Dægradvöl - 01.06.1950, Blaðsíða 7

r Ck'Á l^bD A IITIR ^
jivAlvrivAU 1 1 IV V
1. 2. 3.
C. S. Kipping,
Wednesbury.
T. og J. Warton,
Sauthall.
P. Bansac,
París.
H. á leik og mátar í 2. leik.
H. á leik og mátar í 3. leik.
H. á leik og mátar í 3. leik.
4.
Englund vs. Janowsky,
5.
Burn vs. Perlis,
(Ostend, 1906).
Svartur leikur og vinnur.
Reti vs. Opocenski,
(Pistyan, 1921).
Gaumgæfiileg leit var nú hafin um allt
eftir geðveika morðingjanum, og var eink-
um stuðzt við lýsingu Stevens af þýzka
lækninum. John Devery, fyrrverandi leyni-
lögregluforingi, var fenginn til þess að
stjórna rannsókninni. Að nokkrum klukku-
stundum liðnum var búið að handtaka
morðingja frú Goodill.
Hver var ástœðan fyrir þvi aö John Dev-
ery, leynilögregluforinga, tókst að handtaka
morðingjann, og hvað var það einkum, sem
leiddi hann á sþorið?
Húsmóðir nokkur hafði þann leiða vana, að
skamma vinnukonuna, að ástæðulausu, fyrir
eyðslu. Stúlkan tók þessu með jafnaðargeði. Éinu
sinni kom hún og sagði frúnni, að kolin væru
búin.
„Þú étur þau bersýnilega," sagði frúin.
Daginn eftir tilkynnti vinnukonan að kertin
væru búin.
„Kertin búin!“ hrópaði frúin. „Ég keypti tylft
fyrir hálfum mánuði."
„Jæja,“ sagði stúlkan, „ég skal segja yður hvað
varð af kertunum. Ég át þau til þess að mýkja á
mér kverkarnar, svo að ég gæti komið næstu
kolasendingu niður!“
DÆGRADVÖL
7