Morgunblaðið - 06.07.2010, Qupperneq 22

22 Minningar
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 6. JÚLÍ 2010
✝ Margrét Júl-íusdóttir fæddist í
Hafnarfirði 17. apríl
1935. Hún lést á
Sjúkrahúsi Akraness
29. júní 2010.
Foreldrar hennar
voru Júlíus Sig-
urjónsson, skipstjóri
úr Hafnarfirði, f.
1901, d. 1971, og
Hrefna Halldórsdóttir
húsfreyja, f. 1894, d.
1955.
Systkini Margrétar:
1) Ragnheiður Sig-
urgísladóttir, f. 1918, d. 1991. 2)
Soffía Júlíusdóttir, f. 1924. 3) Svava
Júlíusdóttir, f. 1925. 4) Sigurjón Júl-
íusson, f. 1929, d. 1988. 5) Guðrún
Júlíusdóttir, f. 1953.
Margrét giftist Guðmundi Jóns-
syni 29. september 1962 og bjuggu
þau öll sín hjúskaparár á Bjarna-
stöðum í Borgarfirði. Foreldrar
hans voru Jón Pálsson, bóndi að
Bjarnastöðum, f. 1883, d. 1971, og
sínum á Brunnstíg 8 í Hafnarfirði.
Eftir að barnaskóla lauk fór Margrét
snemma út á vinnumarkaðinn og
vann meðal annars á bólstrunarverk-
stæði Ragnars Björnssonar og í
Prentsmiðju Hafnarfjarðar til
margra ára. Margrét var mikil
áhugamanneskja um handbolta og
spilaði með Haukum í Hafnarfirði.
Hún var virk í skátastarfi Hafn-
arfjarðar og KFUM.
Margrét var framsýn og lagði sitt
af mörkum til uppbyggingar ferða-
þjónustu í Borgarfirði. Þau hjónin
stofnuðu eina fyrstu hestlaleigu
landsins árið 1972. Eins byggðu þau
upp sumarbústaða- og tjaldstæði fyr-
ir ferðamenn með miklum sóma.
Margrét var í Kvenfélagi Hvítár-
síðu og tók virkan þátt í störfum þess.
Hún var lengi húsvörður í Brúarási
sem er félagsheimili sveitarinnar og
þar var um tíma rekin veitingasala
sem Margrét stóð að ásamt fleirum.
Á Bjarnastöðum dvöldu mörg börn
sumarlangt hjá Margréti og Guð-
mundi og eiga eflaust margar góðar
minningar úr sveitinni.
Útför Margrétar fer fram frá
Reykholtskirkju í dag, 6. júlí 2010, og
hefst athöfnin kl. 14.
Jófríður Guðmunds-
dóttir, húsfreyja, f.
1892, d. 1982.
Margrét eignaðist
dótturina Hrefnu Hall-
dórsdóttur árið 1955,
börn hennar eru Mar-
grét Ósk Steindórs-
dóttir, Gunnar Svanur
Steindórsson, Berglind
Fríða Steindórsdóttir,
Adam Óttarsson og
Júlía Óttarsdóttir.
Hrefna á 5 barnabörn.
Dætur Margrétar og
Guðmundar eru: 1) Jó-
fríður, f. 1966, sambýlismaður henn-
ar er Davíð G. Sverrisson, dóttir
þeirra er Hulda Rún. 2) Arndís, f.
1968, eiginmaður hennar er Sig-
urður R. Gunnarsson, synir þeirra
eru Guðmundur Aron, Stefán Már og
Sigurður Arnar. 3) Hrafnhildur, f.
1972, sambýlismaður hennar er Jó-
hannes Kristleifsson, sonur Hrafn-
hildar er Konráð Axel Gylfason.
Margrét ólst upp hjá foreldrum
Þær stundir koma er ræna manninn máli,
þó málfærið sé ekki týnt,
og stundum er sem hjartað höggvist stáli
og hugurinn sé snertur neistabáli,
þó hvorugt verði sannað eða sýnt,
– því utanlendis augans sjónarhringa
er einkaheimur dýpstu tilfinninga.
(H.H.)
Það ber að þakka eftir nær hálfrar
aldar samleið svo margt sem borið
hefur við. Ofarlega í huga er hve
mörgum kostum sú kona var búin er
við kveðjum hér í dag. Ávallt gekk
hún til liðs við þá er minna máttu sín
og var þeirra málsvari. Vinafjöldinn
er orðinn æði mikill að leiðarlokum og
margir sakna vinar í stað. Þótt veik-
indi hrjáðu hana og augljóst væri að
hverju dró vildi hún aldrei ræða þau
mál. Því er hér mikil heiðurskona
kvödd.
Blessuð sé minning hennar.
Guðmundur Jónsson.
Magga á Bjarnastöðum, hún
mamma, var einstök kona, drífandi,
dugleg, kjarkmikil, sniðug, skemmti-
leg, úrræðagóð og góð móðir.
Í sveitinni nýttust allir hennar
kostir enda margt sem þarf að takast
á við þar. Oft voru margir í heimili,
ekki síst á sumrin þegar krakkar
komu til sumardvalar, en alltaf stýrði
hún skútunni þannig að hlutirnir
gengu upp.
Hún blómstraði í rekstrinum á
ferðaþjónustunni, hvort sem um var
að ræða hestaleiguna, sumarhúsin,
kaffistofuna eða tjaldstæðin. Þar var
mamma í essinu sínu.
Það þótti kannski skrýtið að flagga
í sveitinni á sjómannadaginn, en
taugar hennar til heimaslóða sinna í
Hafnarfirði voru sterkar og sá dagur
var alltaf hátíðisdagur á Bjarnastöð-
um. Þegar við heimsóttum Hafnar-
fjörð var iðulega keyrt rólega um
heimaslóðir hennar og þótti henni það
afskaplega skemmtilegt enda Gaflari
fram í fingurgóma.
Ömmubörnin hennar voru gim-
steinarnir hennar og fannst henni al-
veg ómögulegt ef of langt leið á milli
þess sem þau komu til hennar. Þau
voru heppin að eiga svona stórkost-
lega ömmu og munu njóta góðs af því
alla tíð.
Síðustu dagarnir voru mér dýr-
mætir þar sem við systur gátum notið
samvista hver við aðra með henni.
Tími sem ég mun geyma mér í hjarta-
stað.
Söknuðurinn er mikill, skrýtið að
geta ekki tekið upp símann daglega og
heyrt í henni, spurt hana ráða, deilt
með henni. En þakklætið er líka mik-
ið.
Guð þig leiði sérhvert sinn
sólarvegi alla.
Verndarengill varstu minn
vissir mína galla.
Hvar sem ég um foldu fer
finn ég návist þína.
Aldrei skal úr minni mér
mamma, ég þér týna.
(Jón Sigfinnsson.)
Elsku pabbi, systur og makar,
börnin okkar öll og barnabörn. Saman
munum við halda minningunni um
mömmu lifandi og gleðjast saman yfir
þeim.
Jófríður.
Elsku mamma.
Ég get ekki trúað því að þú sért dá-
in, elsku mamma mín. En þú varst bú-
in að berjast svo lengi við erfið veik-
indi svo mér er það huggun í harmi að
núna er því lokið. Það voru erfiðar síð-
ustu vikurnar á spítalanum en þegar
þú sagðir: Hrefna mín, það er svo gott
að hafa þig hérna, bara að vita af þér,
þá þakka ég þessar samverustundir
og finnst í dag að þær hefðu mátt vara
lengur. Ég var hjá þér þangað til þú
sofnaðir svefninum langa.
Þú varst mér allt, mamma mín, vin-
ur minn og besta amma barnanna
minna. Þótt fjarlægðin hafi verið mik-
il, þar sem ég hef búið erlendis í nokk-
ur ár, töluðum við í síma tvisvar í viku
því báðar vildum við fylgjast vel hvor
með annarri. Ég sakna þín, mamma
mín, og hugur minn er hjá þér, eins og
við sögðum ávallt þegar við sendum
bréf eða töluðum saman í síma.
Ég þakka þér, elsku mamma mín,
fyrir allt, svo traust og raungóð. Ég
man það sem þú kenndir mér og reyni
að láta það lýsa mér veginn. Hugsa
ávallt til þín. Guð veri með þér.
Þín
Hrefna.
Mig langar með nokkrum orðum að
minnast föðursystur minnar, hennar
Möggu. Þegar ég var yngri fórum við
fjölskyldan oft á Bjarnastaði í Borg-
arfirði á sumrin, því pabba þótti alltaf
svo vænt um að koma þangað, og ekki
þótti mér það minna spennandi. Það
var alltaf draumur pabba að byggja
bústað þarna uppfrá. Ég var þar í
sveit hjá þér og Guðmundi. Það var
alltaf gott og gaman að koma til þín,
Magga mín, og eru minningarnar frá
þessum tíma góðar. Oft eftir fjós á
morgnana baðst þú um að fá að hafa
mig inni við að taka til, baka eða elda
hádegismat og lærði ég margt á því og
lést þú mann nú ekki komast upp með
neitt múður. Held ég að þetta hafi
bara verið mikill skóli fyrir mig að
vera þarna hjá ykkur, elsku Magga,
og bý ég enn að því í dag. Gaman var
að geta komið með börnin mín að
heimsækja ykkur síðasta sumar og
sýna þeim sveitina þína og hvar ég
eyddi skemmtilegum stundum þegar
ég var yngri.
Elsku Guðmundur, Hrefna, Fríða,
Dísa, Hrafnhildur og fjölskyldur, ég
sendi ykkur mínar innilegu samúðar-
kveðjur og megi guð vera með ykkur.
Móðir mín vill þakka þér fyrir allar
góðu samverustundirnar.
Nú kveð ég þig, elsku Magga mín
og vil ég þakka þér fyrir allt, og pabbi
mun taka vel á móti þér.
Þín frænka,
Rósa Sigurjónsdóttir.
Móðursystir mín Margrét Júl-
íusdóttir er látin, Magga frænka eins
og við systkinabörn hennar kölluðum
hana. Hún var 12 ára þegar ég fædd-
ist og þar sem pabbi minn hafði
drukknað nokkrum mánuðum áður
bjuggum við mæðgur áfram hjá afa og
ömmu og börnum þeirra á Brunn-
stígnum. Mér fannst hún alltaf eiga
heilmikið í mér, og á ég ákaflega góð-
ar minningar um frænku mína. Ég
man að hún átti mikið af bókum og
naut ég að sjálfsögðu góðs af því.
Uppáhaldsbækur mínar voru Beverly
Gray-stúlknabækurnar og fleiri góð-
ar. Möggu frænku langaði alltaf að
verða hjúkrunarkona sagði hún mér.
Ung fór hún út að vinna eins og al-
gengt var í þá daga, því varð ekkert af
skólagöngu. Magga gerðist kaupa-
kona á Bjarnastöðum í Hvítársíðu í
Borgarfirði. Hún giftist síðan bónd-
anum þar, Guðmundi Jónssyni eða
honum Gumma eins og við frænd-
systkinin kölluðum hann ævinlega.
Þau eignuðust þrjár dætur, Jófríði,
Arndísi, Hrafnhildi, en fyrir átti
Magga frænka Hrefnu. Eftir að
Magga frænka og Hrefna fluttu í
sveitina vorum við systkinabörnin tíð-
ir gestir þar, ýmist í sumardvöl eða í
styttri heimsóknum. Fyrstu árin var
töluvert ferðalag að fara upp í Hvít-
ársíðu. Oftast var farið Draghálsinn
en keyra varð yfir lækjarsprænur og
haft nesti með. Stoppað var á
ákveðnum stöðum, og nestið borðað,
að minnsta kosti einu sinni, en ferðin
tók nokkra klukkutíma í þá daga.
Engin brú var yfir Hvítá milli Hálsa-
sveitar og Hvítársíðu og því varð að
ferja yfir, en ferjustaðurinn var á
Bjarnastöðum og Gummi var auðvitað
ferjumaðurinn. Ég man eftir böllum,
tombólum og bögglauppboðum í
gamla félagsheimilinu. En í dag er þar
myndarlegt félagsheimili, Brúarás.
Ekki má gleyma réttum á haustin eða
réttarböllunum. Börn okkar systkina-
barna Möggu frænku hafa að sjálf-
sögðu líka verið í sveit hjá þeim og
hefur sonur minn t.d. verið níu sumur
og fleiri um lengri tíma líka. Magga og
Gummi ráku myndarlegt bú þar sem
frænka mín stjórnaði heimilinu af
miklum myndarskap og ætíð mikill
gestagangur. Magga frænka hafði átt
við erfið veikindi að stríða síðustu árin
en nú er því lokið. Elsku Gummi,
Fríða, Hrefna, Dísa, Hrafnhildur og
allir sem eiga um sárt að binda. Guð
veri með ykkur á þessari sorgar-
stundu.
Eygló.
Í dag kveðjum við hinstu kveðju
kæra æskuvinkonu, eina af „Vestur-
bæjarstelpunum“. Við tengdumst
vinaböndum á æskuárum í vesturbæ
Hafnarfjarðar og hefur vináttan hald-
ist æ síðan.
Við minnumst þess er við fórum á
handboltaæfingar hjá Haukum inn í
Engidal og fengum far með Kalla
Auðuns á vörubílnum. Seinna urðu
Soffa og Svava, systur Möggu, og svo
hún og hennar lið meistarar í hand-
boltanum.
Enn hittumst við reglulega „Vest-
urbæjarstelpurnar“ og minnumst
góðra daga og þeirra sem gengnar
eru.
Við þökkum samfylgdina, góðar
minningar og samverustundir liðinna
ára.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem)
Samúðarkveðjur sendum við fjöl-
skyldunni á Bjarnastöðum og biðjum
Guð að blessa þau hvert og eitt.
Sigrún Sigurðardóttir,
Guðbjörg Júlíusdóttir.
Í nótt urðu allar grundir grænar í
dalnum,
því gróðursins drottinn
kom sunnan af hafi og hafði um langvegu
sótt.
Og fljótið strauk boganum blítt yfir
fiðlustrenginn
og bláar dúnmjúkar skúrir liðu yfir engin
í nótt.
Ó, börn, mælti jörðin, á svifi í sumarsins
skýjum,
nú fer sólin að skína,
ó, munið að vera ekki deilu- og drottn-
unargjörn.
Hver kenndi yður, smávinir, misskipting
mömmunnar gjafa
að metast til dauða um hvern blett minna
landa og hafa?
ó, börn.
Þann draum hef ég elskað að varðveita
börn mín og blómstur
í blessun og friði,
stutt augnablik þeirra við eilífðarhafsins
straum
með jafn-háum rétti til vaxtar í vorinu
bjarta,
frá vöggu til moldar ég gaf hverju
óspilltu hjarta
þann draum.
Svo góð er sú móðir hins skammvinna lífs
er vér lifum
í ljósi og skugga.
Í perludúk gróðursins þerrar hún
barnanna blóð
ógæfusömust af öllum himinsins
stjörnum,
en aldrei var samt nokkur móðir jafn
frávita börnum
svo góð.
Í dag strauk hún enn yfir enni mitt
blæmjúkri hendi,
í ástúð og trega,
og rödd hennar var eins og hljóðlátt og
huggandi lag:
Vertu rólegur, drengur minn, dagur og
nótt skulu mætast
því draumar þíns hjarta í nótt, ó, þeir
skulu rætast
í dag.
(Guðmundur Böðvarsson)
Kæra vinkona, takk fyrir allt. Guð
geymi þig.
Kæra fjölskylda, innilegar samúð-
arkveðjur,
Erla Ragnarsdóttir
frá Kirkjubóli.
Margrét Júlíusdóttir
Minningarkort
535 1825
www.hjarta.is 5351800
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra fjölmörgu sem
auðsýndu okkur samúð og hlýhug við sviplegt
fráfall elskulegs eiginmanns míns, föður,
tengdaföður og afa,
BRYNJARS ÞÓRS HAFDAL,
Pósthússtræti 3,
Keflavík.
Lovísa Georgsdóttir,
Einar Friðrik Brynjarsson, Magnea Sif Einarsdóttir,
Georg Brynjarsson, Arnaud Siad,
Lovísa Sif Einarsdóttir,
Jóna Kristín Einarsdóttir.
✝
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur samúð og
vinarhug við andlát og útför okkar áskæru eigin-
konu, móður, tengdamóður, ömmu og langömmu,
SIGRÍÐAR KATRÍNAR STEINSDÓTTUR,
Gunnólfsgötu 16,
Ólafsfirði.
Fyrir hönd aðstandenda,
Sveinn Jóhannesson.
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
hlýhug og vináttu vegna andláts elskulegs
eiginmanns, föður og tengdaföður,
NJARÐAR TRYGGVASONAR
byggingaverkfræðings.
Sérstakar þakkir til starfsfólks bráðamóttöku,
gjörgæslu- og lungnadeildar Landspítalans
Fossvogi.
Kristrún Jónsdóttir,
Jón Tryggvi Njarðarson, Elisabeth Eigenberg,
Hróðný Njarðardóttir, Snorri Gunnarsson.