Árroði - 15.05.1933, Blaðsíða 9
Á R R 0 Ð I
eður hvenær sem [jóknast þér,
þrjóti lífsreisa hál,
í suina'rs eilífar sainvistir
sjálfur tak vora sál. — Ainen.
Hugleiðing.
Sem eins atridis úr æfisögu
minni, vil ég geta þess, að ég
fór til Vestmannaeyja á síðast-
liðnum vetri, og dvaldi þar frá
miðjum febrúar og fram að april-
byrjun. Erindi mitt pangað var
hið sama og áður: að ferðast
um og kynnast landi og lýð —
létta sjálfum mér lífið, — og
jafnframt að hafa eitthvað á
boðstólum af bókum og ritum,
einkuin andlegs efnis, ef ske
kynni, að pað gæti orðið and-
legu þjóðlííi voru til uppbygg-
ingar að einhverju leyti. Einnig
hafði ég með mér í þetta sinn
lítið sýnishorn af íslenzkum iðn-
aði, til gagns og gamáns, og
skal ég ekki fjölyrða meira uin
það að sinni.
1 öðru lagi vil ég geta þess,
að ég gerði tilraun til að koma
þar opinberlega fram, með því
að flytja þar erindi í fundarhús-
inu fyrir almenning, en því gat
ég ekki fengið framgengt, enda
þótt ég sneri mér til helztu
manna þar, og þá sérstaklega
til prestsins, sem mér var bent
til, enda var ég honum áður lít-
ið eitt málkunnugur. Um orsök
þess, að ég ekki fékk þessu
framgengt, greini ég ekki að
sinni. — En efni þessa erindis,
sem ég þá ætlaði að flytja vil
ég láta koma hér fyrir almenn-
iggssjónir, en vil i þessu sam-
bandi geta þess, að ég undirbjó
mig út frá guðspjalli sunnudags-
ins í miðföstu: Jesús mettar 5000
manns, og verður því erindið í
aðaldráttuin nátengt því.
Iíér fer á eftir erindið, eins
og ég hafði gengið frá því til
birtingar:
B æ n:
Ó, þú almáttugi eilífi alstaðar
verandi Guð og faðir, skapari
allra sýnllegra og ósýnilegra
hluta á himni og jörðu. Ég bið
þig auðmjúklega í nafni Jesú
Krists, þíns elskulega og ein-
getna sonar, er þú sendir oss
af einskærri miskunn þinni, livers
píslardauða vér eigum að minn-
ast með lotningu, þakklæti og
tilbeiðslu á yfirstandandi föstu-
tíma. Blessa oss þessa stund og
vertu oss nálægur í líkn og
miskuon þinni. Amen.
Matth. 14, 13—33.
Iláttv. tilheyrendur!
Pér heyrðuð í upphafi ritn-
ritningarorðanna, sem ég las upp,
að Jesús fór burt á bát í óbygð-