Ný saga - 01.01.1996, Qupperneq 59

fyrstu
í Reykjavík
vinnumanna höfðu borið ráðherrum og
stjórnendum íslandsbanka á brýn gálaust
framferði og áhættu er fylgdi lánum bankans
til kaupsýslumanna og fisksöluhrings Cope-
lands er var umsvifamikill og nær einráður á
markaðinum. Ólafur Friðriksson var dæmdur
af Hæstarétti fyrir skrif sín um íslandsbanka í
Alþýðublaðið. Komst rétturinn að þeirri
niðurstöðu að skrif Ólafs hefðu valdið bank-
anum stórfelldu tjóni. Sparifjáreigendur
hefðu tæmt viðskiptabækur sínar og tekið út
Mynci 1. Fyrstu spor kröfugöngunnar 1923. Myndina tók Þorkell
Ingvarsson stórkaupmaður sem var á sínum tíma sendill hjá Lands-
verslun. Porkell hafði nýlega eignast kassavél og var staddur í grennd
við Bárubúð umræddan dag. Hann kom sér fyrir á vegg hjá Góð-
templarahúsinu um það bil, sem kröfugangan var að leggja af stað.
Myndin er merk söguleg heimild. Þetta eru fyrstu spor fyrstu kröfu-
göngu sem farin var á íslandi. Hún er að því er best verður vitað
eina ljósmyndin sem sýnir flesta forvígismenn Alþýðuflokks og Al-
þýðusambands íslands á þessari sögulegu stund. Fánaberi er Kjart-
an Ólafsson steinsmiður en á eftir honum koma Héðinn Valdimars-
son, Jón Baldvinsson, Haraldur Guðmundsson, Björn Blöndal
Jónsson, Stefán Jóhann Stefánsson, Einar Bjarnason járnsmiður,
Jón Bjarnason lifrarmatsmaður og Jón Bach sendimaður Sjó-
mannafélags Reykjavíkur. Hann var settur í varðhald í Bretlandi
þegar hann rak erindi félagsins en komst til Hollands og fékk inn-
göngu í Alþjóðasamtök flutningaverkamanna. Hann kvaðst hafa
verið hreykinn er hann gat sagt hollenskum foringjum samtakanna
frá því, að hann hefði nýverið tekið þátt í fyrstu kröfugöngu sem
efnt hafi verið til á íslandi. Næst á eftir kemur hópur forystukvenna
Verkakvennafélagsins Framsóknar. Leið göngunnar var löng og
fánaburðurinn talinn ofverk eins manns. Sigurður Sigurðsson verk-
stjóri frá Brekkuholti við Bræðraborgarstíg leysti Kjartan af hólmi.
Er göngumenn komu á Laugaveg, skammt frá Hlemmi, skundaði
háleit kona til móts við fánaberann og festi stóra rauða rós í barm
hans. Það var Ólafía, móðir Hannesar Kristinssonar á Litlakaffi.
57