SunnudagsMogginn - 22.08.2010, Blaðsíða 34

34 22. ágúst 2010
Á tveimur jafn-
fljótum til góðs
Fjöldi fólks hyggst spretta úr spori í Reykjavík-
urmaraþoninu í dag. Samhliða kjósa margir
hlauparanna að nýta tækifærið til að styrkja gott
málefni með því að safna áheitum. Um leið setja
þeir pressu á sjálfa sig að komast í mark svo
áheitin skili sér alla leið í buddu styrkþeganna.
É
g hef aldrei farið út í svona geð-
veiki áður og geri þetta bara
einu sinni á ævinni,“ segir Val-
dís Fjölnisdóttir, fram-
kvæmdastjóri fasteignafélagsins Þórs-
garðs, en hún hleypur heilt maraþon eða
42 kílómetra á laugardag.
„Ég hef hlaupið styttri
vegalengdir áður; hálft
maraþon tvisvar og nokkr-
um sinnum styttri vega-
lengdir. Þetta er því það
lengsta.“
Valdís hleypur reglulega
sér til heilsubótar enda segir
hún gott að hlaupa úr sér
streituna eftir langan kyrr-
setudag á skrifstofunni. Í
vor hóf hún að undirbúa sig
fyrir maraþonið ásamt tveimur öðrum
vinkonum. „Ein okkar féll svo úr hópnum
í sumar þegar hún greindist með krabba-
mein og það er ástæðan fyrir því að við
tvær sem eftir erum ákváðum að styrkja
Kraft, en það er stuðningsfélag fyrir ungt
fólk sem greinst hefur með krabbamein.“
Áheitin eins og sjálfvirk pressa
Hlaupið leggst vel í Valdísi. „Ég veit ekki
alveg hvað ég er að fara út í og þetta er
svolítil bilun en það verður gaman að
prófa þetta svona einu sinni. Ég er búin að
hlaupa mest 35 kílómetra þannig að mað-
ur ætti að geta dröslast síðustu metrana
og klárað þetta á laugardag. Það er ein-
faldlega markmiðið – ekki að klára þetta á
sérstökum tíma heldur bara komast í
mark og ná áheitunum.“
Áheitin eru því mikil hvatning til að
standa sig. „Þau peppa
mann svo mikið upp því
maður vill ekki hætta þeg-
ar áheitin eru komin. Þau
eru eins konar sjálfvirk
pressa sem ýtir undir að
maður standi sig.“
Og hún er hæstánægð
með þau áheit sem safnast
hafa. „Ég bjóst svo sem
ekki við neinu en þetta er
framar björtustu vonum.
Facebook gerir kraftaverk
í þessu og greinilegt að áheitin fara að
detta inn eftir að maður setur þar inn til-
kynningu. Það eru aðallega vinir og
kunningjar sem heita á mann en líka vinir
og kunningjar vinkonu minnar sem
veiktist. Svo eru einhverjar nafnlausar
gjafir sem ég veit ekki hverjir standa á bak
við.“
Aðspurð játar hún hlæjandi að hún
hlakki til þess að hlaupinu ljúki. „Ég get
nú ekki neitað því, en núna hlakka ég að-
allega til þess að taka þátt. Undirbúning-
urinn hefur staðið svo lengi og nú er loks-
ins komið að þessu.“
Valdís Fjölnisdóttir hleypur fyrir Kraft
„Geri þetta bara
einu sinni á ævinni“
Valdís Fjölnisdóttir og Helga Sólveig Ormsdóttir heiðra þriðju vinkonuna með hlaupunum.
Morgunblaðið/Ernir
’
Ég er búin
að hlaupa
mest 35
kílómetra þannig
að maður ætti að
geta dröslast síð-
ustu metrana og
klárað þetta …
H
laupandi málsvari katta
verður meðal þátttakenda í
Reykjavíkurmaraþoninu á
laugardag en Jóhannes Kjart-
ansson ljósmyndari ætlar að hlaupa 10
kílómetra til styrktar Kattavinafélagi Ís-
lands. „Ég hef nú ekki hlaupið mikið –
þvert á móti hefur mér alltaf
fundist það óvenjulega leið-
inlegt. Ég byrjaði bara fyrir
mánuði þegar ég hætti að
reykja en þá skráði ég mig í
hlaupið,“ segir hann og held-
ur áfram: „Ég þurfti einhverja
gulrót til að halda mig við
efnið í reykbindindinu. Ef ég
klikka og byrja aftur að reykja
bitnar það á hlaupunum og
þar með áheitunum.“
Þegar rætt var við Jóhannes á mánudag
átti hann þó nokkuð langt í land að eigin
sögn. „Ég er
kominn í
sex kíló-
metra
núna,
þannig
að þetta
verður
eitthvað
skrautlegt. Það þýðir samt ekkert annað
en að vera óbanginn. Ég kemst þetta á
þrjóskunni. Ekki er hægt að svíkjast und-
an, þegar maður er með örflögu á skónum
sem mælir og skráir jafnóðum á netið
hvað maður er búinn að fara langt.“
Fáránlegt lausagöngubann
Líkt og hlaupin eru kett-
irnir tiltölulega nýtt áhuga-
mál Jóhannesar. „Kærastan
mín á tvo ketti en við erum
búin að vera saman í átta
mánuði. Ég er því nýbúinn
að uppgötva kettina. Ég er
dálítið seinþroska í ýmsum
svona málum og byrjaði t.d.
ekki að reykja fyrr en ég var
24 ára, en ég er 27 í dag.“
Það voru þó fyrst og fremst fréttir af
því að til stæði að banna lausagöngu katta
í Árborg og skikka þá í band sem urðu til
þess að Jóhannes valdi að hlaupa til
styrktar Kattavinafélaginu. „Mér fannst
það svo fáránlegt að þetta félag varð fyrir
valinu þegar ég kíkti yfir listann. Þótt þau
séu mörg góð, fannst mér þetta skemmti-
legast.“
Og það er greinilegt að margir eru sam-
mála Jóhannesi í þessum efnum því fjöl-
margir hafa heitið á hann í hlaupunum.
„Facebook hefur virkað vel í þessu
sambandi og ótrúlegasta fólk sem
ég þekki ekkert hefur bætt mér
þar við vinahópinn til að styðja
mig. Einn styrkti málefnið
um 10 þúsund og eins er ég
búinn að fá einhverja nafn-
lausa styrki. Það er svolítið
skondið að vita ekki hverjir
eru að styrkja mann.“
Hann segir ómögulegt
að segja hvort hann hafi
skrifað sig inn í hjörtu
fólks með eldheitri yfirlýs-
ingu á áheitavefnum um
nauðsyn þess að kettir haldi
frelsi sínu. Í öllu falli er ljóst að
hann á marga jábræður í þeim
efnum, eins og skilaboð þeirra
sem heita á hann gefa til
kynna, s.s.: „Mjáfram!“,
„Lengi lifi frjálsar kisur“ og
„Hlauptu drengur, hlauptu
eins og læða sé á hælunum
á þér!“
Jóhannes Kjartansson hleypur fyrir kisur
Gulrót til að forðast
reykingarnar
’
Hlauptu
drengur,
hlauptu
eins og læða sé
á hælunum á
þér!“
„Ég kemst
þetta á þrjósk-
unni,“ segir
hinn nýbakaði
hlaupari Jóhann-
es Kjartansson.
Morgunblaðið/Eggert