Skólablaðið - 01.03.1980, Blaðsíða 32

Engar íluqur
á Frank.
Dok n Lennon.
ATHUGIÐ: þa& sem við fyrstu sýn virðast vera
stafsetningarvillur ber ekki að taka sem svo
Það voru engar flugur á Frank
þennan morgun - þegar á allt er litið
hvers vegna ekki? Var hann ekki ábyrgur
borgari með konu og barn? Þetta var dæmi-
gerður Frank morgunn og með hraða sem
mátmælti lýsingu stökk hann inn í bað-
herbergið á vogina. Sér til mikillar
undrunar uþpgötvaði hann að hann var
tólf tomjnur hár þungur Haijn gat ekki
trúað þessu og blóð hans streymdi til
höfuðs hans og orsakaði mjög rauðan lit.
"Ég get ekki trúað þessari ótrúlegu
staðreynd um líkama minn sem hefur ekki
safnað fitu síéan móðir ól mig í barn-
æsku. Samt, þó ég sniglist eins og varta
í gegn um þjón yðar skuggalega kofa, mun
eg ekki ala neinn normanna. Hvers lags
efi hefur breytt mér í slíka feita harða
stoð. "
Frank leit aftur niður á hina ægi-
legu sýn sem slikjaði augu hans með
hræðsluvekjandi þyngd."Tólf tommur meira
hár þungur, en er ég meira feitur
heldur en bróðir minn Geoffery hvers faðir
kom frá Kenneth - í gegn um Leslies, sem
ól Arthur, son Erics, af ætt Ronalds og
Aprilar - gæslumenn Jamesar frá Newcastle
sem hleypti Madeline á 2-1 hjá Silver
Flower,(10-2) framhjá Wot-ro-Wot á 4 kr.
3 aura pundið?"
Hann ferðaði'st niður stigann von-
svikinn og ófullkominn - mikil bið á
veðruðum steinum hans - ekki einu sinni
klessulamið andlit konu hans gat brosað á
höfði aumingja Franks - sem eins og þið
vitið engar flugur voru á. Kona hans,fyrr-
verandi fegurðar kynvillingur, skoðaði
hann með furðulegu en sterklegu augnaráði.
"Hvað amar að yður, Frank?"spurði hún
og teygði úr illgresi sínu."Þú lítur út
fyrir að vera niðurdreginn ef ekki óform-
legur," bætti hún við.
"Þekkert nema varta sem ég hef grætt
nema tólf tommur meira hár þungur en
á sömu klukku í gær á þessum tíma - er
ég ekki aumastur allra manna? Þjáist bér
ekki af að tala við mig eða. ég kynni að
þrýsta á þig dauðlegum meiðslum; ég verð
að troða þessi réttarhöld einn."
"Frank - þér hafið slegið mig
hastarlega með slíku alvarlegu tali - á
að kenna mér um þennan ómælanlega bjór?"
Frank leit sorgmæddur á konu sína -
gleymdi eitt augnablik orsök vesældóms
síns. Gangandi hægt en hægt að hanni, tók
hann höfuð sitt í hendur sér og með fáum
snöggum höggum lamdi hann hana miskunn-
samlega til dauða til jarðar.
"Hún hefði ekki átt að sjá mig svona"
tuldraði hann,"ekki allan feitan og á
32. afmælisdegi sínum."
Frank varð að fá sér sjálfur morgun-
verð þennan morgun og einnig næstu morgna.
Tveimur, (eða var það þremur?) vikum
síðar vaknaði Frank aftur til að sjá að
enn voru engar flugur á honum.
"Engar flugur á þessum Frank strák,"
hugsaði hann; en hónum til undrunar virt-
ist vera nokkuð mikið af flugum á konu
hans - sem lá enn í hirðuleysi á eldhús-
gólfinu.
"Ég get ekki tekið þátt í brauðinu og
það með hana liggjandi út um allt," hugs-
aði hann leyfilega, skrifandi um leið og
hann talaði. "gg ver$ skila henni heim
til sm þar sem hún verður velkomin."
Hann safnaði henni í lítinn pokaCbví
hún var aðeins 4 fet og 3 tommur) og hélt
til hennar rétta heimilis. Frank barði á
dyrnar á húsi móður konu sinnar. Hún opnaði
dyrnar.
"Ég er kominn með Marian heim, frú
Sutherskill,"(hann gat aldrei kallað hana
mömmu). Hann opnaði pokann og setti Marian
á þröskuldinn
"Ég vil ekki fá allar þessar flugur
inn í hús mitt," hrópaði frú Sutherskill
(sem var mjög húsleg), og skellti hurðinni.
"Hún hefði að minnsta kosti getað boðið
mér bolla af tei," hugsaði Frank og lyfti
vandræðunum aftur á veðurbörnu steinana
sína.
0