Faxi - 01.01.1960, Blaðsíða 3
F A X I
Marta Valgerður Jónsdóttir:
Minningar frá Keflavík
Næsta hús norðan megin og neðan við
Eldhús var Kot. Var það ágætt hús að
þeirrar tíðar hætti, þótt nefnt væri Kot,
hafði nafnið haldizt frá því að þarna stóð
lágur og lítill moldarbær. A milli hús-
anna, Eldhúss og Kots, var gamall vatns-
farvegur nokkuð djúpur, en planki eða
göngubrú yfir. Þessi farvegur var þurr,
nema í leysingum, en þá gat þarna orðið
talsvert flóð. Þessi vatnsflaumur, sem kom
ofan úr heiðinni í leysingum, beljaði niður
Melana fyrir neðan Nónvörðuna, kom
svo niður hjá Litlabænum og við norðan-
verðan túnfótinn á Norðfjöi;ðstúni, en
sunnan við Þorvarðarhús og niður milli
Eldhúss og Kots, beygði svo fyrir Kots-
lóðina og rann til norðurs niður á móts
við gamla vatnspóstinn, lagði þá enn
lykkju á leið sína niður með Ishússtíg og
rann til sjávar fyrir sunnan Miðbryggj-
una. Þá sögu heyrði ég hjá gömlum Kefl-
víkingum, að eitt sinn í svarta myrkri,
hefði maður drukknað í þessari rás milli
Eldhúss og Kots.
I Koti bjuggu langa ævi Anna Skúla-
dóttir og Högni Ketilsson, fyrirtaks
sæmdarhjón. Þar var allt svo hreint og
snyrtilegt inni og úti, að unun var á að
líta. Voru þau hjón samhent f umgengni
og snyrtimennsku svo ekki mátti á milli
sjá. Það var sama, hvert litið var, inn á
sjálft heimilið eða inn í hjall og útihús
á lóðinni, allt var þar fágað og prýtt, svo
að til fyrirmyndar var. Bæði voru þau
hjón prúð í framkomu, stillileg og óáleitin
um annarra hag.
Anna var lagleg kona í sjón, í meðallagi
há, grönn á vöxt, létt á fæti og sómdi sér
einkar vel. Hún var alltaf mjög snyrtilega
klædd, hvort sem hún klæddist spariföt-
um eða var í hversdagsbúningi sínum.
Hún var glöð í lund og gamansöm í
góðra vina hópi, undi sér bezt innan síns
heimilis og var einkar hjálpsöm við vini
og nágranna. Hún var ágætlega vel vinn-
andi og saumaði öll föt á heimilisfólkið.
Högni var niikill starfsmaður og féll
aldrei verk úr hendi. Aðal atvinna hans
fram eftir ævi var sjómennska. Var hann
í félagi við þá frændur sína Jón og Bjarna
Högni Ketilsson.
Ólafssyni og Árna Geir. Þeir félagar verk-
uðu hinn mikla afla sinn, er á land kom,
sameiginlega. Var dálítið stakkstæði fyrir
neðan Kot, er lá út að Hafnargötu. Þar
þurrkuðu þeir fisk sinn. Mátti á sólhjört-
um sumardögum sjá þá félaga ásamt kon-
um sínum sýsla við fiskinn, breiða, taka
saman og stakka. Högni starfaði einnig
mikið að ýmiskonar netavinnu, reið net,
bætti net og felldi þau á teina og margt
fleira, sem að netavinnu laut.
Anna Skúladóttir var fædd 23. júní
1863 á Miðgrund undir Eyjafjöllum. For-
eldrar hennar voru Skúli Þorvarðarson
bóndi á Miðgrund og kona hans Elín, f.
31. maí 1838, Helgadóttir bónda á Stein-
um undir Eyjafjöllum, f. um 1795, Guð-
mundssonar bónda í Kálfhaga í Kald-
aðarnessókn, f. 1752, Jónssonar. Þegar
Anna var á fyrsta ári, fluttust foreldrar
hennar að Fitjarmýri í Stóradalssókn og
bjuggu þau þar í 20 ár, þaðan fluttust
þau að Berghyl í Hrunamannahreppi og
bjuggu þar til 1903, en þá fluttust þau
að Austurey í Laugardal og þar önduðust
þau hjón, Elín 15. nóv. 1907 ,en Skúli 3.
júlí 1909.
Skúli Þorvarðarson var fæddur 31. okt.
1831. Voru foreldrar hans séra Þorvarður,
f. 1798, d. 1869, Jónsson, þá aðstoðar-
prestur föður síns á Breiðabólstað í Vestur-
hópi og kona hans Anna Skúladóttir
Anna Skúladóttir.
stúdents, smiðs og bónda að Stóru-Borg
í Víðidal, f. 1764, d. 1853, Þórðarsonar.
Skúli var fyrirmaður í sveit sinni og
gegndi þar ýmsum trúnaðarstörfum, var
hreppstjóri og hreppsnefndaroddviti og
rækti þau störf með alúð og samvizku-
semi. Síðar varð hann alþingismaður, fyrst
2. þm. Rangæinga 1881—85, svo 2. þm.
Árnesinga 1886—91. Hann var mikið vand-
aður maður, gætinn, stilltur og hóglátur
í öllu dagfari og þótti sæmdarmaður í hví-
vetna, en þannig var honum lýst af sam-
tíðarmönnum. Fleimili þeirra hjóna var
vinsælt og vel metið, enda Elín húsfreyja
mikil myndarkona.
Af 11 börnum þeirra hjóna lifðu þau
aðeins 3. en þau voru: 1. Anna, kona
Högna. Þau giftust 20. sept. 1886, sama
árið, sem þau fluttust til Keflavíkur. 2.
Helga, giftist 12. okt. 1894 Oddleifi Jóns-
syni. Bjuggu þau í Langholti í Hruna-
mannahreppi. Sonur þeirra er Skúli, faðir
séra Ólafs, er þjónað hefur Keflavíkur-
prestakalli síðan í haust og Helga leikara
í Reykjavík. 3. Skúli Skúlason, lengi smið-
ur í Keflavík, mikill geðprýðismaður, prúð-
menni og hvers manns hugljúfi. Synir
hans eru Guðmundur trésmiður og Skúli
byggingafulltrúi, báðir í Keflavík. Systir
þeirra er Sigríður, er rekur verzlun í
Keflavík ásamt manni sínum, Halldóri
Fjalldal. Alls voru börn Skúla sex. (Sjá