Faxi - 01.02.1967, Blaðsíða 5

M I N N I N G
JÓRUNN M. EINARSDÓTTIR
Fœdd 3. janúar 1891. Dáin 12. nóvember 1966.
\
Droltinn vakir, Drottinn vakir
daga og nætur yfir þér.
Fegurð og hirta þessa einfalda og
huggunarríka trúarljóðs fylltu litlu kirkj-
una í Njarðvík mildan haustdaginn, 18.
nóvember síðastliðinn. Eai þur fór þá
.fram iJtför aldraðrar konu, er fengið
hafði hvíld frá löngu og erfiðu sjúk-
dómsstríði. Jórunn M. Einarsdóttir
Heiðavegi 17 í Keflavík var þar kvödd
liinztu kveðju. En hún lézt í Sjúkrahús-
inu í Keflavík 12. nóvember s. 1.
Jórunn var f;edd á Eyrarbakka 3. janú-
ar 1891. Foreldrar hennar voru hjónin
Einar Þórðarson og Ingveldur Erlends-
dóttir. Þau voru Rangæingar að ætt, en
fluttu í Arnessýslu og bjuggu um skeið
að Heimalandi við Hraungerði í Flóa.
Þar ólst Jórunn upp með foreldrum sín-
um í fyrstu bernsku eða til 9 ára aldurs,
að hún fluttist til Reykjavíkur. Þar var
hún hjá Jóel Þorleifssyni og Sigríði
Kristjánsdóttur, er heirna áttu að Skóla-
vörðustíg 15.
Eins og þá var algengt fór hún að
vinna fyrir scr þegar eftir fermingu. Var
hún í vist hjá ýmsurn í Reykjavík, en
lengst hjá Vigfúsi Guðbrandssyni klæð-
skera.
I Rcykjavík kynntist Jórunn eftirlif-
andi manni sínum, 'Helga Kristjánssyni
vélvirkja og giftust þau 22. desember
1917.
Fyrstu 5—6 árin bjuggu þau að Skóla-
vörðustíg 15, en fluttu þá að llergstaðar-
stræti 17 og bjuggu þar til 1931, að þau
fluttu að Hrúðunesi í Leiru. En 1936
byggðu þau sér snoturt hús að Heiðar-
vegi 17 í Keflavík og fluttu þangað um
haustið. Attu þau þar smekklcgt og að-
laðandi heimili, sem bar vitni um snyrti-
mennsku þeirra hjóna.
Systkini Jórunnar voru alls 6. Tvær
systur sínar missti Jórunn ungar. En eft-
ir lifa, Una, ekkja Magnúsar Jónssonar
byggingarm., Vatnsstíg 10, Reykjavík,
Ingvar, vélstjóri, var lengst á skipum
Eimskipafélagsins, Jóna og Bergþóra, báð-
ar í Reykjavík.
Jórunn var fríð kona og bar svip hrein-
Jórunn M. Einarsdóttir
lyndis. Hún hafði ríka tilfinningu fyrir
hinu fagra og bar heimilið ljósast vitni um
smekkvísi hennar og alúð, er hún lagði í
öll sín störf.
Þau Jórunn og Helgi eignuðust 2
syni, Einar og Kristján. Þeir voru báðir
sérstakir efnismenn, sem miklar vonir
voru tengdar við. En þeir féllu báðir frá
ungir. Einar lézt af slysförum 26. nóv.
1935, á 16. aldursári, en Kristján í nóvem-
ber 1946, rúmlega tvítugur að aldri.
Kjörsonur þeirra er Magnús Þór
’Helgason, verkstjóri hjá Keflasjíkurbæ.
Hann kom til þeirra 6 mánaða gamall
í byrjun árs 1919. Það var á þeim tímum,
er hin skæða drepsóttj, inflúensan eða
spánska veikin hafði herjað Reykjavík
og nærliggjandi héruð og víða skilið
eftir djúp sár.
Það var á dimmum degi síðast í nóv-
ember 1935, að fundum okkar Jórunnar
og Helga bar fyrst saman. Við ræddum
þá saman um son þeirra Einar, er þá
var nýlega horfinn sjónum okkar. En
Einar hafði verið nemandi minn undan-
farna vetur í unglingaskóla. Fyrst í Gerð-
um, en síðan í Keflavík. Þar hafði ég
kynnst óvenjulega þroskuðunr unglingi,
— góðum dreng og heilsteyptum, sem
miklar framtíðarvonir voru við tengdar.
Ég saknaði hans mjög og mun ávallt
minnast hans með trega.
Hér hafði verið stórt skarð höggvið í
lífsmeið þeirra hjóna, skarð, sem aldrei
varð aftur fyllt. Þetta voru þungar stund-
ir ástríkum foreldrum og þá einkum til-
finningaríkri móður.
Og aftur knúði sorgin dyra. Ellcfu ár-
um síðar var Kristján sonur þeirra kall-
aður burtu mjög sviplega. Um Kristján
skrifaði ég þá nokkur orð, og þar á meðal
þetta: Við, sem þekktum Kristján bezt,
vitum að sannur drengur er horfinn, þar
sem hann var. En hann hcfur skilið eftir
það sem aldrei deyr, minningar bjartar
og fagrar um ungan, en óvenjulega þrosk-
aðan mann. Mann, sem alltaf og af heilum
hug vildi vera samferðamönnunum til
hjálpar.
Enginn, nema sá, er reynir, getur sett
sig í spor þeirra, er þannig verða að sjá
á bak sínu dýrmætasta, sem allar fram-
tíðarvonir voru bundnar við.
Árin liðu, Magnús Þór sonur þeirra var
farinn að heiman og liafði stofnað sitt
eigið heimili. Jórunn vann utan heimilis
af og til, en gekk þá ekki alltaf heil til
skógar. 'Heilsunni hrakaði og 8. júlí 1961
veiktist hún alvarlega. Lamaðist hún alveg
hægramegin. Eftir þetta lá hún rúmföst og
oftast mjög þjáð í rúm 5 ár. Lá hún oft í
sjúkrahúsum, en oftast heima.
I þessari erfiðu sjúkdómslegu Jórunnar
reyndi mjög á fórnfýsi og þrautseigju
manns hennar, sem þó aldrei brást, þótt
oft sýndust erfiðleikarnir ósigrandi, vegna
eigin vanheilsu.
Hér nutu þau einnig mikillar hjálpar
Magnúsar sonar þeirra og þá sérstaklega
konu hans, Kristínar Magnúsdóttur, sem
ávallt var búin til hjálpar.
Með þessum fáu kveðjuorðum til Jór-
unnar vil ég og fjölskylda mín þakka
hcnni og þeim hjónum báðum allar sam-
verustundirnar og góð kynni á liðnum
árum. Ragnar Guðleifsson.
Golfklúbbur Suðurncsja.
Aðalfundur Golfklúbbs Suðurnesja var
haldinn 11. febrúar s.l. í Golfskálanum í
Leiru. A dagskrá fundarins voru venjuleg
aðalfundarsörf. Fundurinn var fjölmennur og
á honum ríkti einhugur. I ársskýrslu stjórnar
kom fram að mikil gróska hefur verið í starf-
seminni á liðnu ári. Lofuðu fundarmenn
stjórn klúbbsins fyrir miklar framkvæmdir
á árinu.
Nýkjörin stjórn er þannig skipuð: For-
maður Ásgrímur Ragnars og meðstjórnendur
Guðlaugur Þorsteinsson, Olafur I. Hannesson,
Hólmgeir Guðmundsson, Kristján Einarsson,
Árni Þorgeirsson og Guðfinnur Sigurvinsson.
FAXI — 21