Útvarpstíðindi - 11.12.1939, Blaðsíða 7
ÖTVAKPSTÍÐINDI
127
GUNNLAUGUR BRIEM:
HVERNIG ER HÆGT ÁÐ SPÁRA RÁFHLÖÐUR?
Fjöldi þessara litlu og ódýru 3-
lampa viþtækja fluttist hingað fyrir
8—9 árum. Rafhlöðutaugin var upp-
haflega aamsett af mörgum gljágarns-
taugum með brúnum grunnlit, en mis-
munandi lituð rák var ofin inn í
brúna garnið, og fór li.turinn eftir
því, hvar endi þeirrar taugar átti að
tengjast. Auk þess átti rafhlöðutind-
urinn á taugarendanum að hafa sama
lit. Með tímanum var skipt um raf-
HASPENNURAFHLfiÐA
hlöðutinda hjá notendum og fékkst
þá ekki, alltaf hinn sami. litur og áð-
ur, og auk þess urðu litarrákirnar í
ral'hlöðutauginni ógreinilegar, og
varð þá oft að festa sérstök merki-
spjöld við taugarendana.
Á meðfvlgjandi mynd er sýnd teng-
ing þessa viðtækis. við nýja einfalda
Pertrix rafhlöðu. Pegar rafhlaðan
eldist, smáfellur spennan, og verður
þá að færa gula endann, sem er
tengdur við 9 volta snertuna. á mynd-
inni., smám saman niður á 7,5, (>, 4.5
o. s. frv. Ef þess er vandlega gætt,
að færa hann aldrei lengra niður en
nauðsynlegt er til þess að sæmilega
heyrist, eyðir þetta tæki mjög litlum
straumj úr raflilöðunni, og eru jafn-
vel dæmi til þess, að einföld rafhlaða
hafi enzt nærri tvö ár við svona við-
tæki, þótt það væri, notað um tvær
stundir daglega. Hjnsvegar getur end-
ingin orðið mun styttri, ef tækiö er
ekki rétt tengt við rafhlöðuna, sér-
staklega guli. endinn. Ef sá endi er
tengdur við 6 í stað 9, verður
eyðslan tvöfalt meiri og' end-
ingin helmingi minni, Ef
hann er tengdur viö 1,5 í stað
9, verður endingin fjórum
sinnum minni, en ennþá skem-
ur endist rafhlaðan, ef guli
endinn er tengdur við sömu
snertu og græni endinn, eða
ef græni endinn er tengdur á
hærri snertu (t. d. 9 volta
snertu) en guli. endinn.
Ef 120 volta, rafhlaða er
RflFGEYMIR notuð í stað 150 volta, verður
að tengja gula endann við 6
volta snertu til þess að sæmilega
heyrist.
Útvarpsnotendur verða að gæta
þess vandlega við þetta tæki, eins og