Alþýðumagasín - 01.11.1933, Blaðsíða 23

þessa fyrir þau. Má af þessu
marka að þau hafa þóst örugg
um sitt málefni.
Þegar svona var komið, var
þeim Jóni og Sigriði stefnt á
þriggja hreppa þíng, sem háð var
á Ballará á Skarðströnd 6. októ-
ber 1609, menn nefndir í dóm,
svo ísem lög stóðu til og mál
þeirra tekið fyrir. Hvorugt þeirra
bar nokkuð að móti þessu illmæli
um þau, og ekki heldur véfengdu
þau það sem orðrómurinn sagði,
að engir aðrir hefðu verið hjá
Sigríði aðrir en Jón og Steinunn
kona hans þegar hún misti þykt-
ar þeirrar, sem sögð var hafa
verið á henni. En Jón var uppi á
þinginu með hörku og kappsam-
legum orðum, án nokkurrar sér-
legrar varnar, sem hrinti þessu
óviðurkvæmilega illmæli, en spurði
menn alment, hvort nokkrir vildu
í fullri alvöru bera sig slíkum sög-
um. En því neituðu allir, sem þar
voru viðstaddir og sögðust ekki
annað til hans vita en það sem
vel væri.
Nú skoraði valdsmaðurinn Jón ;
Magnusson á alla þingmenn, að
segja um mál þetta alt, sem þeir
vissu sannast og réttast, guðs og
kóngsins vegna. og önsuðu því
sumir'. að þeir vissu ekkert, en
aðrir þögðu. Þá kom þar fram og
var upplesinn vitnisburður Guð-
laugar nokkurrar Pétursdóttur,
konu Einars Rögnvaldssonar, en
hann bjó á bæ þeim á Dögurðar-
nesi, þar sem Jón Oddsson og
kona hans höfðu í seli. Vitnis-
burður þessi var vottfestur undir-
þrjá menn og var á þá leið, að
Sigríður Halldórsdóttir hefði farið
veik frá bænum með þykt og
komið veik aftur en án allrar
þyktar og hefði Jón Oddsson fylgt
henni heim að bænum og borið
belti hennar, en Steinun kona
Jóns hefði verið komin heim á
undan með svuntu Sigríðar og
búið henni upp rúm í hálfum
pallstaðnum. Einnig sagði þar, að
föt Sigríðar hefðu verið blóðug að
neðan og enn kvaðst Guðlaug
hafa séð blóð á þrem stöðum,
þar sem hún taldi að Sigríður
hefði legið. Til þessa svöruðu þau
Jón og Steinunn kona hans, að
Sigríði hefðu leyst »blóðsullir
tírur og slindrur« og hefði hún
oft áður haft slíkan veikleika.
Dómsmennirnir þóttust ekki
þekkja til þess að ungum stúlkum
hefði viljað til svo fáheyrður veik-
leiki og vegna þessa, og þess
annars, að Jón og Sigríður höfðu
gefið tilefni til þessa illa orðróms
og að Sigríður fór frá öðru kven-
fólki með þykt, en kom aftur án
þyktar, álitu þeir nauðsynlegt, að
valdsmaðurinn Jón Magnússon
21