Árroði - 15.05.1933, Blaðsíða 6
2
Á R R 0 Ð I
Að þessum inngangsorðuin end-
uðum, vil ég spyrja þig: Yilt
þú, lesari góður, styðja mig til
að gefa út lítið tímarit, með því
að kaupa það og lesa. Mér virð-
ist þörf á því fyrir hvern þjóð-
hollan meðlim vors fámenna þjóð-
félags, að reyna að hlúa að lífi
þess, og þá ekki sízt hinu and-
lega lífi, sem því miður virðist
á þessum tímum vera orðið, væg-
ast talað, mjög reikandi, einkum
hjá hinum ungu.
Innihald nefnds rits áætla ég
þá fyrst og fremst kristindóms-
málið, ásamt ýmsuin góðum bend-
ingum og leiðbeiningum, sem því
gæti verið samhliða og standa í
sambandi við það. Auk þess vildi
ég geta gefið mönnum kost á að
kynnast ýmsuin sannsögulegum
fróðleik um ýmsa menn og mál-
efni, til dæmis minnast einstakra
framliðinna manna, og þá helzt
þeirra, er eigi hefir áður verið
rninst, og liggja því óbættir hjá
garði, og ekki hvað sízt þeirra,
er eigi hafa komist á það stig
þjóðfélagsins, að hin pólitísku
blöð hafi orðið að minnast þeirra,
enda hcfi ég það áform í huga,
að láta ekki, eða sem allra minst,
flokkapólitík koma þar til greina.
Jafnhliða nefndum æflminning-
um, sem ég ætla mér að láta
birtast, ýmist í bundnu eða ó-
bundnu rnáli, hefi ég hugsað
mér að birta brot úr ferðasögu
minni um nafnkunna landið, som
ég hefi nú nokkuð gert mér far
um að kynnast, síðan ég fór að
taka á mig farfuglagerfi, og er
ég nú að byrja fjórða sumarið,
1933, síðan. Hvort mér auðn-
ast að lifa og njóta áhrifa þess,
eða hverjum einum af oss, sem
nú lifum, er hinum þríeina al-
föður kunnugt, en oss skamm-
sýnum mönnum hulið.
En umfram alt: Verum vak-
andi. Höfuin lampa vora tendr-
aða, sem hinar forsjálu meyjar,
því vér vitum ekki nær brúð-
guminn vor himneski kemur, að
hann finni oss ekki sofandi, og
ekki verði lokað fyrir oss brúð-
kaupssalnum.
Eg sný mér aftur að orðum
mínum um minningarorðin, og
hef ég þar í huga fyrst og fremst
mína fornu sveitunga, Vestur-
Skaftfellinga, ásamt öðrum mér
kunnugum mönnum, sem ég hefi
kynst, eða kann að koma til
með að þekkja síðar.
— Útgáfa blaðsins miðast við
þetta ár, 1933. Og nú í árroða
hins upprennandi sumars á það
að byrja göngu sína. — 0, að
það mætti verða árroði, er Ijóm-
aði inn í hug og hjarta minnar
kæru þjóðar og allra þeirra, er
það lesa eða heyra.
Og það er undir þór komið,