Árdís - 01.01.1958, Blaðsíða 20

18
ÁRDÍS
hafið til Vesturheims, en svo vissi ég ekki meira. Þó datt mér í hug,
að hún kynni að hafa farið til Minnesota, því einhversstaðar sá ég
þess getið í vestur-íslenzkum heimildum, að þangað hefði einn af
bræðrum hennar farið.
Þegar ég kom inn í fordyrið á The Lutheran Brotherhood
heilsaði mér kona, sem kvaðst heita Christine Hallgrímsson. „Ertu
kannske ættuð frá Vakurstöðum?“ spurði ég. „Já,“ sagði hún,
„þaðan var víst faðir minn ættaður.“ „Þá getur þú frætt mig um
Jóhönnu föðursystur þína?“ Ekki stóð á því og ævisagan var dálítið
óvenjuleg. Þessi stúlka, sem var einkar gervileg, lærði hjúkrun
skömmu eftir að hún kom vestur, starfaði við ýms sjúkrahús og
gerðist deaconissa. Hún andaðist fyrir fáum árum í St. Paul; var
hún ávallt kölluð Systir Jóhanna. — Vakurstaðaheimilið var á
sinni tíð rómað mjög fyrir gestrisni og myndarskap þegar þar
bjó Jón hreppstjóri Jónsson og kona hans Elizabet Sigurðardóttir,
afi og amma Jóhönnu.“ —
Hér með lýkur þessum sundurlausu upplýsingum um þessa
góðu konu, sem er ein af mörgum, sem starfað hafa í kyrþey og
unnið mikið og fagurt dagsverk í víngarði Drottins. Fyrir hönd
íslenzkra kvenna er dvelja hér í dreifingunni miklu vildi ég þakka
þetta brautryðjendastarf Systur Jóhönnu á þessu svæði. Kven-
djáknastarfið hefur nú verið viðurkennt sem þýðingarmikill þáttur
í starfi Lútersku kirkjunnar í þessari álfu.
—INGIBJÖRG J. ÓLAFSSON
Starfa því nóttin nálgast,
nóg hér að vinna er.
Guð þér af gnægtum sinnar
gæzku kraft.inn lér.
Starfa með bæn og biðlund,
blessast þá allt þitt ráð,
Víst mun þeim vel er biður
veitast allt af náð.