Straumar - 01.09.1927, Síða 10

136
S T R A U M A R
Það sem vinst, framyfir það, að einskorða slík störf við
margra alda gamlar trúfræðiritsmíðar, er það, að prest-
urinn getur verið bæði heill og sannur í starfinu. En
meðan prestinum er fyrirmunað það af einstrengingslegu
helgisiða-formi, getur hann aldrei orðið mikill kraftur
guðsríki til eflingar. Að geta verið heill og fylgt sam-
vizku sinni, er fyrsta skilyrðið til að megna nokkurs.
Á Akureyrarfundinum síðastl. sumar, kom fram til-
laga um, að segja „hina postullegu trúarjátningu“ í stað
„játningu trúar vorrar“. Rökfræðilega sýnist þetta orða-
lag leysa samvizku prestsins úr því skrúfstykki, sem
Helgisiðabókin hlýtur annars að setja hana í, en siðferði-
lega séð verður það ekki, meðan staða postullegu trúar-
játningarinnar í helgiathöfninni yrði óneitanlega hin sama
og „játning trúar vorrar“. Sé ekki litið á hana þannig,
verður lestur hennar að dauðu og vita-þýðingarlausu at-
riði í helgiathöfninni. Verður því að halda fast við þá
kröfu, að nema trúarjátninguna, í því formi, sem hún er
nú, brott úr Helgisiðabókinni. Enginn guðfræðingur ís-
lenzkur hefir ritað skilmerkilegar en biskup vor um grein-
armun trúar og guðfræði. Það er hið sífelda stagl og á-
greiningur um trúfræðiatriði og ruglingur hugtakanna
guðfræði og trú, sem mestum forsköpum hefir valdið og
fjandskap innan kristinnar kirkju. — Þaðan er runnin öll
slysasaga trúarbragðanna og þau hörmulegu níðingsverk,
sem unnin hafa verið í þeirra nafni. Hin sanna trú er í
raun og veru svo óskyld trúfræðistaglinu, sem him-
ininn er hærri en jörðin, því trúfræéin er aðeins tíma-
bundin tilraun ófullkominnar hugsunar, en trúin er and-
ardráttur lifandi sálar og tilfinning hennar fyrir guðlegri
tilveru. Þess vegna er sú mannlega skammsýni, sem bind-
ur sáluhjálpina við bókstaf trúfræðinnar, venjulega frá-
sneiddust öllu sönnu trúarþeli („religiösiteti"). Af þessum
ástæðum ættu flestir að geta orðið sammála um þáð, að
æskilegt sé að gera Helgisiðabókina þannig úr garði, að
sem minstur ágreiningur geti risið út af trúfræðinni í