Magni - 11.06.1971, Blaðsíða 9

Föstudafeur 11. júni 1971
M A G N I
9
Félagsheimili og gistihús reist í einni
veglegri byggingu í Stykkishólmi
Stutt spjall við Leif K. Jóhannesson,
róðunaut.
Af Vatnsásnum í Stykkis-
hólmi sér vel yfir byggðina,
sund, eyjar og nes, og svo til
fjallahringsins. Varla er til á
þessu fagra bæjarstæði ákjós-
anlegri staður fyrir gistihús.
Far er víðsýnt úr gluggum, og
gestir geta allt um kring fundið
sér skjólsæla reiti eða valið sér
fjölbreyttar gönguleiðir.
Á Vatnsásnum er nú risin
hin myndarlegasta bygging,
meginhluti félagsheimilis og
gistihúss en eftir er að full-
gera húsið og byggja við.
Stykkishólmsbúar eru stórhuga
í þessu efni, og ber húsið því
vitni.
Við spyrjum Leif Jóhannes-
son, ráðunaut og framkvæmda-
stjóra Ræktunarsambands Snæ-
fellinga, sem sæti á í byggingar-
nefnd, lítillega um þessa fram-
kvæmd.
— Flest hinna stærri félaga
í Stykkishólmi eiga aðild að
byggingu félagsheimilisins, auk
hreppsfélags. Þessi framkvæmd
var orðin mjög brýn. Hvort
tveggja var, að hér vantaði sam
komuhús og félagsaðstöðu, og
ferðamannastraumurinn er
mjög vaxandi hingað, svo að
ekki var fært annað en koma
hér upp gistihúsi, og eðlileg-
ast að sameina þetta tvennt.
Húsið er nú fokhelt að miklu
leyti og kostar um 10 milljón-
ir króna. En þá er líka hand-
bært fé mjög til þurrðar gengið,
enda hefur lítið fengizt úr fé-
lagsheimilasjóði enn. Þegar
sparisjóðurinn hér var lagður
niður með tilkomu banka, gaf
hann hálfa aðra milljón til bygg
ingar félagsheimilis. Hreppur-
inn hefur einnig lagt dálítið í
þetta, svo og félög í bænum, en
að öðru leyti hefur verið aflað
nokkurra lána.
Nú er okkur það lífsnauðsyn
að geta haldið áfram og komið
húsinu í gagnið. Við treystum
mjög á væntanlega þingmenn
okkar til þess að fá stuðning
ríkisins eins og því raunar ber
að veita, með lánum, unz rétt
framlög fást. Við höfum feng-
ið nokkur lán úr Ferðamála-
sjóði og væntum fastlega meira
fjármagns þaðan. Við teljum,
að Stykkishólmur hafi sérstæða
og mikla möguleika til þess að
veita ferðamönnum, innlendum
sem erlendum margt það, sem
þeir sækjast eftir, og reynslan
virðist þegar styðja það álit.
Þá höfum við í gangi allmikið
happdrætti vegna þessara fram-
kvæmda, og gaf hreppurinn
Leifur Kr. Jóhannesson
heila eyju — Hvítabjarnareyju
— í vinning. Dregið verður í
ágúst. Þetta er falleg eyja og
skemmtileg eign þeim, er hlýtur
og vafalaust töluvert verðmæt.
Við biðjum Leif næst að segja
okkur svolítið frá starfsvett-
vangi sínum hér á Snæfellsnesi.
Hann er þar bæði eini ráðunaut-
ur Búnaðarsambands Snæfell-
inga og framkvæmdastjóri rækt
unarsambandsins, og er þetta
mikið starf.
— Félagssvæðið nær yfir Snæ
fellsness- og Hnappadalssýslu.
Áður náði félagssvæðið einnig
yfir Dali, en því var skipt og
stofnað þar sérstakt samband
vegna samgönguerfiðleika. Að
líkindum mundi það ekki vera
gert nú, því að hagkvæmara er
að ýmsu leyti að hafa samstarfs
svæði í þessum málum eins stór
og samgöngur leyfa, og er þá
hægt að hafa leiðbeiningaþjón-
ustu fjölþættari, þar sem fleiri
ráðunauta er hægt að hafa á
sama svæði.
Upp úr þessari skiptingu var
stofnað ræktunarsamband fyr-
ir Snæfellsness- og Hnappadals-
sýslu og er ég framkvæmda-
stjóri þess, samhliða ráðunauts-
störfum og framkvæmdastjóm
fyrir búnaðarsambandið. Rækt-
unarsambandið á 4 jarðýtur og
2 skurðgröfur og rekur eigið
vélaverkstæði í Stykkishólmi.
Hjá báðum samböndum eru um
15 menn að störfum. Hér þarf
mjög að ræsa fram ræktunar-
lönd og mikil verkefni eru enn
framundan.
— Hvernig hefur búskapur-
inn gengið síðustu árin á svæð-
inu?
— Misjafnlega eins og víða
annars staðar, því að árferði
hefur verið heldur óhagstætt.
Búfé hefur fækkað þrjú síðustu
árin vegna grasleysis, og bú-
skapur dregizt saman. Á svæð-
inu eru um 200 bændur, og þar
þyrftu að vera tveir ráðunaut-
ar að minnsta kosti.
Sambandið hefur sett sér
ræktunaráætlun og það mark-
mið að hver bújörð hafi 25 ha.
ræktaða að lágmarki árið 1975.
Nokkuð vantar enn á að ná því
marki, og mun þurfa sérstak-
ar ráðstafanir til í sumum til-
vikum.
Þá hefur sambandið einnig
veitt bændum verðlaun fyrir
góða umgengni á býlum sínum,
og hafa verðlaunaskjöl verið af
hent á hinni árlegu bændahátíð
sem við höldum hér.
— Hvað telur þú brýnast í
búskaparmálum þessi misserin?
— Ég tel fóðuröflunina og ör
yggi hennar mál málanna, til
að mynda fyrir okkur þessi ár-
in. Hér vestanlands þarf að rísa
heykögglaverksmiðja, sem við
höfum greiðan aðgang að. Hún
mundi veita mikið öryggi og
koma í veg fyrir bústofnsrýrnun
hjá bændum í graslitlum árum
eins og nú hafa verið.
t
Margt fleira væri ástæða til
að minnast á frá starfi þeirra
Snæfellinga 1 búnaðarmálum, en
rúmsins vegna verður það að
bíða. Leifur hefur af nógu að
taka. — A.K.
iiiiiiiii
iiiiiii
Dvalarheimili aldraðra Borgfirðinga risið
fyrir samstillt átök og fórnfýsi
I Borgarnesi er nú að rísa veg
Jegt dvalarheimili aldraðra Borg
firðinga. Um helmingur húss-
ms er risinn og tekinn til starfa,
ea þetta er fremur óhagstæð
rekstrareining, þar sem vist-
mannaherbergi eru of fá enn,
°S er nú mikill hugur í þeim,
sem að málinu standa, að halda
^yggingaframkvæmdum áfram,
enda ráðagerðir um, að lækna-
miðstöð rísi í tengslum við dval
arheimilið.
Sá maður, sem þarna hefur
öðrum fremur að verki staðið,
er Þórður Pálmason, fyrrver-
andi kaupfélagsstjóri, en hann
nefur verið framkvæmdastjóri
eygginganefndarinnar. Konur
nafa einnig mjög beitt sér fyrir
málinu, og hefur frú Aðalheið-
nv Jónsdóttir á Bjargi átt þar
mikinn hlut að.
Upphaf málsins eru þau, að
111 Steinunn Benediktsdóttir
Teikning af Dvalarheimili aldraðra Borgfirðinga, eins og það mun líta út fullbyggt.
Það er sá hluti, sem fjær er, sem nú hefur verið byggður, en eftir er álma með 30 vist-
mannaherbergjum, og verður sá hluti hússins miklu ódýrari en hinn, sem búinn er.
frá Ausu bar fram tillögu á
fundi Sambands Borgfirzkra
kvenna árið 1958 um að stofnað
yrði heimili í héraðinu fyrir
aldrað fólk. Var síðan kjörin
nefnd sem kannaði möguleika á
aðstoð sýslnanna við málið, og
kusu sýslurnar síðan sinn full-
trúann hvor til þess að fylgja
málinu fram af sinni hálfu.
Fyrsti formaður dvalarheimilis
nefndar borgfirzkra kvenna var
Steinunn Benediktsdóttir, en síð
an Aðalheiður Jónsdóttir á
Bjargi frá 1959. Þessi nefnd
vann að alhliða undirbúningi
Frd Vatnsveitu Borgarness
Vegna verndunar vatnsbóla á Seleyri er bannað allt
málsins, aflaði fjár, sá um gerð
teikninga o.fl. Borgarneshrepp-
ur lagði fram lóð.
Á fundi í Borgarnesi 17. júlí
1968 var gengið frá samningum
aðila að dvalarheimilinu, en
þeir eru auk Sambands borg-
firzkra kvenna, sýslunefndirnar
og hreppar sýslnanna. Bygg-
inganefnd var kjörin, Ásgeir
Pétursson, formaður; Halldór
E. Sigurðsson, alþm., og Aðal-
heiður Jónsdóttir. Nefndin réð
Þórð Pálmason síðan sem fram-
kvæmdastjóra sinn.
jarðrask og umferð vélknúinna ökutækja í grennd
við vatnsbólin.
Þeim, sem hugsa sér malartöku í Hafnarlandi, er
bent á að hafa samband við Pétur Torfason í Höfn.
Vatnsveita Borgarness.
Fyrsti áfangi dvalarheimilis-
ins, sem nú er risinn og tekinn
til starfa, kostar rúmar 10 millj.
króna, en eitthvað mun ógert
við hann. Hefur kostnaðaráætl-
un staðizt vel. Byggingin hófst
3. sept. 1968. Arkitekt hússins
er Ragnar Emilsson, en iðnaðar-
menn í Borgarnesi hafa unnið
öll verk við bygginguna. Stærð
hússins er um 3000 rúmmetrar.
Þar eru herbergi fyrir allt að
30 vistmenn, en byggja þarf
við sem fyrst álmu með her-
bergjum fyrir aðra 30. Sú bygg-
ing verður miklu ódýrari, þar
sem meginhluti húss fyrir sam-
eiginlegar þarfir er risinn.
Ríkissjóður hefur ekki enn
lagt eyri til byggingarinnar, en
stofnféð hefur fengizt með fram
lögum sýslna og hreppa, frá
Tryggingastofnun ríkisins, fjár-
söfnunum einkum kvenna, og
ýmsar peningagjafir hafa bor-
izt. Þá hafa nokkrir vistmenn
lánað verulegar fjárhæðir og
greitt með því vist sína fram
í tímann eða tryggt sér hana.
í marz í vetur gekk fulltrúa-
fundur frá reglum fyrir starf
heimilisins. Hafði þá verið gerð-
ur samningur milli forráða-
manna heimilisins og fram-
kvæmdanefndar læknamiðstöðv-
ar í Borgamesi um að hún fengi
lóð við heimilið og samstarf
þessara aðila í framtíðinni.
Mikilvægt er nú að halda
byggingu dvalarheimilisins á-
fram svo að rekstur verði hag-
kvæmari með fleiri vistmönn-
um, og lagði Þórður Pálmason
helzt til, að byggingaraðilar
reyndu að taka sameiginlegt
lán til þess að geta þegar lagt
fram hlut sinn til byggingar.
Lagt var að Þórði Pálmasyni
að gegna framkvæmdastjóra-
störfum áfram, og vonast menn
til, að hann sjái sér það fært,
enda mun málinu ekki betur
borgið í annarra höndum.