Morgunblaðið - 06.01.2009, Blaðsíða 36

36 MenningFÓLK
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 6. JANÚAR 2009
Fólk
Eftir Jóhann Bjarna Kolbeinsson
jbk@mbl.is
„ÞETTA urðu nú miklu fleiri karakterar en áttu að
vera í upphafi,“ segir Freyr Eyjólfsson, útvarps-
maður og eftirherma, sem fór á kostum ásamt Karli
Örvarssyni í útvarpsþættinum Orð skulu standa á
laugardaginn. Þar brugðu þeir félagar sér í allra kvik-
inda líki, en meðal þeirra sem „komu“ í þáttinn voru
Kári Stefánsson, Egill Ólafsson og Björn Jörundur
Friðbjörnsson. Alls hlupu „gestirnir“ á tugum.
„Þeir voru reyndar misgóðir. Einar Kára-
son klikkaði til dæmis alveg, ég var búinn
að æfa hann svolítið, en hann kom samt
ekki alveg nógu vel út,“ segir Freyr, en
þeir félagar höfðu æft fæsta karakterana
fyrirfram. „Nokkrir þeirra komu alveg á óvart, eins og
Bjarni Harðarson, Bubbi Morthens og Ármann Jakobsson.
Maður datt bara í trans, og stundum fór maður að segja eitt-
hvað sem manni hefði aldrei dottið í hug að segja sjálfur.
Mér fannst til dæmis mjög gaman að hugsa eins og Guð-
bergur Bergsson.“
Aðspurður segir Freyr að á köflum hafi menn átt erfitt
með að halda hlátrinum niðri í hljóðverinu. „Þetta var
mjög erfitt á tímabili, og spyrillinn, sem alla jafna
er alvarlegur á svip, varð rauður og afskræmdur í
framan. Þessi annars gáfulegi þáttur var orðinn
að hálfgerðum skrípaleik,“ segir Freyr og bætir
því við að honum hafi stundum liðið eins og í út-
varpsþætti hjá Svavari Gests fyrir 30 árum.
Hægt er að hlusta á hinn kostulega þátt á
ruv.is.
Bjarni Harðar og Bubbi Morthens komu á óvart
 Hin goðsagnakennda hljómsveit
Egó hélt nokkra tónleika í lok síð-
asta árs og eins og fram kom í við-
tali við Bubba um miðjan desember
voru uppi vangaveltur innan sveit-
arinnar um að halda í hljóðver og
hljóðrita nýtt efni.
Heimildir Morgunblaðsins herma
nú að sveitin hafi bókað hljóðvers-
tíma og hyggist á allra næstu dög-
um taka upp nýtt lag – það fyrsta
sem sveitin tekur upp í 24 ár. Egó
var án efa ein ástsælasta sveit
landsins í upphafi níunda áratug-
arins og lögin sem komu út á fyrstu
tveimur plötum sveitarinnar –
Breyttir tímar og Í mynd – lifa enn
góðu lífi í tónlistarminni þjóð-
arinnar. Má þar nefna lög á borð
við „Stórir strákar fá raflost“,
„Vægan fékk hann dóm“, „Fjöllin
hafa vakað“, „Sætir strákar“, „Mes-
calin“ og fleiri.
Hvort þeir drengir í Egói láta
verða af því að hljóðrita heila plötu
á enn eftir að koma í ljós en segja
má að þeir skuldi aðdáendum sín-
um eina almennilega loka-plötu.
Egó heldur í hljóðver
eftir 24 ára hlé
 Tónleikar Sigur Rósar þann 23.
nóvember síðastliðinn eru mörgum
enn í fersku minni enda einir glæsi-
legustu tónleikar sem haldnir hafa
verið í Laugardalshöll. Sveitin lauk
þar með afskaplega góðu ári þar
sem hún ferðaðist um allan heim og
lék fyrir hundruð þúsunda tón-
leikagesta. Einir stærstu tónleikar
sveitarinnar fóru hins vegar fram
sömu helgi og tónleikarnir hér á
landi í London, nánar tiltekið í
Alexandra Palace í Norður-London
dagana 20. og 21. nóvember. Þar
lék sveitin fyrir um 18 þúsund gesti
á tveimur dögum og voru þeir tón-
leikar teknir upp á myndband. Sá
er stýrði þeirri upptöku heitir Vin-
cent Morisset en hann leikstýrði
meðal annars tónleikamyndband-
inu Neon Bible fyrir hljómsveitina
Arcade Fire. Morisset vinnur þessa
dagana að klippingu á myndband-
inu í Montreal en von er á útgáfu
þess síðar á árinu.
Nýtt tónleikamynd-
band frá Sigur Rós
Eftir Árna Matthíasson
arnim@mbl.is
CLANGOUR heitir plata Sin Fang
Bous sem kom út skömmu fyrir jól á
vegum Kima records, en platan sú
verður gefin út ytra hjá Morr-
úgáfunni þýsku í febrúar næstkom-
andi. Höfuðpaur Sin Fang Bous, og
reyndar eini paur ef út í það er farið,
er Sindri Már Sigfússon sem leitt
hefur hljómsveitina Seabear og leiðir
enn því Seabear er fráleitt hætt þótt
Sindri hafi hrist fram úr erminni eina
breiðskífu.
Sindri Már kvaddi sér hljóðs sem
Seabear fyrir hálfu fjórða ári, fyrst á
rokk.is en síðan sendi hann frá sér
heimagerða sólóskífu, Singing-Arc.
Smám saman vatt Seabear svo upp á
sig, ef svo má segja; varð tríó og sjö
manna hljómsveit.
Singing-Arc gerði Sindri Már al-
gerlega einn og eftir því sem Seabear
stækkaði, varð meiri hljómsveit,
langaði Sindra Má greinilega að end-
urtaka leikinn því hann sendi frá sér
nýja skífu í haust, Clangour, undir
nafninu Sing Fang Bous, þar sem
hann er allt í öllu, semur lög og texta,
syngur og leikur á öll hljóðfæri, stýr-
ir upptökum og hannar umslag. Í
raun er gerð frumeintaks það eina
sem hann ekki sér um sjálfur, nú og
að prenta umslagið og framleiða
diskana.
Ekkert hliðarverkefni
Í ljósi þess hvernig allt fór af stað,
hvernig Seabear varð til, kviknar
eðlilega sú spurning hvort eins fari í
þetta sinn, hvort Sin Fang Bous
breytist í fjölmenna hljómsveit?
„Það er eins gott að það gerist
ekki,“ segir Sindri Már og kímir, en
bætir við að hann sé þegar búinn að
leggja drög að hljómsveit sem muni
spila opinberlega til að kynna
Clangour og þá undir nafninu Sin
Fang Bous. „Mér finnst þó skrýtið að
vera að tala um þetta eins og það sé
eitthvert hliðarverkefni, eins og
Seabear sé eitthvað aðal, ég er að
gera þetta allt 100%. Sin Fang Bous
er ekkert sem ég geri um leið og ég
er að gera eitthvað annað,“ segir
Sindri Már og leggur áherslu á að
þetta sé hvort tveggja aðalverkefni,
Seabear og Sin Fang Bous.
Ekki svo súrt
Aðspurður hvort hann hafi velt því
fyrir sér að nota einfaldlega sitt eigið
nafn í stað þess að búa til nýtt segir
hann að sér hafi vissulega dottið það í
hug, „en það er asnalegt að gera
plötu með enskum textum undir eigin
nafni, þegar ég geri það verða text-
arnir pottþétt á íslensku.“
Lögin á Clangour eru samin sér-
staklega fyrir plötuna eftir að búið
var að taka upp grunna að næstu
breiðskífu Seabear (sem kemur
væntanlega út í haust). Sindri Már
segir að skífan hafi verið unnin að
segja jafnóðum og hún var samin; í
stað þess að punkta niður hugmyndir
og skoða þær seinna tók hann allt
upp jafnharðan. „Ég vissi eiginlega
ekki hvað ég var að gera, var ekki
með neitt sérstakt í huga þegar ég
byrjaði að taka upp. Mér datt til
dæmis í hug að gera rokklag og gerði
það og svo langaði mig að gera lag
með danstakti og svo framvegis.“
Clangour er nokkuð frábrugðin því
sem komið hefur út með Seabear í
því að meira er lagt í útsetningar lag-
anna og Sindri Már segir að hann
hafi einmitt ætlað sér að hlaða í lögin
eins og honum þætti hæfa hverju
lagi, „þess vegna hafa það þúsund
rásir ef út í það er farið“, segir hann
og bætir við: „Ég ætlaði að hafa þetta
kaótísk melódísk popplög og þegar
ég var að taka þetta upp fannst mér
eins og það myndi enginn vilja hlusta
á þetta og svo kom mér skemmtilega
á óvart að sjá hvað það voru margir
með hana á listum svo þetta var
greinilega ekki eins súrt og ég hélt.“
Kaótísk melódísk popplög
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Afkastamikill Sindri Már Sigfússon er ekki bara Seabear, heldur er hann líka Sin Fang Bous.
Eftir Birgi Örn Steinarsson
biggi@mbl.is
UNDIRBÚNINGUR fyrir hina
árlegu rokkhátíð alþýðunnar,
Aldrei fór ég suður, er hafinn.
Sem fyrr verður hátíðin haldin yf-
ir páskahelgina á Ísafirði en hugs-
anlega verður hún minni að um-
fangi í ár en í fyrra þó ekkert hafi
verið ákveðið í þeim efnum ennþá.
„Við hittumst yfir jólin og það
er allt á góðu flugi,“ segir Mugi-
son, einn stofnmeðlima hátíð-
arinnar. „Við erum ekki alveg viss
um hvort hátíðin stendur í einn
eða tvo daga. Í fyrra fengum við
Eyrarrósina sem gerði það auð-
veldara að hafa hátíðina lengri.
Það var alveg ein og hálf milljón
sem við höfum ekki núna.“
Sem fyrr er hátíðin þó styrkt af
Ísafjarðarbæ og menningarráði
Vestfjarða. „Ef við verðum bara í
einn dag verður samt alveg nóg að
gera hérna yfir páskana. Hér er
auðvitað Skíðavikan og ef lista-
mennirnir verða mættir get ég
ekki ímyndað mér annað en að
það verði tónleikar hér um allan
bæ og í heimahúsum, þó svo að
þeir fari þá ekki fram í skemm-
unni okkar.“ Einnig eru uppi hug-
myndir um að breyta skráning-
arfyrirkomulaginu en í fyrra sótti
fjöldi sveita um að koma fram í
gegnum heimasíðu hátíðarinnar.
Sjálfur segir Mugison ekki líklegt
að hann muni spila með hljómsveit
sinni í ár. Ekki vegna áhugaleysis,
heldur til þess að virða reglur há-
tíðarinnar. „Ég held að ég megi
ekki spila. Það voru gerðar reglur
um að listamenn mættu ekki koma
fram oftar en tvisvar í röð, og ég
er búinn að spila síðustu tvö ár.
Kannski ég búi til nýtt band og
sæki um?“
Undirbúningurinn hafinn
Morgunblaðið/hag
Mugison Er á fullu að undirbúa Aldrei fór ég suður í ár.
Aldrei fór ég suður verður hugsanlega styttri í ár
Fjallað var um Singing-Arc, stuttskífu Seabear / Sindra Más Sigfússon-
ar, í Morgunblaðinu 17. júlí 2005. Líkt og með Clangour samdi Sindri Már
öll lög og texta og lék á öll hljóðfæri, píanó, gítar, bassa og svo má telja.
Hann gaf plötuna sjálfur út, tók hana upp og vann heima, umslagið
handgert og handsaumað, upplýsingablað ljósritað og klippt út og disk-
urinn svo heimabrenndur.
Í umsögninni er þetta tíundað og svo segir:
„Fyrir vikið finnst þeim sem handfjatlar diskinn hann vera með eitt-
hvað einstakt í höndunum og þegar við bætist að á disknum er tónlist
sem er grípandi, hugmyndarík og forvitnileg í senn verður ekki annað
sagt en Seabear hefji tónlistarferil sinn með stæl.“
Byrjað með stæl
Ein af bestu plötum
ársins að margra mati
var ný plata Sindra
Más Sigfússonar. Hann
er jafnan kenndur við
Seabear en kvaddi sér
nú hljóðs undir nafninu
Sin Fang Bous.
Fyndnir Karl Örvarsson og Freyr Eyjólfsson fóru
algjörlega á kostum í þættinum á laugardaginn.