Organistablaðið - 01.12.1981, Blaðsíða 2

Kristinn Ingvarsson
Árið 1 922 tóku nokkrir framtakssamir menn í Reykjavíksig saman og stofnuðu
tónlistarskóla. Var sá skóli nefndur Hljóðfæraskólinn. Þýskur maður, Otto
Bötcher að nafni var ráðinn til að kenna á hljómsveitarhljóðfæri. Hann stjórnaði
Lúðrasveit Reykjavíkur, Páll ísólfsson kenndi tónfræði, og hann kenndi á píanó
og harmonium - um orgelkennslu held ég að hafi ekki verið að ræða. Halldór
Jónasson frá Eiðum fluttí fyrirlestra um tónfræðileg efni og tónlistarsögu. Voru
þáallirnemendur viðstaddir. Halldór hafði það til að varpa fram spurningumum
tónfræði og tónlistarsögu. Nemendur voru á ýmsum aldri og voru sjálfsagt sumir
búnir að njóta þeirrar kennslu sem hér var hægt aðfá og vissu því- sumir hverjir
a.m.k. - lengra en nef þeirra náði. A.m.k. var þar einn maður, sem mér virtist eiga
tiltölulega auðvelt með að leysa úr þeim spurningum sem Halldór varpaði fram.
Frá því er sagt í Organistablaðinu (V. 1.) að sr. Olafur Magnússon í Arnarbæli
stóð fyrir söngnámskeiðum. Á einu af þeim námskeiðum, sem haldið var í
Þjórsártúni hitti hann tvo unga menn, sem hann hvatti eindregið til að afla sér
frekari tónlistarmenntunar. Þeir voru frændur. Annar þeirra var Kjartan
Jóhannesson sem þjóðkunnur varð fyrir tónlistarstörf sín, bæði sem
kirkjuorganleikari og um langt árabil sem leiðbeinandi kirkjukóra á vegum Kirkju-
kórasambands íslands. Hinn var líka þekktur maður. Það var hann sem 1 922 sat
meðal tónlistarnema og hlýddi á fyrirlestra Halldórs Jónassonar og leysti úr
spurningum hans. Það var Kristinn Ingvarsson! Þegar þar var komið sögu var
hann búinn að stofna heimili í höfuðstaðnum og stundaði nú bifreiðaakstur.
Hann var orðinn ágætur harmoníumleikari. Fyrsti kennari hans var Einar
Brynjólfsson í Þjórsártúni. og síðan lærði hann hjá öðrum kennurum, m.a. vini
sínum Páli Isólfssyni
Kristinn Ingvarsson fæddist í Brúnavallakoti á Skeiðum 27. júní 1 892. Uppvaxt-
arárin munu hafa liðið eins og algengt var hjá æskufólki á þeim tíma. En tónlistin
heillaði hann snemma. Þó að lífsbaráttan væri nú byrjuð fyrir alvöru sló hann
ekki slöku við að auka leikni sína og þekkingu á tónlistinni.
Um miðjan áratuginn '20-'30 var starfrækt sjómannastofa í Reykjavík og veitti
Sigurbjörn Á. Gíslason henni forstöðu. Þar voru guðræknisstundir af og til. Krist-
inn var organisti Sjómannastofnunar. Lék hann undir söng og stundum einleik á
gott harmoníum sem þar var til afnota. Nokkru síðar fer hann að læra á pípuorgel
hjá Sigfúsi Einarssyni. Urðu þeir Sigfús brátt miklir mátar. Kristinn varð aðstoð-
armaður Sigfúsar við Dómkirkjuna. Og eftir að Sigfús lést 1939 var hann
aðstoðarmaður Páls ísólfssonar í nokkur ár eftir að hann tók við dómkirkjuorgan-
leikaraembættinu. Kristinn kenndi á harmoníum og urðu nemendur hans
margir. I nokkur ár var Kristinn organleikari við Fríkirkjuna í Hafnarfirði. Og í mörg
ár var hann organleikari á fundum Guðspekifélagsins og sömuleiðis Sálar-
rannsóknafélagsins. Hann spilaði í mörg ár við skátaguðsþjónustur og veittu
skátar honum heiðursmerki fyrir þá aðstoð.
Árið 1 932 stendur Kristinn upp frá stýrinu á bilnum sínum og gefur sig nú að
2 ORGANISTABLAÐIÐ