Útvarpstíðindi - 11.11.1940, Síða 6
Valtýr er göður fyrirlesari og eins
og merin þekkja, hefur honum oft
tekizt vel að gera myndarlegar
fréttri úr litlu efni, en þarna hefur
hann til umráða helztu viðburði
nokkurra ára, svo að ekki er að efast
um, að hann muni geta tínt eitthvað
til, sem bragð verður að.
Mánud. 18. okt. Pálmi rektor tal-
ar um daginn og veginn. Góð til-
breyting. Þá koma Cellolög. Á þann
lið ættu menn að hlusta, því að lögin
eru leikin af Cassadó, en hann var
einn helzti celloleikari síns tíma.
Þá talar frú Lea Eggertsdóttir um
æðri menntun kvenna. Virðist mér
þetta efni vera þess eðlis, að frúin
mundi varla hafa valið það til um-
ræðu, nema hún hefði eitthvað sér-
stakt til þessara mála að leggja. Má
því ætla, að mörgum leiki hugur á
að hlusta á þetta erindi — ekki sízt
kvenþjóðinni.
Þá leikur útvarpshljómsveitin svo-
nefnd íslenzk alþýðulög, sem því
miður eru ekki nærri öll eftir ís-
lenzka höfunda, en kölluð íslenzk,
af því að íslendingar hafa lengi
sungið þau. Einar Markan syngur
með hljómsveitinni. (já dagskrána).
Á þriðjudaginn er erindi Sverris
Kristjánssonar, sem getið er um á
öðrum stað.
Þá leikur Trio Tónlistarskólans.
Eftir það verður flutt hið fagra
symfóníuverk Dýrðarnóttin eftir
Schönberg. Þetta verk mun tæplega
aðgengilegt fyrir aðra en þá, sem
hafa einhverja æfingu í að hlusta á
æðri tónlist — og yfirleitt er alveg
tilgangslaust að ætla sér að hafa
ánægju af verkum sem þessu, án
fullkomins næðis.. Efnið, sem verkið
er samið um, er í stuttu máli þetta:
Maður og kona ganga um blað-
lausan skóg. Nóttin er björt, heiður
himinn, tunglsljós. Dökkir trjástofn-
ar bera við himin. Konan segri: ,,Ég
hef syndgað. Ég geng með barn, en
þ úert ekki faðir þess. Ég hef syndg-
að stórlega gagnvart sjálfri mér. Ég
hafði misst alla trú á hamingju. Ég
heimtaði að geta skilið tilgang lífs-
ins. Ég þráði gleði og skyldur móð-
urinnar og gaf mig öðrum manni á
vald og gladdist yfir því. En nú hef
ég fundið hamingjuna. Ég hef
kynnzt þér, þér!. Konunni er erfitt
um gang. Nóttin er björt. Þá segir
maðurinn: ,,Þú skalt ekki taka þér
þetta nærri. Sjáðu, hve allt er
bjart. Með mér munt þú komast yf-
ir hin köldustu vötn, vegna þess að
við veitum hvort öðru yl. Barn ó-
kunna mannsins mun umbreytast og
verða mitt barn. Þú hefur jafnvel
gert mig að barni og gefið mér ör-
ugga ást barnsins“. — Hann faðm-
aði hana að sér og þau kysstust heitt
og lengi. Síðan gengu þau áfram
gegnum skóginn í birtu næturinn-
ar“.
Schönberg hefur samið mikinn
fjölda tónverka, en „Dýrðarnóttin“
er talin eitt af því helzta.
Schönberg er fæddur í Vín 1874.
Átta ára gamall fór hann að leika á
fiðlu og tók að semja lög innan 12
ára. Hann stofnaði strengjakvartett
með skólabræðrum sínum og samdi
þá ýms lög, sem þeir félagarnir léku.
Helztu menntun sína í hljómlist
fékk Schönberg hjá mági sínum,
hljómlistarstjóranum Zemlinski, en
naut annars lítillar kennslu í tón-
smíðum.
Á kvöldvökunni á miðvikudaginn
verða hrókar fagnaðarins þeir Helgi
Hjörvar og Jón Sigurðsson skrif-
stofustjóri Alþingis. Báðir eru mikl-
ir fyrir sér í orðsins list, svo að gott
má hyggja til kvöldsins.
54
ÚTVARPSTÍÐINDI