Morgunblaðið - 04.01.2011, Side 24

24 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 4. JANÚAR 2011
✝ María BergmannHreggviðsdóttir
fæddist í Keflavík 10.
nóvember 1933. Hún
lést á Heilbrigð-
isstofnun Suðurnesja
14. desember 2010.
Foreldrar hennar
voru Hreggviður
Bergmann, útgerð-
armaður og fram-
kvæmdastjóri, og Kar-
ítas S. Karlsdóttir
húsmóðir sem bæði
eru látin. Systur Mar-
íu voru Guðlaug Berg-
mann, f. 17. okt. 1932, sem er látin,
og Marta Þ. Bergmann húsmóðir, f.
30. júní 1952, gift Thyis Hofman
tölvutækni og eru þau búsett í Hol-
landi.
María giftist eftirlifandi eig-
inmanni sínum hinn 25. des. 1953,
Kristjáni Geir Péturssyni og áttu
þau tvö börn, 1) Pétur Fr. Krist-
jánsson, hann á þrjá syni, a) Gestur
Pétursson, giftur Bjarneyju Hall-
mannsdóttur, þau eiga þrjá syni, b)
Kristján Geir Pétursson, giftur
Henný Hinz, þau eiga þrjú börn, og
c) Sindri Pétursson, ókvæntur og
barnlaus. 2) Karítas Bergmann, gift
Kristni Eyjólfssyni, og
eiga þau þrjú börn, a)
María Kristinsdóttir,
gift Jón Óskari Jóns-
son Weat, þau eiga tvö
börn, b) Eyjólfur Br.
Kristinsson, í sambúð
með Ástu Mjöll Ósk-
arsdóttur, þau eiga
einn son, og c) Thelma
Rut Kristinsdóttir.
María Bergmann
var fædd og uppalin í
Keflavík. Eftir hefð-
bundna skólagöngu í
Keflavík var hún í
Reykholti í Borgarfirði tvo vetur og
tók gagnfræðapróf. María vann öll
sín ár við skrifstofustörf og var virk-
ur þátttakandi í stjórnmálum bæj-
arins í Sjálfstæðisflokknum og sat
þar í mörgum nefndum og störfum á
vegum hans. Var formaður
Sjálfstæðiskvennafélagsins Sóknar í
mörg ár. Hún hafði mikinn áhuga á
tónlist, og spilaði á píanó og söng í
Kvennakór Suðurnesja á sínum
yngri árum. Hún var mjög trúuð
kona og dul og trúði á æðra til-
verustig.
María var jarðsungin í kyrrþey í
Keflavíkurkirkju 21. desember 2010.
Kæra mamma. Mikið var erfitt að
kveðja þig. Nú ertu farin á betri
braut, þar sem þú finnur ekki lengur
til, og þarft ekki að þjást lengur.
Þetta er búinn að vera erfiður róður
hjá þér sl. þrjú ár en aldrei vildir þú
gefast upp, og við ekki heldur, og
pabbi er búinn að standa þér við hlið
eins og klettur allan tímann.
Ég vil þakka þér fyrir allan þinn
tíma sem þú gafst börnunum mínum
sem sakna þín sárt í dag. Alltaf varst
þú tilbúin að hlúa að þeim. Þið pabbi
kynntust 15 ára gömul og hélduð
alltaf tryggð við hvort annað, sama á
hverju gekk, fram í andlátið, þvílík
fegurð að sjá ykkur oft saman. Þið
voruð alltaf eins og nýtrúlofuð, þótt
þið væruð orðin 77 ára gömul, þegar
kallið kom.
Sumarbústaðurinn okkar allra,
var þvílíkur sælureitur, og eigum við
og börnin okkar og barnabörnin
aldrei eftir að gleyma þeim góðu
stundum sem við áttum þar. Einnig
þegar þú varst að spila á píanóið þitt
í stofunni heima, þá stundum vökn-
aði manni um augun, þvílíkur tónlist-
armaður sem þú varst, hvort sem þú
spilaðir eftir nótum eða nótnalaust.
Þitt líf snerist um pabba, Pétur og
fjölskylduna okkar og börnin og
barnabörnin. Oft léstu í þér heyra við
ættingjana og stundum við vinina, ef
þér mislíkaði eitthvað, en innst inni
varstu með barnshjartað, sem ekk-
ert illt mátti sjá. Þú stóðst alltaf við
bakið á Pétri bróður, sem varð sjúk-
lingur snemma, og þú gerðir allt sem
í þínu valdi stóð til að hann fengi
góða læknisþjónustu og velferð. Ég
sagði nú oft við þig, þegar þú varst að
berjast fyrir þeim sem minna máttu
sín, að sumir hefðu nú fengið Fálka-
orðuna fyrir minna en það sem þú
reyndist honum Pétri í sínum veik-
indum og sástu til þess að hann yrði á
öruggum stað eftir þína daga.
Elsku mamma mín, minning þín
mun lifa hjá okkur og ættingjunum,
og við Kiddi skulum hugsa vel um
pabba fyrir þig. Ég kveð þig að sinni,
kæra mútta mín. Kveðja frá dóttur
þinni,
Karítas Bergmann (Tasin).
Ég kynntist Mæju fyrir um 36 ár-
um þegar við Kaja kynntumst. Það er
mér ofarlega í huga hversu vel hún
og Kiddi tóku mér strax. Aldrei bar
skugga á okkar samskipti eftir það,
með örfáum undantekningum, Mæja
var jú skapmikil og ákveðin kona sem
sagði sínar skoðanir, oft umbúða-
laust og ekki alltaf öllum til ánægju,
en það veðraðist venjulega fljótt yfir
slíkt.
Ég minnist okkar ánægjulegu
samverustunda í sumarbústaðnum
við hin ýmsu störf, þar á meðal gróð-
ursetningu trjáa. Hún var að vísu
ekki mikil áhugamanneskja um gróð-
ursetningu, en gladdist við hvert tré
sem sett var í mold fyrir austan. En
eitt mátti ég ekki gera, það var að
byrgja fyrir útsýnið til Heklu. Hekla
var hennar fjall.
Mæja var mjög pólitísk og starfaði
í Sjálfstæðisflokknum í mörg ár, var
m.a. formaður Sjálfstæðiskvennafé-
lags Keflavíkur um áraraðir. Tók
þátt í nefndum á vegum bæjarins og
sat landsfundi flokksins. Félags-
málanefnd var held ég hennar uppá-
haldsnefnd. Þar gat hún haft áhrif á
að fátækt fólk fengi réttláta aðstoð.
Hún var nösk á að greina þá sem
voru hjálpar þurfi og svo hina sem
reyndu að ná fé út úr kerfinu, án þess
að þurfa þess með. Gegn því barðist
hún og aflaði sér ekki alltaf vinsælda
hjá öllum. Þannig var réttlætiskennd
hennar.
Ég sagði oft við Mæju að hún væri
ekki í réttum flokki, hún væri í raun
ekkert annað en sósíalisti. Ég held að
hún hafi verið sammála mér í því.
Hjálpsemi hennar og Kidda við
okkur Kaju á erfiðleika- og uppbygg-
ingarárum okkar litlu fjölskyldu var
einstök. Alltaf gátum við leitað til
þeirra ef eitthvað bjátaði á. Það sem
stendur þó upp úr öllu er áralöng
barátta þeirra og þó sérstaklega
hennar við kerfið fyrir Pétur. Það var
aðdáunarvert hversu hart hún lagði
að sér til að hann fengi góðan stað til
að vera á. Það tókst að lokum sem
betur fer.
Þessi fátæklegu orð segja ekki
margt um Maríu Bergmann. Hún var
stórbrotnari karakter en það, en læt
þetta nægja með þökk fyrir allt og
allt. Góður Guð blessi minningu
hennar.
Þinn tengdasonur,
Kristinn Eyjólfsson.
Ó elsku amma María mín, mikið
hafa síðustu dagar verið mér þung-
bærir. Tilhugsunin um það eitt að nú
sjái ég þig ekki oftar er óþægileg og
af eigingirni minni einni saman vildi
ég hafa þig hjá okkur áfram. Það eitt
sem róar huga minn er að nú þjáist
þú ekki lengur af veikindum þínum
og ég hef þá trú að nú vakir þú yfir
okkur og verndir. Mikið óskaplega
hafa síðastliðin tvö ár verið þér þung-
bær og erfið, tala ég nú ekki um síð-
ustu dagana áður en þú kvaddir
þennan heim. Þú sýndir mikla bar-
áttu, enda þitt helsta einkenni kraft-
ur og dugnaður.
Ég á svo ótal margar góðar minn-
ingar með þér amma. Sérstaklega
eru mér minnisstæðar ferðirnar okk-
ar austur í Maríulundinn okkar.
Stundum fórum við bara tvær og vor-
um saman í nokkra daga. Þú hafðir
einstaklega gaman af Boney M – Ri-
vers of Babylon og Queen. Ferðin
byrjaði alltaf á því að stinga kass-
ettunni í tækið í bílnum í Langholt-
inu, hækka vel upp og svo kom það,
Boney M. Það var gaman í Bensan-
um á leið austur, við sungum eins og
við ættum lífið að leysa. Ég gleymi
því aldrei þegar þú fékkst mig til að
skríða undir bústað til að hjálpa þér
við að taka spýtur undan pallinum, ég
skreið undir, sótti spýtur og dótarí á
meðan þú glottir skemmtilega í hvert
sinn sem ég skreið undan og rétti þér
það sem ég fann. Um kvöldið spurð-
irðu mig hvort ég hefði séð einhverj-
ar mýs undir bústaðnum, en þá
varstu svo logandi hrædd við mýs að
þú gast ekki skriðið undir af hræðslu
við mýslu. Við rifjuðum oft upp þessa
sögu og hlógum saman að henni. Bú-
staðarferðirnar einkenndust af góðri
samveru, við spiluðum ólsen og þú
lagðir kapal, eldaðir góðan mat, fórst
með mig um sveitina og sagðir mér
sögur af sjálfri þér.
Við vorum ekki alltaf sammála um
alla hluti og þú lást ekki á skoðunum
þínum og lést mig alveg vita af því
sem þér líkaði ekki. Það var ákaflega
gott að eiga þig að, oft hljóp ég til
ykkar afa ef mér lá eitthvað á hjarta.
Sama hvað það var. Þið tókuð alltaf á
móti mér opnum örmum og ég fann
alltaf öryggi og vellíðan í kringum
ykkur. Þið skilduð mig alltaf.
Þú varst mikill sælkeri og eitt það
besta sem þú fékkst var Toblerone.
Því stærra því betra, augu þín urðu
að stórum demöntum þegar þú
fékkst slíkt súkkulaði. Ég mun seint
gleyma þeirri stundu sem við
mamma áttum með þér uppi á spítala
fyrir skemmstu, þá varstu að vakna
eftir langan svefn, með næringu í æð,
þú spurðir hvað væri í matinn,
ávaxtagrautur, sem var ekki spenn-
andi af svip þínum að dæma, ég
spurði þig hvort ég ætti að kaupa
handa þér KFC kjúkling, aftur sá ég
þessa fallegu demanta í augum þín-
um, já svaraðir þú, ég mataði þig, þú
stundir með hverjum bita og naust
vel. Það þurfti ekki mikið til að gleðja
þig, elsku amma mín. KFC og Toble-
rone var eitt af þínum uppáhalds.
Ég er ákaflega hreykin af þér og
þú varst einstakur karakter, sú allra
besta amma sem hægt er að hugsa
sér. Ég mun halda minningu þinni á
lofti, amma. Ég mun standa við það
sem ég hvíslaði í eyrað á þer á meðan
þú lást á gjörgæslunni.
Nú kveð ég þig í hinsta sinn, elsku
amma Mara mín.
Þín,
María (Bæsa).
Elsku amma mín, ég áttaði mig
ekki á því að hinn 14. desember
myndi ég upplifa erfiðasta dag lífs
míns, en þann dag kvaddi ég þig.
Þú varst búin að vera mikið veik í
tvö ár en aldrei gafstu upp.
María Bergmann
✝ Guðrún Álfsdóttirfæddist í Reykja-
vík 6. mars 1926. Hún
lést á Hjúkrunarheim-
ilinu DAS í Boðaþingi,
Kópavogi, 11. desem-
ber 2010. Foreldrar
hennar voru hjónin
Guðrún Magnúsdóttir,
f. 5. júní 1894, d. 5.
mars 1969, og Álfur
Arason, f. 9. október
1897, d. 22. maí 1983.
Guðrún átti 11 systk-
ini. Ingibjörg, f. 1916,
d. 2009, Sigurður Ar-
on, f. 1918, d. 1998, Sigríður, f. 1920,
d. 2007, Ólöf, f. 1922, d. 2004, Magn-
ea, f. 1923, d. 1987, Sveinbjörn Ósk-
ar, f. 1927, d. 1927, Jón Óskar, f.
1927, Ágústa, f. 1932, Magnús, f.
1935, Sigurbjörg, f. 1935, d. 1935.
Guðrún giftist 12.11. 1955 Jóni
Antoni Stefánssyni prentmynda-
smið, f. 11. apríl 1925, d. 17. apríl
1977. Foreldrar hans voru Sigríður
Guðbjörg Jónsdóttir, f. 9. maí 1893,
d. 7. nóvember 1973, og Stefán Sig-
urðsson frá Hvítadal, f. 11. október
1887, d. 7. mars 1933. Guðrún og Jón
eignuðust sex börn. 1) Ragnhildur
Anna, f. 26. ágúst 1954, maki Ingi
Þór Hafsteinsson. Börn þeirra eru a)
Guðjón, maki Sigríður Agnes og
eiga þau 2 börn, Arn-
ór Inga og Önnu Rak-
el, b) Hafsteinn Anton,
c) Anna Guðrún. 2)
Stefán Börkur, maki
Helga Jóhannesdóttir,
barn Stefáns a) Þórey
Rósa. 3) Sighvatur
Sturla Þorlákur, maki
Erna Einarsdóttir,
börn þeirra eru 3: a)
Linda Hrönn, b) Hrólf-
ur Leó, c) Jóhannes
Leó. 4) Sigríður
María, maki Árni And-
erssen, barn Sigríðar:
a) Pétur Már, barnsmóðir Nína Sif.
Þau eiga 2 börn: Agnes Embla og El-
ísa Ásta. 5) Álfhildur Agnes, maki
Guðmundur Helgi Helgason, barn
Álfhildar: a) Erla Agnes, maki Pétur
Orri þau eiga eitt barn, Óðin Orra. 6)
Guðrún Elísabet, maki Guðlaugur
Helgason Friðjónsson, börn þeirra
eru: a) Elva Rut, b) Friðjón.
Guðrún vann við bókband sem
ung kona en eftir að hún eignaðist
börnin var hún heimavinnandi hús-
móðir. Þegar börnin voru orðin stór
þá fór hún aftur út á vinnumark-
aðinn og vann þá að mestu við bók-
band.
Útför Guðrúnar fór fram í kyrr-
þey.
Elsku amma mín er fallin frá, 84 ára
að aldri. Ég var svo lánsöm að fá að
alast upp hjá henni og móður minni
frá fæðingu og get sagt af mikilli sann-
færingu að það hefur svo sannarlega
auðgað líf mitt að hafa fengið að njóta
svo mikilla samvista með ömmu minni
á uppvaxtarárunum. Það eru forrétt-
indi að fá að hafa ömmu sína svona ná-
lægt sér.
Amma mín var einstaklega dugleg
kona. Hún vann úti þar til ég var orðin
unglingur en var líka alltaf svo mikil
húsmóðir. Hún bakaði mikið, yfirleitt
fyrir hádegi á laugardögum, og alltaf
voru til kökur heima hjá okkur. Þá
tíðkaðist það líka að hafa heitan mat í
hádeginu á sunnudögum, iðulega
lambalæri í brúnni sósu með öllu
mögulegu meðlæti. Svo voru afgangar
á mánudögum þegar ég kom heim úr
skólanum. Þvílíkur munaður að hafa
fengið að alast upp á þennan hátt.
Amma sagði mér oft sögur, bæði frá
uppvaxtarárum sínum og þegar her-
mennirnir voru hér á landi. Hún átti
skemmtilegar sögur í gagnabankan-
um sem tengdust hinum ýmsu lögum
og frösum frá þessum árum. Ein saga
sem amma sagði mér oft, var sagan af
Þórdísi, kölluð Dísa, fimm ára. Ná-
kvæmlega á þennan hátt hófst sagan í
hvert einasta sinn sem amma sagði
hana. Upphafið var alltaf hið sama,
þótt innihaldið breyttist örlítið frá
einni sögustund til þeirrar næstu.
Eftir því sem barnabörnunum fjölg-
aði, heyrðist sagan af Þórdísi, kölluð
Dísa, fimm ára, oftar og oftar og ég
varð vitni að því hvernig öll barna-
börnin og barnabarnabörnin hennar
ömmu hlustuðu af miklum áhuga í
hvert sinn. Við eigum eflaust hvert
sína útgáfu af sögunni en hún fjallaði í
stórum dráttum um Þórdísi sem
týndist og fékk aðstoð lögreglu til að
rata aftur heim. Amma hafði alltaf
tíma til þess að sitja og rabba.
Amma hefur skilið eftir sig spor í
mótun þeirrar manneskju sem ég er í
dag. Ég fékk oft að heyra það sem
barn og unglingur að ég skildist ekki
af vinkonunum og að ég talaði „eins
og gamall kall“. Ég hló yfirleitt að
þessum athugasemdum og átti erfitt
með að skilja hvernig þær gátu ekki
hafa heyrt þessi orð sem voru í dag-
legri notkun á mínu heimili. Í dag veit
ég hversu ákaflega lánsöm ég hef ver-
ið.
Amma var ákaflega hænd að litla
gullmolanum mínum, honum Óðni
Orra. Við reyndum að kíkja í heim-
sókn til hennar allavega einu sinni í
viku og í hvert sinn sem við komum
fannst henni hann hafa vaxið um heil-
an helling og eins fannst henni hún
ekki hafa séð hann í heila eilífð. Óðinn
Orri var líka ákaflega hrifinn af lang-
ömmu sinni og fannst alltaf gaman að
vera hjá henni, hún átti líka svo
skemmtilegan staf sem hann fékk að
leika sér með. Ég er svo fegin að hann
hafi fengið að kynnast langömmu
sinni og mun halda minningu hennar
á lofti með því að tala um hana, hversu
góð og yndisleg hún hafi verið og
hversu mikið hún elskaði börnin sín,
barnabörn og langömmubörn.
Hvíldu í friði elsku amma mín, við
yljum okkur við minningarnar sem
eru svo margar og yndislegar og
gleðjumst yfir því að hafa fengið að
hafa þig hjá okkur.
Erla Agnes Guðbjörnsdóttir,
Pétur Orri Brynjarsson
og Óðinn Orri Pétursson.
Guðrún Álfsdóttir
✝
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur samúð og
hlýhug við andlát og útför elskulegrar eiginkonu
minnar, móður okkar, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
HALLDÓRU BJARNEYJAR
ÞORSTEINSDÓTTUR,
Gógó,
Lyngholti 13,
Reykjanesbæ.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Heilbrigðisstofnunar Suðurnesja fyrir
hlýhug og góða umönnun.
Haraldur Hafsteinn Ólafsson,
Þorsteinn Haraldsson, Jan Haraldsson,
Guðmundur Sighvatsson,
Sigrún Haraldsdóttir, Björn Oddgeirsson,
Ólöf Haraldsdóttir, Ásgeir Þórisson,
Sigurður Halldór Haraldsson, Steinunn Una Sigurðardóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskuleg tengdamóðir, amma og langamma,
ÓLAFÍA KATRÍN HJARTARDÓTTIR,
Lóa,
frá Fremri-Hrafnabjörgum,
Dalabyggð,
lést á hjúkrunarheimilinu Skjóli þriðjudaginn
28. desember.
Útförin fer fram frá Fossvogskirkju föstudaginn
7. janúar kl. 15.00.
Jarðsett verður í Snjóksdal laugardaginn 8. janúar.
Ólafía Bjargmundsdóttir,
Ólafía Magnea Hinriksdóttir,
Halldóra G. Hinriksdóttir, Páll L. Sigurðsson,
Bjargey Una Hinriksdóttir, Róbert Einar Jensson,
Hinrik Ingi Hinriksson
og langömmubörn.