Birtingur - 01.06.1957, Blaðsíða 3

Einar Bragi:
VIÐTAL VIÐ
JÓHANNES ÚR KÖTLUM
Jóhannes úr Kötlum
Ég hafði orð á því við Jóhannes skáld úr
Kötlum þegar við höfðum heilsazt á tröpp-
unum hjá honum í Hveragerði að dýrlegir
væru litirnir í mosaþembum heiðarinnar
núna.
— Já, sagði hann, svona margslungnir
haustlitir eru sjaldgæfir hér á þessu veðra-
sama landi. Það er ekki nema þegar gróður-
inn sölnar í kyrru og þurru að hann tekur
á sig þessi fíngerðu litbrigði. Og hann benti
á lága birkihríslu sem stóð á hlaðinu með
haustrauð blöð sín. Svo gengum við til stofu,
og ég spurði í stað þess að minnast á veðr-
ið:
— Er langt síðan þú hefur komið vestur
í Dali?
— Ég skrapp þangað alveg nýlega til þess
að finna systur mína.
— Voruð þið mörg systkin?
— Við vorum bara tvö. En auk þess ólust
tvær telpur að mestu leyti upp hjá foreldr-
um mínum.
— Býr systir þín kannski enn á ykkar
gamla bæ?
— Nei, jörðin fór í eyði nokkrum árum
eftir að foreldrar mínir fóru þaðan — var
reyndar eyðibýli líka þegar þau komu þang-
að. Þetta var harðbýlt heiðakot: túnið sama
1