Austurstræti - 11.08.1938, Blaðsíða 13

AUSTURSTRÆTI
Æfintýrið í eyðimörkinni.
Eftir Duncan Cross.
„Já, en hversvegna eigum
við að hætta líí’i okkar, ef það
er aðeins ætlun þeirra að taka
okkur íöst og krefjast lausn-
argjalds íyrir okkur? Faðir
minn er auðugur og getur hæg-
lega greitt það.“
„Ég sagði yður ekki alveg
satt“, svaraði Kingston alvar-
Iega. „Ég óttast að hér sé um
að ræða flokk af mannræningj-
um og þrælasölum innan úr
eyðimörkinni, og að þeir séu
að safna föngum til að selja í
þrældóm til Norður-Afríku. —
Það var búið að vara mig við
þeim, en ég bjóst við, að úlf-
aldaherdeildin, sem er að leita
þeirra hefði rekið þá á flótta
úr þessum landshluta“.
„Þrælasalar!“, hrópaði hún
skelkuð. ,,Ó, guði sé lof fyrir
að ég hitti yður. Ef þeir hefðu
náð mér?“ Hún íor að skjálfa
af ótta við hugsunina.
„Sverjið mér það, að þeir
skuli aldrei ná mér lifandi".
„Þeir skulu aldrei ná yður
lifandi“, sagði hann alvarlega.
Hún þrýsti sér fastara að hon-
um og öruggar en fyr. Nokkru
seinna sneri hún sér við og leit
yfir öxl hans. „Þeir hafa nálg-
ast mikið“, sagði hún og
hræðslan kom aftu'r fram í
augu hennar.
„Það er ekkei’t hægt að gera
við því“, svaraði hann og leit
einnig við. „Það er ekki hægt
að knýja Jessabel meira áfi’am,
enda gæti það orðið til þess að
hún steyptist örmagna til jai'ð-
ar. Þeir eiga ennþá langt eftir,
þar til þeir eru komnir í skot-
færi“, bætti hann við.
„Veslings skepnan getur ekki
borið okkur bæði, — mér er
ofaukið“, sagði hún eftir litla
þögn. „Látið þér mig fara af
baki“.
„Verið þér ekki með neinn
barnaskap“, svaraði hann nærri
því hastur í máli.
„Jú, látið þér mig fara af
baki, ég get falið mig þangað til
þeir eru komnir fram hjá“,
hélt hún áfram. „Hversvegna
eigum við að fórna okkur báð-
101