Faxi - 01.03.1952, Síða 3
F A X I
35
Brunarústirnar lýsa vel eyðileggingu eldsins.
Stórbruni í Grindavík
— Hátt á annað hundrað árið sem leið,
að tímaritum meðtöldum.
— Og samvinnan við þá?
— Agæt. Þetta eru umburðarlyndir
menn, og renna grun í sálarangist bók-
salans, sem burðast við að þjóna svo mörg-
um herrum og vera öllum trúr.
— Viðskiptavinirnir fyrr og nú?
— Litla stúlkan, sem keypti Mýsnar og
mylluhjólið uppi í Aðalgötu, biður um
eintak af Ástum og ævintýrum Casanova
í dag. Og labbakútur frá sama tíma borg-
ar Dóttur Rómar kontant og hverfur með
hana fyrir horn — heim til sín. Arin hafa
brunað eins og bíll án hraðamæiis.
— Og bókmenntasmekkurinn almennt?
— Islenzk fræði og fróðieikur og skáldrit
forn og ný eru í heiðri höfð. Hafa mörg
beimili hér komið sér upp úrvals bókasafni
undanfarin ár. Þarf því varla að óttast er-
lend áhrif þeirra Casanova og Dóttur
Rómar á keflvíska æsku, meðan afi á
Knerri og Salka Valka eru ein af fjöl-
skyldunni.
— Hvað viltu segja að lokum?
—- Þetta er orðið langt viðtal af litlu til-
efni. En viðskiptavinum bókabúðarinnar
á ég það að þakka, hve vellauðugur ég er
orðinn á ekki fleiri árum!
Eftir að Kristinn hefur svalað forvitni
minni um bóksölu og bækiir göngum við
til 'bókabúðar hans og litumst um. Þar er
öllu vei fyrir komið og regiusemin höfð í
hávegum. Hverjum bókaflokki er valinn
sérstakur staður og lögð áherzla á, að vei
fari um bækurnar og þann boðskap, sem
þær flytja væntanlegum viðskiptavinum.
Við hér í Keflavík megum fagna því, að
Kristinn skyldi ráðast í að stofna sérverzl-
un með 'bækur, iblöð og tímarit, fyrir ára-
tug síðan og sameina undir einu þaki það
sem áður var víðsvegar um bækin, og með
því greiða fyrir, að fólk hér á Suðurnesj-
um geti náð til þess, sem út er gefið af
bókum í landinu á sama tíma og þær
koma á markaðinn í höfuðstaðnum.
Bókábúðin 'hefur menningathiutverki að
gegna. Eigandinn hefur gert sér það ljóst
og verið 'sívakinn að kynna okkur bók-
menntir þjóðarinnar, og ætíð hjálplegur
að leiðbeina um val góðra bóka.
Auk þess, sem að framan getur, um
störf Kristins í þágu blaðsins, er hann nú
fórmaður máifundafélagsins „Faxi“. Blað-
stjórnin 'færir honum beztu árnaðaróskir í
tilefni þessara tímamóta.
Margeir Jónsson.
Einhver mesti bruni, sem orðið hefur á
Suðurnesjum, var laugardaginn 15. marz
s. 1., þegar Fiskimjölsverksmiðja Grinda-
víkur og lifrarbræðsla Oskars Halldórs-
sonar brunnu til grunna, á skömmum
tíma. Verksmiðjurnar voru i sambygg-
ingu, járnklæddu tim'burhúsi. Menn voru
þar við vinnu á fimmta tímanum þegar
eldurinn gaus upp. Svo mikið írafár var
á eldinum að húsið varð alelda á svip-
stundu og starfsliðið átti fótum fjör að
launa.
Einn maður, sem stóð utan dyra er eld-
urinn varð laus, vatt sér inn til að reyna
að bjarga veiðarfærum er hann átti þar
geymd, en minstu munaði, að það yrði
hans hinzta stund, hann ætlaði ekki að
komast út aftur, svo hraður var ágangur
elds og reyks. Og þegar slökkvilið Kefla-
víkur og Keflavíkurflugvallar komu á
vettvang, hálftíma eftir að eldsins varð
vart, var byggingin orðin óviðráðanlegt
eldhaf, en reynt var þó að vernda ýmis
verðmæti svo sem lýsisgeyma, lýsistunnur
o. fl., en við það slasaðist einn maður, Guð-
mundur Tómasson frá Steinum í Grinda-
vík. Hann fótbrotnaði mjög illa og var
fluttur til Reykjavíkur þar sem gert var
að sárum hans. Guðmundur var að bjarga
tunnum ásamt Sigurði Þorleifssyni, er ein
tunnan valt á hann með þeim afleiðing-
um sem fyrr segir. Tálið er, að allar vélar,
sem þarna voru, hafi gjöreyðilagzt, einnig
þrjátíu tonn af fullunnu lýsi og um hundr-
að smáléstir af fullþurkuðu fiskimjöli. A
annað hundrað smálestir af óunnum fisk-
úrgangi beið vinnslu en gjöreyðilagðist. All
mikið af veiðarfærum var geymt þar, ein
bátsvél og margt fleira verðmætra hluta.
Ekki er unnt að segja um, hve mikið tjón
varð alls af brunanum, en sjálf verksmiðj-
an mun hafa verið tryggð fyrir yfir hálfa
milljón króna, eignir Oskars Halldórsson-
ar, munu einnig hafa verið tryggðar.
Ekki er með vissu vitað um orsakir elds-
ins, en hans varð fyrst vart í milliþili, bak
við olíuforhitara, en aðal eldsneyti verk-
smiðjunnar var jarðolía.
Mökkurinn af þessu óvenju mi'kla báli
sást um öll Suðurnes og víðar, hann steig
hátt upp yfir Svartsengi og Þorbjörn.
Nú verður að aka öllum fiskúrgangi og
lifur burtu úr byggðarlaginu til vinnslu.
Væntanlega verða þessi fyrirtæki bæði
byggð upp á þessu ári og þá sennilega
ekki á sama stað, sennilega verða þau flutt
eitthvað burtu úr aðal athafnasvæðinu —
en það má kallast lán að ekki brunnu
þarna fleiri hús, og þá jafnvel Hraðfrysti-
hús Grindavíkur, en í því sprungu allar
rúður á þeirri hlið sem að brunanum vissi.
Nokkur sjávarhús voru einnig í bráðri
hættu.
J. T.
Björn Sigurðusson, læknir,
sem verið hefur erlendis um úrs tíma, til
að kynna sér nýungar á sviði læknavísind-
anna, er nú kominn heim.