Faxi - 01.07.1945, Page 6

6
F A X I
Barnalcikvöllui-inn.
Hvað líður barnaleikvellinum, verður hann
ekki starfræktur í sumar? Þar sem kauptúnið
er í örum vexti, og börnunum þarafleiðandi
alltaf að fjölga, þarf að finna framtíðar stað
fyrir barnaleikvöll, sé hann ekki þegar fund-
inn. Ef svo er þarf að gera hann vel úr garði
nú þegar og venja börnin af götunni. Völlur-
inn verður að vera þannig gerður, að börnin
sækist eftir að dvelja þar.
Afkoma kauptúnsins byggist á dugandi
fólki, þessvegna hlúum að þeim, sem eiga að
taka við. kona.
Hjónabandssæla.
Mig langar að minnast hér lítilsháttar
á hina margumræddu hjónabandssælu, en að
þessu sinni aðeins í kökuformi.
Hj ónabandssæla:
170 gr. haframjöl
170 — hveiti
160 — smjörlíki
150 — sykur
Börn að leik í Keflav. í mikla snjónum í vetur.
1 tsk. natron
Salt á hnífsoddi.
Avaxtamauk.
Smjörið brætt, hinu blandað saman við og
núið ,vel saman. Skipt í fjóra parta, tvö lög í
hverja köku og ávaxtamauk á milli. Sett á vel
smurt lagkökumót.
r
Iþróttanámskeið
Axel Andrésson knattspyrnukennari
hóf þriðja námskeið sitt hér í Keflavík
16. júní. Að þessu sinni voru nemend-
urnir 177, þar af 60 stúlkur, er æfðu
handbolta.
Æfingar fóru fram í húsi U.M.F.K. og
á knattspyrnuvellinum og voru yfirleitt
sóttar af miklum áhuga, enda fór nám-
skeiðið ágætlega fram. Arangur nám-
skeiðanna er þegar farinn að bera ávöxt
eins og sjá má af leiknum við Fram og
4. fl. leiknum við Hafnfirðinga, þar sem
Kf. vann með 3:0.
Kennslukerfi Axels er orðið land-
frægt, og stjama hans hækkað meira
en nokkurs annars íþróttamanns í þau
4 ár er hann hefur unnið við kennslu
þess á vegum í. S. í. Það er unun að
horfa á hverjum tökum hann hefur náð
á börnunum; fengið þau til að starfa
með líkama og sál, samstillt og prúð,
með kappi en þó drengilega. Það væri
mjög æskilegt að öll ungmenni Suður-
nesja fengju að njóta kennslu hans, þó
ekki væri nema tvær vikur á hverju
vori.
Námskeiði þessu lauk 7. júlí, með því
að ynstu börnin sýndu innanhús æf-
ingar. Sýningin hófst með því að dreng-
ir 10—12 ára, gengu inn í salinn með
fána í fararbroddi og heilsuðu áhorf-
endum. Þá sagði Axel sögu knattspyrn-
unnar hér á landi í fáum dráttum, og af-
skiptum I. S. I. af útbreiðslu hennar á
seinni árum. Einnig lýsti hann nokkuð
kerfi sýnu og leikreglum. Því næst hófst
hörð og spennandi keppni milli A og B
liðs, sem lauk með sigri B. Þá komu
stúlkurnar á sama hátt og heilsuðu.
Keppni þeirra í handboltanum var einn-
ig góð og spennandi, enda lauk henni
með jafntefli. Og svo kom þriðji og síð-
asti flokkurinn, en það voru drengir á
aldrinum frá 5 til 9 ára. Leikur þeirra
var svo fjþrugur og skemmtilegur að
áhorfendur ætluðu alveg að „sprengja
húsið“ af fagnaðarlátum. Leiknum lauk
með sigri A liðsins, eftir mjög jafna
keppni.
Boltameðferð var ágæt hjá mörg-
um, og ef börn þessi fá æfingu og til-
sögn að þörfum, þá munu þau eiga eftir
að bera hróður Keflavíkur um íþrótta-
velli víðsvegar. Að lokum stillti A. A.
börnunum upp í fylkingar og talaði síð-
an til gestanna um gildi knattspyrnunn-
ar. og íþróttanna yfirleitt. Meðal annars
kvaðst hann sjá mun á háttprýði og
kurteisi barna hér í Keflavík, frá því
að hann kom hér fyrst. Helgi S. Jóns-
son þakkaði A. A. fyrir hönd U.M.F.K.
en Guðmundur Magnússon fyrir hönd
foreldra.
J.
SEX ÁRA DVÖL
Á NORÐU RLÖNDUM
Frh. af bls. 3.
aldrei kæft. Ég dáist að hvernig Danir
beittu þessu ,,vopni“ við hernaðarstór-
veldi, án þess að missa kjarkinn, enda
er það ekki að ástæðulausu að Kaup-
mannahöfn er kölluð „París Norður-
landa“.“
„Ég veit að þú getur ekki lýst til-
finningum þínum yfir því að vera kom-
inn heim?“
„Já, það er satt. Ég get ekki lýst þeim
áhrifum, se még varð fyrir, er við litum
landið fyrsta sinni á leiðinni heim
Fjöllin lauguð sól og sumri heilsuðu
okkur eins og gamlir vinir. Landið
heilsaði okkur brosandi, en þó voru
áhrifin meiri, er við komum að landi
og hinum hlýju móttökum fólksins
gleymi ég aldrei“.
„Hvað hyggst þú nú að taka fyrir?“
„Það er nú óráðið ennþá“, svarar Jón.
„Ég hef nú fengið nokkur tilboð um
störf, en ennþá hef ég ekki ákveðið
hvað ég tek fyrir“.
„Ég má víst ekki hafa þetta lengra
að þessu sinni vegna þess að prent-
smiðjan bíður eftir þessum línum, en
ég vona að seinna gefizt tækifæri til
þess, að þú segir okkur eitthvað nánar
frá þessum atriðum, sem við nú höfum
drepið á?“ segi ég við Jón að skilnaði,
og tekur hann vel undir þá ósk mína.