Sameiningin - 01.10.1908, Side 17

24J
innar og ætlar að laga hana eftir kippum akneytanna og hnykkj-
um vagnsins. En þá er maðr að drýgja syndina ófyrirgefan-
legu, syndinia; móti heilögum anda, og þá á maðr á hættu, að
eins fari fyrir manni eins og Úsa. Svo hefir ávallt fariö, þeg-
ar mannasetningar hafa verið settar í guðs orðs staS. Nei,
sáttmálsörkina á aö bera. Undir ása hennar á miaör aS ganga.
MaSr á aS beygja sig undir opinberun drottins, leggja vilja sinn
henni á vald. Þá fyrst ber maSr örk náSarsáttmálans, þegar
maSr hefir gefiS bæSi vilja sinn og líf sitt í þjónustu fagmaSar-
boSskaparins. Þá þarf heldr ekki aS stySja örkina meS hönd-
unurn.
Margsinnis stofnuSu Israelsmenn örkinni sinni í háska af
því þeir kunnu ekki meS hana aS fara. HiS sama slys hefir
kirkjuna þrásinnis hent. HrópaS thefir veriS, aS örkin hennar
myndi velta um koll þá og þá, ef ekki fengi hún nýjan stuöning.
Og hve hræSilega hallaSist örkin á hinum dimmu dögum kristn-
innar, þá náöargjafir guðs og sálúhjálpima átti aS selja og kaupa
silfri og gu.lli eins og munaöarvöru. Hversu hún veltist, er
henni var ekiS áfram á vögnum klerkavaldsins kaþólska. Hver
veit, hve margir prestar hafa veriS deyddir, aS sínu ley-ti eins
og Úsa, fyrir þaS aS farai ólhreinum höndum sínum um örk drott-
ins? Og hver veit, hve margir, bæSi trúarvinglsmenn og van-
trúaöir kennimenn nú stofna sálum sínum í voöa meS því aS
vanhelga hina helgu örk guölegrar opinberunar ? Korni nokkur
fram og kenni aöra lærdóma en guSs orö kennir, komi nokkur
og boöi annan sáluhjálparveg en Jesúm Krist, hinn krossfesta
og upprisna, komi nokkur meS endrskoSaSar útgáfur af kenn-
ingum Jesú, þá vitiS þaS meö vissu, aS sá maör er aö bera guös
örk eftir eigin hugarburSi, en ekki eftir fyrirskipunum guSs.
Hvenær sem maðr ætlar sér aS 'byggja trú sína á öSru en vitn-
isburöi guSs sjálfs, þá er hann aS saurga sáttmálsörk guSs, og
hver sem öörum ber þann bcSskap, sem ekki er tekinn úr sátt-
málsörk guös, stofnar sálu sinni í voöa. Svo mikil er ábyrgö
arkarberans.
Þetta er ábyrgS sú, sem hvílir á arkarberanum. Hugsum
nú um sjálfsafneitun hans. Til s'kýringar á henni skulum vér
einnig velja oss dœmi úr hinni helgu sögu. Allir munum vér
umsát Israelsmanna um Jeríkó. ísraelsmenn voru þá orönir
margœföir hermenn. Sverö þeirra voru brýnd til bardaga og
skildir þeirra hertir gegn spjótalögum. Ákaflega fýsti þá
Abrahamssonu í höggorrustu, er þeir stigu fótum í fyrirheitna
landiö. En boSskapr kemr frá fyrirliSanum um þaö, aS borgin
skuli á annan hátt unnin. Örk sáttmálans á aS bera hringinn í