Straumar - 01.09.1927, Qupperneq 18

144
S T it A U M A R
svo orð: í gærdag var víðtæk fjársöfnun til sjúkrahúss nokkurs.
prír af safnendunum voru teknir litlu síðar fyrir þjófnað. í
gær var friðarfundur háður í París. Sendimenn frá tuttugu
ríkjum mættu, og hlupu, er mál eitt var rætt, upp með ólátum
og fjargviðii. „Frúr og herrar"! hrópaði forsetinn, „þið hagið
ykkur ekki eins og friðarvinir heldur eins og villidýr í búrum“.
DauSarefsing fyrir villutrú. Jesúíti einn i Frakklandi, faðir
Antoine Oldra hjelt nýlega ræðu i kirkju hinna heilögu píslarvotta
1 Tourraine og skoraði þar á alla kaþólska menn að vinna að þvi,
að dauðarefsingu verði beitt við alla þá, er óhlýðnast vilja páfans.
Bl&ðið „L’ Echo des Yallees“ birti ræðuna, og segir það, að faðir
Oldra hafi látið sér þessi orð uin munn fara m. a.: „Kirkjan hefir
nú sýnt alla mögulega kristilega þolinmæði, en sérhver tilraun til
að sannfæra menn, sérhver andleg uppörvun, sérhver vilyrði um
fjárhagslegan ávinning eru árangurslaus; hinir seku halda áfrain að
boða villutrú sina, trufla ró þjóðfélagsins og véfengja hinar kristi-
legu játningar. Þess vegna er nú ekki annað ráð fyrir hendi en dauða-
refsingin, til að vernda kirkjuna og' meðlimi hennar og knýja villu-
kennendurna til hlýðni við skýringar hinnar kaþólsku kirkju.
Munið þið það, herrar ininir, að villutrúarmennirnir liafa aldrei látið
af að ráðast á hina kaþólsku trú? Þeir eru illgjarnir, ösiðlegir, við-
bjóðslegir, svivirðilegir, ilskufullir, blygðunarlausir, liata föðurlandiö,
óróaseggir“. - - - Siðan nefnir hann ýmsa villutrúarflokka, t. d.
Lútherstrúarmenn, og bætir svo við: „Minnist þess, herrar minir, að
villutrúarmaður er verri en liinn versti glæpamaður, og sainvizka
yðar mun aldrei fá frið, ef dauðarefsingunni er ekki beitt til að eyða
öllu sæði efnishyggjunnar“. Virðist heldur vera farið að slá úti fyrir
páfanum, ef hann lætur slikt orðbragð óátalið.
Leiðrétting. Inn í grein mína um séra Jón Jiorsteinsson
prest í Vestmannaeyjum, i 7. tölublaði „Strauma", hefir ein-
hvernveginn slæðst sú villa, sjá bls. 101 1. 15—16 a. o., að Jón
Skálholtsbiskup Vídalín, hafi verið dóttursonarsonur séra Jóns
þorsteinssonar. Hér á vitanlega að standa sonardóttursonur.
Móðir Jóns Vídalíns var, svo sem kunnugt er, Margrét dóttir
séra þorsteins í Holti Jónssonar þorsteinssonar. S. Sk.
Úr bréíi til Strauma. Einn af lærðustu prestum landsins
skrifar: „Fellur vel í geð stefna yðar, — aldrei of mikilli orku
eytt til þess að koma hræsni og skinhelgi á kaldan klaka.
Óhreinlyndi og loðbrókarháttur margra kennimanna
kirkjunnar er tekinn að tæma kirkjumar og gera menn kirkju-
fælna (sbr. myrkfælna)".
Pi'eutrtmiðjan Actn.