Monitor - 25.08.2011, Blaðsíða 14

14 Monitor FIMMTUDAGUR 25. ÁGÚST 2011
Heyrir þú af fólki utan úr bæ sem horfir á
þættina og fer að ráðum þínum?
Já, ég hef meira að segja lent í því að vera úti
í búð og þá kemur einhver upp að mér og spyr:
„Heyrðu, ég var að spá, hvernig er þetta gert?“ og
heldur þá á úrklippum eða ljósritum úr bók eftir
mig. Að sama skapi hef ég fengið símhringingar
heim þar sem verið er að spyrja um einhverjar
uppskriftir. Mér finnst það æðislegt, ég svara fólki
eða labba með þeim um búðina og sýni því hvað
má nota í þennan rétt og svo framvegis. Fólk
getur alltaf spurt mig, til þess er ég.
Nú eyðir þú væntanlega mörgum stundum inni í
eldhúsi með beitta hnífa í hendi. Hefur þú lent í
einhverju slysi?
Nei, ekki hnífaslysi – sjö, níu, þrettán. Ég hef
hins vegar brennt mig á ofnum, pönnum og
nánast raspað af mér nöglina. Nú er hins vegar
týpískt að ég labbi héðan út og lendi í því að
missa puttann eða eitthvað (hlær).
Hver er skrýtnasti matur sem þú hefur smakk-
að?
Það er svolítið skrýtið að ég held að eina
ástæðan fyrir að ég byrjaði að elda mat sem
krakki er sú að ég er svolítill gikkur, eða eiginlega
bara rosalegur gikkur, og borða ekki hvað sem er.
Kannski þess vegna fór ég að gera þetta sjálf, því
þá vissi ég nákvæmlega hvað var í matnum og
hvernig hann var gerður. Þess vegna er skrýtnasti
matur sem ég hef smakkað ekkert endilega
skrýtinn fyrir öðrum og jafnvel er svarið mitt
bara ómerkilegt. Ég held að ég hafi einu sinni
smakkað froskalappir og mér fannst þær ekki
góðar.
Þú bættir síðan við sjónvarpsferilskrána með
því að vera kynnirinn í Wipeout-þáttunum sem
teknir voru upp í Argentínu. Hvernig var það?
Það var náttúrlega æðislegt ævintýri og alveg
rosalega skemmtilegt að vera hluti af svona
stórri framleiðslu. Þetta var þegar kreppan var að
skella á og þess vegna fussuðu margir og sveiuðu
yfir því að eitthvað fyrirtæki væri að borga flugför
og uppihald fyrir hundrað manns en ég hugsaði
þetta öðruvísi. Ég hugsaði: Þetta fólk sem fer
með verður svo ógeðslega ánægt og það kemur
heim með jákvæðnisbombu inn í þjóðfélagið.
Ég sá þetta líka fyrir mér þannig að ættingjar og
vinir myndu horfa á vini og skyldmenni hlæja
og fíflast í sjónvarpinu og þannig kæmi til þessi
jákvæðnissprenging. Það er einmitt það sem mér
finnst ég þurfa að skila af mér í gegnum það sem
ég er að gera, jákvæðni, bros og gleði. Wipeout
var einmitt gleðiverkefni.
Varst þú valin sem kynnir vegna þess hve fær
þú varst í brautinni sjálf?
Jú, einmitt, það voru sendir nokkrir kynnar út
til Argentínu í inntökupróf. Nei nei, ég var bara
beðin um þetta en því miður prófaði ég hins
vegar aldrei brautina. Ég var alltaf að nauða í
þeim sem þarna réðu um að fá að prófa brautina
en það gafst ekki tími auk þess sem hætta var á
að ég myndi slasa mig. Það er ekkert mjög smart
að vera með glóðarauga í útsendingu (hlær).
Hvað gerir þú þegar þú ert ekki að elda, skrifa
um eldamennsku eða taka upp matreiðsluþátt?
Ég er alltaf að plotta eitthvað. Undanfarin ár er
ég náttúrlega búin að vera að vinna dálítið mikið,
í október verð ég búin að senda frá mér þrjár
bækur á tólf mánuðum og það er búið að vera
hörkuvinna. Þess á milli er ég bara að leika við
börnin mín og verja tíma með þéttum vin-
kvennahópi og fjölskyldu. Ég hef gaman af útivist
og fjallgöngum og er haldin dálítilli ævintýraþrá
og ég sinni henni nú eitthvað í frítímanum, losa
um hömlurnar. Mér finnst lífið líka vera þannig
að maður má ekki tapa barninu í sjálfum sér. Mér
finnst fátt skemmtilegra en að hoppa á tramp-
ólíni með börnunum mínum. Ég er alltaf svo
hrædd við það að verða fullorðin, mér finnst það
eitthvað svo hræðilegt. Ég er alltaf svo mikið barn
inni í mér og mig langar að halda því áfram.
Eins og þú segir hefur þú verið iðin við kolann
varðandi útgáfu á matreiðslubókum og –sjón-
varpsþáttum. Er markmiðið að landa fálkaorðu
fyrir framlag þitt til matarmenningar á Íslandi?
Markmið mitt er að sýna fólki að það geta allir
eldað. Þetta snýst ekki um að sýna hvað ég er
klár í því að elda, heldur er ég að sýna fólki að
það geti gert þetta sjálft heima. Ég vil hafa þetta
það einfalt að fólk fái löngun til að prófa þetta
heima og ég reyni þannig að hvetja fólk til þess
að elda.
Sagan segir að karlalandslið Íslands í knatt-
spyrnu vanti brátt nýjan þjálfara. Þú værir
kannski sterkur kandídat í það verkefni með þín
hvetjandi markmið, eða hvað?
Það er spurning hvort þeir myndu vilja ráða
mig. Yrðu þeir ekki bara feitir?
ÞETTA EÐA HITT?
Skyrterta eða súkkulaðikaka? Súkkulaðikaka.
Forréttur, aðalréttur eða eftirréttur?
Eftirréttur.
Léttir réttir eða Heimsréttir? Heimsréttir.
Cheerios eða egg og beikon? Egg og beikon.
Hvort vildir þú frekar missa allt bragð- og
lyktarskyn eða ganga með auglýsingu á
enninu það sem eftir er? Það fer nú eftir því
hver auglýsingin væri, ef hún væri nógu góð
eða kæmi fólki jafnvel til að hlæja þá væri
það betri kostur en að missa allt bragð- og
lyktarskyn.
Það er ekkert mjög
smart að vera með
glóðarauga í útsendingu.