Sameiningin - 01.06.1916, Blaðsíða 1

Mánaðarrit til stuðnings kirkju og kristindómi íslendinga
gejið út af hinu ev. lút. kirkjufélagi ísl. í Vestrheimi
RITSTJÓRI: BJÖKN B. JÓNSSON.
XXXI. árg. WINNIPEG, JÚNÍ 1916. Nr. 4.
Prédikun
flutt á kirkjuþingi í Winnipeg fimtudaginn 22- Júní 1916.
Eftir séra Kristinir K. ólafsson.
TEXTI:—En í öllu mœlum vér fram meS sjálfum oss, cins og
þjónar Guðs---------með grandvarleik, með þekkingu, mcð lang-
lyndi, með góðvild, með heilögum anda, með falslausum kœrleika,
mcð sannlciksorði með krafti Guðs, mcð vopnum réttlœtisins til
sóknar og varnar, í heiðri og vanheiðri, í lasti og lofi.---2.
Kor. 6, 4. G—8.
Vér erum komnir saman sem erindrekar safnaða
vorra á ársþing kirkjufélags vors, til þess sem starfs-
menn þeirra að framkvæma það, er megi vera málefni
Guðs ríkis til eflingar og heilla. Vér .erum fámennur
liópur og félag vort er lítil deild í liði kristninnar, en hlut-
verk vort er stórt, því kröfurnar til trúmensku við liug-
sjónir icristninnar og markmið koma til vor með engu
minni krafti fyrir það, að vér erum fáir, fátækir, smáir.
Ilver liðsmaður og hver deild þarf að finna til þess, að
málefni all'rar lieilclarinriar livílir á hverjum hluta henn-
ar. Enginn veit fyrir fram hverju dygg framkoma ein-
staklings eða smádeildar fær tii leiðar komið. Meðan
lið Canada-manna var enn þá afar fáment á orustuvelli
Norðurálfunnar, höfum vér það fyrir satt, að aftur ofj
aftur hafi þeir átt drjúgan ])átt í því beinlínis að bjarga
við málefni bandamanna. Þannig einnig í fylkingum
Krists. Kristileg auðmýkt heimtar ekki, að vér álítum