Íslendingur - 04.07.1951, Qupperneq 6
6
ÍSLENDINGUR
MiSvikudagur 4. júlí 1951
« -----hil-
Atlmgið!
Silfurvörur
í fjölbreyttu úrvali
Leirmunir
Flaggstengur
( stuðlabergs)
Rammar
fleiri tegundir
. og fleira og fleira.
GJAFABÚDIN S.J.
Jón Sveinsson hdl.
Hafnarstræti 88 — sími 1211 —
heima 1358,
Eignaumsýsla, kaup og sala
fasteigna og önnur lögfræði-
störf eftir samkomulagi. —
Léreftstuskur
Nýja Bíó
í kvöld kl. 9:
Hin heimsjrœga ítalska
verðlaunakvikmynd
REIÐHJÓLA-
ÞJÓFURINN
„Lardi di Biciclette“
Áðalhlutverk:
Lamberto Maggiorani
Enzo Stoiola
Llianella Carell
Næstu myndir
í Skjaldborg og Samkomuhúsinu:
BLÁR HIMINN
(Blue Skies)
og
RIGOLETTO
Ópera í 4 þáttum eftir
Guiseppe Verdi.
(Sjá auglýsingaglugga.)
Enskur
olíufatnaður
Treyja og buxur
á aðeins kr. 45.00 settið.
Verzlunin
Eyjafjörður h.f.
Matar-
ogr kafflistell
nýkomin.
Verzlunin
Eyjafjörður h.f.
FORD bifreið
model 1947, til sýnis og
sölu á BSA-verkstæðinu á
fimmtudaginn kemur. —
Allar upplýsingar gefnar hjá
BJARNA KRISTJÁNSSYNI
sama stað.
A T H U G I Ð !
kaupum við hæsta verði.
Frentsmiðja
Björns Jónssonar hf.
íslendingur
túlkar málstaS Sjálfstæðisflokksins
auk þess sem blaðið flytur fréttir
Lesendur.
Sendið íslendingi fréttir og hug-
leiðingar yðar um dægurmálin. Þær
verða birtar eftir því sem rúm og
aðstæður leyfa. — Afgreiðsla blaðs-
ins er í Gránufélagsgötu 4. Sími
Kaupendur íslendings, nær
og fjær, eru beðnir að til-
kynna afgreiðslunni, ef þeir
fá ekki blaðið með skilum.
Afgreiðslutími 10—12 og
4—6 daglega, nema laugar-
daga 10—12 . Sími 1354
eða 1748.
og annað efni. Afgreiðsla blaðsins
er í Gránufélagsgötu 4. Sími 1354.
1354.
MORGUNBLAÐIÐ
E]rleii«l tímarit
Tökum á móti áskriftum að flestum erlendum blöðum
og tímaritum. Látum senda þau beint heim til yðar..
Skrifið á pöntunarseðilinn þau blöð/tímarit, sem þér
óskið að fá og sendið okkur hann.
Pöntunarseðill
Undirritaður óskar hér með að gerast áskrifandi að eftirt.
blöðum /tímaritum:
Dags............
Nafn ......................................
Heimili ...................................
Póststöð ..................................
Bókaverzl. Axels Kristjánsonar h. f.
Pósthólf 146 — Akureyri
HXNBZ-gluggntjöM
eru bezt, hvort heldur er fyrir búðar-, skrifstofu- eða
stofuglugga. — Leitið upplýsinga.
Umboð á Akureyri:
ÞÓRÐUR SVEINSSON. — Sími 1955.
HANSA h.f., Laugaveg 105, Reykjavík.
Akureyringar og nærsveita-
menn, sem ætla sér að aug-
lýsa í Morgunblaðinu, geta
snúið sér til
Svanbergs Einarssonar
Hafnarstræti 66 — Sími 1619.
íbúð óskast
2 stofur og eldhús, helzt í nýlegu
húsi á Oddeyri, óskast 1. október
Afgreiðslan vísar á.
Nokkrar kýr
vorbærar og snemmbærar til sölu.
A. v. á.
Stúlka
vön afgreiðslustörfum, óskar eft-
ir atvinnu við að „leysa af“ í
sumarleyfum. — A. v. á.
2 herbergi og eldhús
óskast til leigu 1. sept. eða síðar
í haust, helzt á Oddeyrinni eða
útbrekkunni.
Jóhannes Ólafsson
rafvélavirki. Eyrarlandsv. 16. Sími 1223
Afgreiðsla íslendings
er opin hvern virkan dag kl. 10—12
f.h. og 4—6 e.h. Laugardaga kl. 10
—12.
FRAMHALDSSAGA —
ÁKÆRÐUR TVISVAR
„Viljið þér fylgja vinum mínum til dyra“, sagði Adrian við
þjóninn, sem sneri þegar við og fylgdi þeim tveim fast eftir.
Þegar þeir voru farnir, hlammaði Adrian sér niður á stól, rifj-
aði upp fyrir sér atburðina, sem gerst höfðu síðustu 12 klukku-
stundirnar. Það var ljóst, að hann varð nú að yfirgefa Ameríku í
skyndi, því að hann vissi að Reviere og Pétur myndu ekki setja sig
úr færi að gera upp reikningana. En allt í einu rak hann upp skelli-
hlátur: „Ja, hvert þó í syngjandi. — Svo ég hefi þá tekið að mér
hlutverk miskunnsama Samverjans, og af öllum þeim manngrúa,
sem er í heiminum, þurfti það endilega að verða gagnvart milljóna-
mæring!“
* * *
Það var einn morgun stuttu eftir þessa atburði, að Jósefína
Hartley lék á alsoddi af ánægju, og það svo mjög, að faðir hennar
undraðist og spurði um ástæðuna.
„Hvers vegna ert þú í svo óvenju góðu skapi í dag?“ spurði
Ebenezar gamli Hartley, strauk yfir hár hennar og horfði aðdáunar-
augum á hið fagra hlæjandi andlit.
„í óvenju góðu skapi, pabbi! Ekki af neinu sérstöku. Það er
yndislegur dagur — dásamlegur. Mér finnst ég alltaf vera svo ham-
ingjusöm í sólskininu. Eg er að hugsa um að ríða upp í hæðirnar,
og ég skal færa þér körfu fulla af ætisveppum ofan frá flákanum
hjá vatnslindunum við Whinfell.“
Eftir hádegi flýtti hún sér að ljúka við heimilisstörfin og sagði
vinnustúlkunni fyrir verkum á meðan hún væri í burtu. Því næst
fór hún inn í búr og fyllti hnakktösku með allskyns lostæti. Eftir
að hafa lokið þessu, lét hún sækja hryssuna sína, sté á bak henni
og þeysti niður eftir götunni og beygði upp hæðastíginn.
En svo breytti hún enn um stefnu og fór eins og hryssan komst
í þveröfuga átt við það, sem hún hafði sagt, og tók svo á sig stóran
sveig svo hún fór í hálfhring og kom að lokum að afskekktum fjár-
hirðakofa í hæðunum margar mílur frá Whinfell. Hún setti hryss-
una inn í kofann, en stóð svo sjálf fyrir utan dyrnar og skimaði í
allar áttir. En hvergi var unnt að sjá merki nokkurs manns.
Tíminn leið hægt, og það var komið fram yfir miðjan dag, en
hvergi sást bóla á Adrian. Jósefína var orðin mjög áhyggjufull —
auðvitað hafði eitthvað illt hent hann. Hún var farin að íhuga,
hversu lengi hún ætti að bíða, þegar hún greindi allt í einu dökkan
díl á götunni í hæðardrögunum hinum megin, og Jósefína hafði
ekki augun af þessum dökka díl.
Að fáeinum mínútum liðnum sá hún greinilega að þetta var
maður, sem gekk hratt í áttina til kofans. Var þetta Adrian? Mað-
urinn nálgaðist óðum og að lokum gat hún greint andlit hans.
Hann var með mikið, jarpt yfirvaraskegg. Hann var í sannleika
sagt ekkert líkur Adrian — og þó, göngulagið var það sama. Og
Jósefína sagði sjálfri sér aftur og aftur, að hún myndi þekkja þetta
göngulag hvar og hvenær sem væri. Þá stanzaði maðurinn skyndi-
lega, rétt áður en hann kom alveg til hennar og leit snöggt í kring-
um sig. En svo þaut hann til hennar og breiddi út faðminn.
„Jósefína!“ hrópaði hann. „Ó, Jósefína, ástin mín!“
Jósefína varpaði sér í opinn faðm hans og grét af gleði. Adrian,
Adrian, ekkert annað komst að í huga hennar, og hún sveif í sælu-
heimi, gleymdi öllu, við ástríðufull blíðuatlot hans og ástaryrði.
Það leið góð stund þangað til þau fóru að spjalla saman ura að-
stæður sínar, því að bæði voru eins og töfruð af návist hins. En
bráðlega hafði Jósefína þó sagt honum allt um Everard Youll, allt
frá því að þau hittust fyrst í London og svo inn hina stöðugu ásókn
hans við hana.
Meðan á þessari sögu stóð, gat Adrian ekki haldið aftur af ýms-
um reiðiyrðum, sem brutust við og við fram af vörum hans, og
þegar Jósefína lauk sögu sinni sagði hann hörkulega:
„Ég skal gera upp sakirnar við herra Youll þin^mann, — láttu
mig um hann.“
„Ó, Adrian,“ hrópaði hún, „í öllum guðs bænum, varastu að
lenda í nokkrum vandræðum. Þú ert áreiðanlega í nógu miklum
fyrir. Ég á auðvelt með að gæta mín fyrir honum, og ég vil að þú
lofir mér að fremja nú ekkert glapræði. Lofaðu mér því — viltu
gera það fyrir mig?“
Adrian hét henni þessu hlæjandi, svo að hún hélt áfram með
sögu sína. Sagði honum frá ferðum sínum til London og hinum
stöðugu njósnum, 6em hafðar voru um hana.
Þegar hún spurði hann blátt áfram, hvort hann hefði nokkuð
með hálsmens og radiumránið að gera, kom hik á hann, og hann
reyndi fyrst að leyna hana sannleikanum, en þegar hún gekk á
hann, þá sagðist hann hafa haft smávægileg skipti af þeim, en þó
alls ekki slíkt samband, að unnt yrði að sanna neitt á hann.
„Ég hef um ekkert að velja — á einkis annars úrkosta,“ sagði
hann bitrum rómi. „Mér eru allar leiðir til heiðarlegra starfa lok-
aðar. Dómarinn, sem sendi mig í fangelsið sá um það. Og hvað get
ég svo gert, þegar löglega leiðin er lokuð? Orðið hungurmorða?
Betlað? Nei, ekki aldeilis! Skilst þér ekki, að, jafnvel þó ég hafi
átt skilið þessi fangelsisár, — en það viðurkenni ég alls ekki ■— þá
sé málinu þar með lokið, þegar ég hefi greitt þá skuld mína, eða
ætti að minnsta kosti að vera lokið? En það er nú eitthvað ann-
að! Þjóðfélagið leggur ekki einasta á menn þunga, kveljandi refs-
ingu með aðstoð dómstólanna, lieldur krefst það og þess réttar að
mega halda áfram að þjá menn jafnvel eftir að þeir hafa tekið út
fulla refsingu fyrir afbrot silt. Jæja, stúlkan mín, svo lengi sem