er ekki ljón. Fiskurinn syndir vel, en hann er ekki fugl.
Sérhver flokkun lífsins er skilyrðum háð. Þetta er einnig tilfellið
með mannlífið. Trésmiðurinn smíðar vel, en það er ekki víst, að
hann sé góður veiðimaður. Læknirinn er snillingur við uppskurði,
en það er ekki víst, að hann sé lista söngmaður. Sérhver einasta
flokkun meðal alls hins lífræna, sem til er á jörðinni, og einnig
meðal hins ólífræna, er skilyrðum bundið.
Skyldi kirkjan ein, meðal allrar flokkunar jarðarinnar, vera
engum skilyrðum háð?
H'itt get eg skilið, að menn geti deilt um það, hver skilyrðin
eigi að vera. Fjöldi manna vill skapa kirkjuna algjörlega, hver
fyrir sig, eftir sínu höfði. Mér sýnist, að hinn guðdómlegi höfund-
ur hennar ætti að hafa nokkuð um það að segja, hvernig hún skuli
vera. Mér er ekki unt að trúa á Krist og hafna þeim skilyrðum.
sem hann sjálfur hefir sett viðvíkjandi kirkjunni.
Hver maður, sem gengur að þessum skilyrðum í fullri alvöru,
hlýtur að vera stríðsmaður. Striðið er fólgið, ekki einungis í því,
að varðveita helgidóminn innan kirkjunnar, heldur einnig í þvi, að
láta hann ná til þeirra, sem fyrir utan eru, aldrei missa sjónar á því
takmarki, að láta allan mannheiminn verða Guðs ríki. Kristinn
maður er enn fremur stríðsmaður í því, að hann á í höggi við ó-
vini, en þeir eru stærilát mótstríð hugsun, dauðinn og djöfullinn.
Með hinu fyrst-nefnda á eg við það, sem vanalega er kallað van-
trú; með dauðanum áhugaleysið, og djöfullinn er bæði höfundur
og tákn alls hins óhreina í breytni manna.
Segir þá Jesús Kristur, að þetta stríð sé laust við alla erfið-
leika? Hvernig væri því stríði háttað? Stríð án erfiðleika hefir
aldrei verið til og engum okkar hugsast, að slíkt geti nokkurn tíma
verið til.
Auk þess höfum vér bein orð frá Jesú Kristi sjálfum um
þetta mál.
“Mannsins sonur er ekki kominn til þess að láta þjóna sér,
heldur til þess að þjóna og til þess að gefa líf sitt til lausnargjalds
fyrir marga.” (Mark. 10, 45).
“Vilji einhver fylgja mér, þá afneiti hann sjálfum sér og taki
upp kross sinn og fylgi mér; því að hver, sem vill bjarga lífi sínu,
mun týna því; en hver, sem týnir lífi sínu vegna mín og tagnaðar-
erindisins, mun bjarga því” (Mark. 8, 34-5J.