Bankablaðið - 01.07.1974, Qupperneq 13

IHlhelm Sieinsen
lælur af slörfum
Fyrir skömmu lét af störfum í Lands-
bankanum Yilhelm Steinssen, deildar-
stjóri, eftir 47 ára starf. En með því að
blaðið vildi gjaman fá að spjalla litla
stmid við hinn gamalreynda starfsbróður,
þá snémm við okkur til Vilhelms og lögð-
um fyrir hann nokkrar spumingar, næst-
um því af handahófi.
•— Hvar varstu nú borinn í þennan heim
og hvar eyddirSu bensku- og uppvaxtar-
árunum?
— Eg er fæddur í Olafsvík, þar sem ég
ólst upp í svonefndu „Læknishúsi”, því
í þá tíð gengu húsin ýmist undir sérstöku
nafni eða þau vom kennd við eiganda
sinn.
— Var faðir þinn lœknir þeirra Snœ-
jellinga?
— Já, hann var það, og gegndi auk þess
ýmsum öðmm trúnaðarstörfum, var með-
al annars þingmaður Snæfellinga í 18 ár
— Hvaða framtíSardrauma áttirðu þér
svo þarna vestra sem unglingur?
— Eg átti mér í rauninni tvær hugsjón-
ir, sem ekki var svo auðvelt að gera upp á
milli. Annars vegar að komast í Sjómanna-
skólann og á sjóinn, eða að ná mér í góða
jörð og fara að búa. Hafði ég einna helst
augastað á hinu foma höfðingjasetri
Fróðá.
— HugSirSu aldrei á langskólamenntun
eins og margir gerSu?
■— Nei, ekki gerði ég það, en foreldrar
mínir vildu endilega að ég aflaði mér ein-
hverrar framhaldsmenntimar, en ég var
tregur. Þó gerði ég það fyrir móður mína,
sem þá þjáðist af langvarandi sjúkdómi,
að fara suður. Þar settist ég í Yerzlunar-
skólann, því hann stóð styttst þeirra allra
eða aðeins tvo vetur. Var ég þá 19 ára.
— Hvernig stóS svo á því, aS þú, sem
elskaSir sjóinn og landbúnaSinn fórst aS
vinna í banka?
— Það kom nú ekki til af góðu. Ég ætl-
aði svo sannarlega aldrei að fara að vinna
í banka. En svo var það árið 1926, að fað-
ír minn lét mig vita, að hann væri búinn
að útvega mér vinnu í Landsbankanum.
Svo bætti hann því við, að Magnús Sig-
urðsson hefði sagt, að vel gæti komið til,
að ég yrði tendur til Englands til náms
í bankafræðum, og að ef bankinn síðar
BAKTECABLAÐIÐ — 11