Dægradvöl - 01.06.1950, Blaðsíða 6

Eg er öldungis forviða!
V__________________
Erfðaskrá Rabelais.
„Ég á ekkert. Ég skulda mikið. Aí'gang-
inn gef ég fátækum.“
„Hið heilaga rómverska keisararíki,“
var hvorki „heilagt", „rómverskt" né
„keisararíki". Það var ekki heilagt heldur
veraldlegt; það var ekki rómverskt heldur
þýzkt; það var ekki keisararíki heldur kon-
ungsriki.
Þýzku Sambandsríkin — en við þau er átt
þegar talað er um „Hið Heiiaga Rómverska
Keisararíki" — voru við líði frá því að Otto"
I. var krýndur árið 962 og þangað til Franc-
is II. beið ósigur fyrir Napoleon mikila árið
1806. (Robert L. Ripley: „Believe It or
Not!“).
Ólæsi reikningshausinn.
Jedediah Buxton, ólæsi reikningshaus-
inn, reiknaði út í liuganum á einum mán-
uði, að 586,040,972,673,024,000 mannshár
kæmust fyrir í „sal“, sem væri 1 rúmmíla að
stærð. Þrjá mánuði var liann að reikna út,
sömuleiðis í huganum, að ef enskt 14-
penny væri margfaldað 140 sinnum með
sjálfu sér, yrði útkoman 725,958,238,096,
074,907,868,531,656,993,638,851,106 sterl-
ingspund, 2 shililingar og 8 pence.
Síðan var hann beðinn um að margfalda
þessa gífurlegu upphæð með sjálfri sér, og
sér til eina sígaretlu. Dag einn fann liann
scxtán sígarettustubba.
I-Iversu margar sígarettur gat flœkingur-
inn reylit, daginn sem hann fann sigareltu-
stubbana sextán?
eftir tvo og hálfan mánuð birti hann nið-
urstöðu sxna, sem var: 527,015,363,459,557,
385,673,733,542,638,591,721,213,298,966,079,
307, 524, 904, 381, 389, 499, 251, 637,423,236,
sterlingspund. (líobert L. Ripley: „Believe
It or Not!“).
„Bobby“ Leach,
er fór niður Niagara-fossinn árið 1911 í
tunnu, dó af meiðslum, sem hann hlaut,
þegar honum skrikaði fótur á bananahýði
er hann gekk í hægðum sínum eftir slræti
einu í Christchurch, New Zealand, hinn 29.
apríl 1927. (Robert L. Ripley: „Believe It
or Not!“).
Morðið við Washington square
(Framh. af bls. 4).
kvöldið áður og var þess efnis, að hann var
beðinn að hringja frú Goodill upp heima
hjá henni. Hann gerði það, eftir því sem
stúlkan við síinskiptiborðið sagði. Lögregl-
an féllst á þá skoðun Stevens, að frænka
hans hefði átt írumkvæðið að samfundum
þeirra.
Ráðskonan, þar sem Stevens bjó, stað-
festi að dr. Krauss lieíði komið nokkrum
dögum áður og spurt eftir honum, og að
Stevens hefði þá ekki verið hcima. Hann
hafði lagt svo fyrir, að ef læknirinn kæmi
altur, þá ætti að vísa honum upp. Læknir-
inn hafði komið aftur, þá um eftirmiðdag-
inn, sagði hún, einhvern tíma á milli kl.
3,30 og 4,00. Hún hafði vísað honum upp.
Já, Stcvcris var hcima, því að hún hafði
hcyrt að hann heilsaði gestinum. Venju-
lega hélt hún sig í eldhúsinu, en fór aðeins
til dyranna ef einhver hringdi dyrabjöll-
unni. Hún vissi ekki hversu lengi dr.
Krauss lialði staðið við.
6
D/CGRADVÖL